Review: Charlotte Wessels – The Obsession
Charlotte Wessels – The Obsession
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Napalm Records
Release: 2024
Tekst: Ella-Milou Quist
De voormalige Delain-frontvrouw Charlotte Wessels zit sinds haar vertrek in 2021 uit de symfonische metalband geen seconde stil. Ze bleef muziek schrijven en opnemen in haar eigen studio en verspreidde dit vooral via het betaalde online platform Patreon. Ze bracht twee solo-albums uit: ‘Tales From Six Feet Under’ (2021) en ‘Tales From Six Feet Under Vol. II’ (2022). Inmiddels is ze toe aan haar derde solo-plaat ‘The Obsession’.
Waar ze de eerste twee platen nog veelvuldig gebruikt maakte van synthesizers en andere elektronica, heeft ze voor haar derde album gekozen voor een voltallig bandgeluid met mede ex-Delainers Timo Somers op gitaar, Otto Schimmelpenninck van der Oije op bas en Joey Marin de Boer op drums. Nieuw bij deze gelegenheidsformatie is toetseniste Sophia Vernikov op piano en Hammond. Laten we overigens hopen dat Wessels ervoor kiest om deze bezetting vast te maken, mits de leden daar natuurlijk ook oren naar hebben, want er gaat toch niets boven Charlotte en een ijzersterke backing band. Dan is ze het meest in haar element en komen haar rake teksten, prachtige zanglijnen en mooie vocalen het beste uit de verf. Sterker nog, dan wordt het geheel naar een nog hoger niveau getild.
Een ander opmerkelijk verschil met haar vorige releases is dat die voor het merendeel bestonden uit bij elkaar geraapte liedjes. Er zat geen rode draad in en de albums hadden geen kop en staart. Dat is op ‘The Obsession’ compleet anders. Alle liedjes sluiten naadloos op elkaar aan en zijn tevens behoorlijk wat harder dan op ‘Tales From Six Feet Under Vol. I & II’. Eigenlijk zoals je gewend was van Charlotte’s tijd bij Delain en dan nog een tikkeltje harder. Toch ontbreekt het niet aan diversiteit; de singer-songwriter experimenteert er nog steeds lustig op los met verschillende muziekstijlen: van progressieve metal en rock tot gospel en pop. Het is deze diversiteit die het album mede zo interessant maakt. Er valt bij iedere luisterbeurt weer iets nieuws te ontdekken. Het is een zeer gelaagd en dynamisch album met zowel elektronische alsook zwaardere (metal) soundscapes, duistere aspecten, melancholische klanken en feeërieke sferen. De verhalen en Charlotte’s tekstbeleving geven dit veelzijdige album nog meer diepgang, waardoor ‘The Obsession’ een enorme aantrekkingskracht heeft en je er maar naar wil blijven luisteren.
Al vanaf het eerste nummer wordt je het album ingezogen. Chasing Sunsets is een krachtige opener met een oosters tintje, heerlijke uptempo beat, zware metalriffs en natuurlijk net genoeg pop om het aanstekelijk en aantrekkelijk te maken. Het tweede liedje Dopamine is al net zo’n oorwurm en samen met de hoge noten van Epica-zangeres Simone Simons van een majestueuze kwaliteit. The Exorcism schippert ergens tussen lieflijk en ruig met z’n poppy vocalen en melodie- en zanglijnen, afgewisseld met de heavy gitaarriffs van Timo en ruige drumpartijen van Joey. Overigens heel knap hoe beiden hier overgaan van licht snaarwerk en lichte percussie, naar die zware, donkere sound. Het daarop volgende Soulstice is iets rustiger en melancholischer van aard doordat vooral de piano van Sophia hier de hoofdrol heeft, al zit er uiteraard nog een stevige gitaarpartij in. Op het prachtige The Crying Room worden de melancholische piano- en toetsenpartijen op fantastische wijze afgewisseld met harde(re) bombastische stukken. Wat is Timo Somers toch een beest! Overigens wordt het geheel mooi aangevuld door strijkers en doet uiteraard de stem van Charlotte de rest. Ode To The West Wind is een mooi duet tussen Wessels en haar beste vriendin Alissa White-Gluz (Arch Enemy) en is naast melodieus ook behoorlijk heavy. Een fijne combinatie die het interessant houdt.
Het grimmige en onheilspellende Serpentine kruipt onder je huid en is er weer eentje waarvan het refrein blijft rondzingen in je hoofd. Het gospel georiënteerde Praise is op z’n zachts gezegd indrukwekkend te noemen. Wie wist dat de combinatie van gospel met synths en metal zo geweldig zou klinken?! Een diepe buiging voor de drie dames (Jennifer Zichem, Ruby Celine en Miranda de Vlieger) van het G-roots gospelkoor die hier de longen uit hun lijf zingen en die met hun vocalen dit nummer ongelooflijk veel kracht bijzetten en het geheel naar een ongekend hoog niveau tillen. De stemmen kleuren overigens prachtig bij die van Charlotte. Het smaakvolle All That You Are is een waar juweeltje terwijl Vigor And Valor weer lekker de speakers uit knalt met bombastische metal riffs en licks en snoeiharde drumpartijen. De futuristische inslag zorgt voor weer een heel andere vibe en sfeer dan de rest van de plaat, maar past toch heel goed bij de rest omdat ook in andere nummers synths zijn gebruikt. Eigenlijk doet het bij tijd en wijlen denken aan een progressieve metal/rockopera van Arjen ‘Ayreon’ Lucassen. Het zou overigens leuk zijn als Lucassen, Charlotte een keer zou vragen voor één van zijn producties, maar dit ter zijde.
Vigor And Valor is een goede opmaat naar het mooie instrumentale Breathe en het daar weer op aansluitende Soft Revolution.
Soft Revolution was, net zoals nu, ook al de afsluiter van ‘Tales From Six Feet Under’ uit 2021, maar is speciaal voor ‘The Obsession’ opnieuw opgenomen en heeft iets andere arrangementen gekregen. Het is geheel terecht om dit nummer nogmaals op te nemen, want het is echt een pareltje. Hij komt in de 2024-versie veel beter tot z’n recht en past perfect bij de rest van de plaat.
Als iemand weet hoe ze verschillende muziekstijlen moet combineren en daarbij ook nog eens ijzersterke arrangementen en composities schrijft, is het Charlotte Wessels wel. Haar songwriting skills zijn uitmuntend en ze weet donders goed wat werkt en wat niet, wat maakt dat ze er, zeker op ‘The Obsession’ de ene oorwurm na de andere uit perst. Daarnaast is ze ook niet vies van zelf aan de knoppen zitten en heeft daarmee al de nodige ervaring opgedaan in haar thuisstudio Six Feet Under. Niet zo gek dus dat ze het album zelf geproduceerd heeft, met een beetje hulp van bandmaatje Timo Somers en audio engineer en producer Vikram A. Shankar voor de arrangementen. Als je dan ook nog eens Guido Aalders aan de knoppen laat draaien voor de mix en Andy VanDette (o.a. Bowie, Beastie Boys, Whitney Houston, Dream Theater) in huis haalt voor de mastering, dan zit je geramd. ‘The Obsession’ is een dijk van plaat en het meest volwassen werk van Wessels tot nu toe. Met dit album lijkt de Utrechtse singer-songwriter haar definitieve sound te hebben gevonden, althans dat hoop ik, want dit album is echt een representatie van wie en wat ze is. Dus hopelijk borduurt ze hierop voort met een volgende release en blijft ze werken met een band voor die volle, rijke sound. Dat past gewoon het beste bij haar.
Met ‘The Obsession’ zet ze zichzelf in ieder geval definitief op de kaart als solo-artiest.
Tracks:
01. Chasing Sunsets
02. Dopamine (feat. Simone Simons)
03. The Exorcism
04. Soulstice
05. The Crying Room
06. Ode To The West Wind (feat. Alissa White-Gluz)
07. Serpentine
08. Praise
09. All You Are
10. Vigor And Valor
11. Breathe
12. Soft Revolution – 2024 Version