Review: Dave Weld & The Imperial Flames – Bluesin’ Through The Years

Dave Weld & The Imperial Flames – Bluesin’ Through The Years
Format: Red Vinyl LP – Digital / Label: Delmark Records
Release: 2025
Tekst: Gerard Haarhuis
Op het Delmark-label verschijnt vaak werk van artiesten waarvan ik de muziek zou willen omschrijven als: puur, geen overbodige franje, alleen dat waar het om gaat en dat is bijna altijd blues in alle verschillende schakeringen.
Dat geldt zeker ook voor het nieuwste album van Dave Weld & The Imperial Flames. Na hun eerste album ‘Burnin’ Love’ uit 2010, kwam 5 jaar later in 2015 ‘Slip Into A Dream’, in 2022 gevolgd door ‘Nightwalk’. Ja, het geduld van de fan wordt nog al eens op de proef gesteld. En nu is er dan ‘Bluesin’ Through The Years’ een album dat feitelijk een selectie is van nummers van hun eerste drie albums. En nee, ik zou dit niet als een gebrek aan inspiratie willen omschrijven, ook geen creatieve armoede. Nee, dit album is meer een “Best of”!
Naast Dave Weld en Monica Myhre (wiens echte naam Mona Rose is – Waarom ze die naam artistiek niet aangehouden heeft is voor mij een raadsel want daar is toch niets mis mee…), treed er een keur aan artiesten op. Dat zijn dan de Imperial Flames. Daarover later meer. Ik kan niet wachten om te beginnen aan de negen nummers op dit album dat naast digitaal alleen op rood vinyl verkrijgbaar is met een beperkte oplage in “flame vinyl”.
Het beste advies krijgen we van Dave, gelijk in het eerste nummer van kant A: Don’t Ever Change Your Ways, een snelle slide. Als je zoals ik, deze plaat redelijk vroeg in de ochtend draait, dan ben je gelijk goed wakker. Het nummer eindigt in een harmony van Never Change Your Ways. Verder met Don’t Tell Mama waarin de vocalen voor Monica Myhre zijn, een stem die moeiteloos overeind blijft in het meer dan prettige, muzikale geweld! Ook hier weer een razendsnelle Dave Weld waarin ten allen tijde de melodie vooral niet verloren gaat. Sterk! Heerlijk stuwend orgel.
Red Hot Tobasco is in verhouding een rustig nummer waar de nadruk ligt op het vertellen van een verhaal, met een slide die gevolgd door honky tonk piano-riedeltjes waarna de slide van Dave het weer overneemt. Deze eerste drie nummers grijpen terug op het vorige album van Dave Weld & the Imperial Flames Nightwalk.
De laatste twee nummers van kant A komen van hun tweede album ‘Slip Into A Dream’. De vocals in het eerste nummer van die twee Looking For A Man zijn dan logisch voor Monica Myhre waarin ze vrij wanhopig zingt op zoek te zijn naar een “man”. Ach kind, kump good… Het laatste nummer van kant A May Be Right, May Be Wrong confronteert ons met een titel die gelijk staat aan het intrappen van een open deur, maar… in het geval van Dave en zijn kompanen kan ik hem gerust stellen, hij is zeker “Right”. Ook in de samenzang met Monica. Tsjonge wat een heerlijke muziek!
Zo, even de vuurrode schijf omdraaien naar kant B –
Op kant B staan 4 nummers, nummer 1 en 4 van ‘Burnin’ Love’, nummer 2 en 3 komen weer van ‘Slip Into A Dream’. Kant B begint met een mooi lang nummer Ramblin’ , een rustige blues. Heerlijke samenzang met de sax die ook een solo krijgt, waarna Dave het m’n een gitaarpartij weer overneemt. Iedereen die mijn andere recensies voor Bluestown Music heeft gelezen, weet dat ik een sterke voorkeur heb voor langere nummers, omdat je in langere nummers in staat bent het nummer mooi uit te werken met vaak ruimte voor meerdere soli, dus… dit is mijn favoriete nummer op dit album. Grote klasse. Heerlijk nummer! Conclusie van dit nummer: Ramblin’ tot when I’m dead and gone!
Verder met Louise waarin Louise door Monica gewezen wordt op haar gedrag omdat ze toevallig wél een getrouwde vrouw is… Foei toch! Niet zomaar een sax, nee, een bariton sax jankt er op los om de ernst van de situatie duidelijk te maken! Het volgende nummer is de titelsong van het album uit 2015: ‘Slip Into A Dream’. Een ouderwetse stampende blues, redelijk slow met een herkenbaar blues-onderwerp: Het regent pijpenstelen en meer van dat soort neerslachtige onderwerpen. Wat dan te doen? De gezamenlijke oplossing luidt: Slip Into A Dream (after loving you). Dat er ná zo’n bezigheid nog energie over is om zo perfect te sliden is op z’n minst opmerkelijk te noemen…
Een gewaarschuwd mens telt voor twee in She’s Lyin’ , het laatste nummer op dit album, up tempo, doet me een beetje denken aan “onze” Kraayeveld uit de grijze jaren 70. Gesteund door een mooi ritme op sax wordt duidelijk gemaakt dat She’s Lyin’ , gevolgd door een sax-solo, een melodieuze gitaar-solo en steeds een onberispelijke drums eronder. Blijkbaar wist iedereen al dat ze liegt want in koor klinkt het She’s Lyin’ !
Jongens (en meisjes), wat een degelijke brok muziek. De hele plaat is één groot feest. Natuurlijk ook door de herkenning van de nummers van eerdere albums. Fans hebben die albums natuurlijk al in huis maar een “Best of” is nooit weg. Nieuwe fans krijgen met dit album een mooie eerste indruk van waartoe Dave Weld & The Imperial Flames toe in staat zijn. En dat is niet zo maar een plaatje vol muziek.
De hoezen van Dave Weld & the Imperial Flames onderscheiden zich door veelvuldig en vrolijk kleurgebruik, zeg maar een “vlam-
mend” ontwerp. Bij dit album valt ook vooral de achterkant van de hoes op, veel foto’s in zwart/wit en werkelijk álle informatie over de nummers en de (op welke nummers) meespelende artiesten. Compliment!
Dat laatste, de meespelende artiesten hebben jullie nog te goed van mij, dus bij deze:
– Dave Weld – vocals, background vocals, guitar, slide guitar
– Monica Myhre – vocals, background vocals, percussion (A1, B1)
– Jeff Taylor – drums, behalve op A3, background vocals
– Bobby Rush – harmonica op A4
– Lil’ Ed – rhythm guitar op B1
– Sax Gordon – tenor & baritone sax op B2
– Abb Locke – tenor sax op B1 en B4
– Harry Yaseen – piano (A1 – A4, B3 en B4)
– Graham Guest – piano (A5 en B2), organ (A2 en B5)
– Kenny Pickens – bass (A1 – A3)
– Dave Keye – bass (A4 en B1 – B4)
– E.G. McDaniel – bass op A5
– Herman Applewhite (mooie achternaam) – bass en background vocals op B4
– Tom Hambridge (zie ook de recensie van zijn album ‘Down The Hatch’ op Bluestownmusic.nl) – drums op A3
– Tony Carpenter – percussion op A3
Na deze recensie zal het niemand verbazen: Dit is een absolute aanrader! Kopen die plaat!
Website: https://www.daveweld.com/
