Review: Canned Heat – Finyl Vinyl
Canned Heat – Finyl Vinyl
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Ruf Records
Release: 2024
Tekst: Peter Marinus
Finyl Vinyl? One Last Boogie? Dit betekent toch niet dat dit het allerlaatste album van de legendarische Amerikaanse bluesband Canned Heat is? Dat zou namelijk doodzonde zijn want als er één ding is dat opvalt na beluistering van hun nieuwe album is dat deze band met gemak nog jaren mee kan met hun uit duizenden herkenbare, ogenschijnlijk simpele, bluesgeluid.
Dat bewijst bijvoorbeeld One Last Boogie. Een boogie in de beste Canned Heat traditie, zonder enige poespas, stug doorpompend met de vurig brullende harmonica van Dale Spalding en de hard priemende gitaar van Jimmy Vivino. De band bestaat verder uit Fito de la Parra (drums) en Richard “Rick” Reed (bas).
Blind Owl is een eerbetoon aan Canned Heat opricher Alan Wilson, die door zijn kippigheid de bijnaam Blind Owl had. Een lome broeierige boogie met Dave Alvin als gast op zang en gitaar.
Vervolgens is Goin’ To Heaven (In A Pontiac) een gemoedelijk swingende rocker a la the Fabulous Thunderbirds/Dave Edmunds. Joe Bonamassa treedt aan in de messcherpe shuffle So Sad (The World’s In A Tangle). Dit nummer stond ook al op het album Future Blues uit 1970.
East/West Boogie vermengt op een intrigerende wijze Arabische klanken en ritmes met de boogie. Prima voorbeelden van de losse blues sound van Canned Heat zijn het Chuck Berry-achtige A Hot Ole Time, de luie slideblues You’re The One en het loom stuwende When You’re 69 met hard brullende harmonica -en gitaarwerk. Na het losjes boppende Independence Day sluit de rhythm & blues van There Goes That Train het album af.
Hopelijk nog niet het laatste album van Canned Heat. We kunnen ze namelijk nog niet missen!
Website: https://cannedheatmusic.com/
