Review: Bob Corritore & Friends – Early Blues Sessions
Bob Corritore & Friends – Early Blues Sessions
Format: CD – Digital / Label: Vizztone Label Group
Release: 2025
Gerard Haarhuis
Bob Corritore, een begrip in de blueswereld. Niet alleen door zijn geweldige harmonicaspel maar omdat hij in 1991 zijn Ryhthm Room opende in Phoenix, Arizona. De Rhythm Room is een club waar in de loop der jaren menige blues-artiest opgetreden heeft. Maar bij de club heeft hij er een opnamestudio naast en vaak werden er rondom optredens opnames gemaakt die, naar nu blijkt, zorgvuldig bewaard zijn gebleven. En zo kan het dus dat Bob nu een album heeft uitgebracht, op het Vizztone Label Group, met 16 nummers gespeeld en gezongen door een keur aan bluesartiesten!
16 nummers én ruim 30 artiesten komen voorbij. Jullie kennen inmiddels mijn recensies waarin ik aan het begin de bandleden voorstel en welk instrument ze op welke nummers spelen. Dat houdt het overzichtelijk omdat je tijdens het luisteren naar elk nummer even terug kunt kijken naar het overzicht van de personele bezetting en je daardoor dus een volledig beeld hebt van dat nummer ónder het luisteren.
Van die gewoonte wil ik bij dit album afwijken omdat, als ik meer dan 30 muzikanten achter elkaar zet, daarmee de overzichtelijkheid weg is. Teveel zoekwerk tussen alle namen! Ik ga nu pér nummer vermelden: de schrijver(s) van het nummer de muzikanten die meespelen/zingen in dat nummer en op welk instrumenten. En een beknopte beschrijving van wat we te horen krijgen. Beknopt omdat jullie alle nummers wel zo’n beetje zullen kennen…Dat wordt dan niet zo verhalend (..) als jullie van mij gewend zijn, meer een groot overzicht, maar de duidelijkheid per nummer staat buiten kijf. En tenslotte moet een recensie jullie ook “leiden” om te komen tot een afgewogen oordeel!
Veiligheidsgordel vast, helm op, daar gaan we!
Voor de goede orde:
Bob Corritore, in meerdere opzichten de geestelijk vader van dit album speelt harmonica op álle nummers, dus die ga ik dan niet pér nummer vermelden! Sorry Bob!
I Want To Be The One
geschreven door Milton Campbell (Little Milton)
– Little Milton – vocals, guitar
– Henry Gray – piano
– Chico Chism – drums
– Johnny Rapp – guitar
– Mario Moreno – bass
Een swingende, stampende pianoblues, lekkere harmonica. En Milton wil graag: I Want To Be The One, met heerlijk gitaarspel. Goed openingsnummer om de sfeer gelijk goed neer te zetten!
So Glad I’m Living
geschreven door Arthur Crudup
– Sam Lay – vocals
– Chico Chism – drums
– Johnny Rapp – guitar
– Chris James – guitar
– Patrick Rynn – bass
Een slow blues waarin Sam Lay bezingt hoe blij hij is, So Glad I’m Living. Logisch, “my baby loves me”! Mooie solo van Bob op de harmonica.
On My Way
geschreven door Dave Riley
– Dave Riley – vocals, guitar
– Frank Rossi – drums
Lekker stuwend nummer in een kleine bezetting. De harmonica geeft je ook echt het gevoel On My Way te zijn. Een hoofdrol dus voor Bob Corritore!
She Loves Another Man
geschreven door James Lane
– Jimmy Rogers – vocals, guitar
– Chico Chism – drums
– S.E. Willis – piano
– Bruce Lopez – bass
Mooi melodieus gespeeld, de herkenbare, zuivere stem van Jimmy Rogers, passende begeleiding op harmonica en piano met een strakke drum. Een vrolijk deuntje ondanks dat She Loves Another Man. Een strakke gitaarsolo!
Five Long Years
geschreven door Eddie Boyd
– Chico Chism – vocals, drums
– Johnny Rapp – guitar
– Pinetop Perkins – piano
– Paul Thomas – bass
Gelijk een gevoelige gitaar-intro in deze slow blues, gezongen (en gedrumd) door Chico Chism. Als je vijf jaar lang bedrogen bent, dan zijn dat Five Long Years. Ook hier weer een hele beste gitaarsolo! Puik! Een fijne gitarist die Johnny Rapp (waarom moet ik toch steeds aan een voetballer denken…?) Heerlijk nummer!
Naptown Blues
geschreven door Wes Montgomery
– Robert Lockwood Jr. – guitar
– Eddie Hollis – B3 Organ
– Elmer Scott – drums
Lekker swingend op harmonica, guitar en drums, een herkenbaar Wes Montgomery-nummer met mooie begeleiding op de Hammond B3 door Eddie Hollis. Lekker uitbundig plezier uitstralend waarin Eddie ook een fijne solo toebedeeld krijgt. Altijd goed! Ook hier weer een kleine bezetting die daarmee een prachtig swingend nummer aflevert! Top!
Hip Shakin’
geschreven door Joseph Benjamin Hutto
– Chico Chism – vocals, drums
– Lil’ Ed – guitar
– Johnny Rapp – guitar
– Paul Thomas – bass
Met Chico weer op de vocals nodigt hij ons uit tot een Hip Shakin’ en waarom ook niet. Dit hele album straalt alleen maar het plezier uit dat alle muzikanten moeten hebben gehad in het spelen van elk van deze opnames. Goed uitgekozen Bob!
Showers Of Rain
geschreven door Henry Gray
– Chico Chism – drums
– Henry Gray – vocals, piano
– Johnny Rapp – guitar
– Bob Margolin – guitar
– Pops MacFarlane – bass
Weer een piano-blues, een traditionele blues ook, swampy, stampende melodie en ook zo gezongen. Mooie solo voor Bob mét Henry Gray op de piano. “She left me, she’s gone”. Tranen met tuiten dus, oftewel Showers Of Rain.
I Wonder
geschreven door Tom Courtney
– Tomcat Courtney – vocals, guitar
– Chris James – guitar
– Patrick Rynn – bass
– Brian Fahey – drums
Lekker begin dit nummer van Tom Courtney die vol overtuiging zingt en speelt op z’n eigen nummer. Uiteraard ook weer een zeer aanwezige Bob Corritore! Tom zoekt antwoorden op de vele vragen die hij heeft, maar komt toch niet veel verder dan I Wonder. Stevig, ritmisch goed vastgehouden nummer! Langzaam uitfadend. Mooi!
Coal Black Mare
geschreven door Arthur Crudup
– Clarence Edwards – vocals, guitar
– Buddy Reed – guitar
– Scott Meyer – bass
– Greg Zark – drums
Blues in een “soul”-jasje, over een “steenkoolzwarte” merrie. Da’s eens een keer een ander onderwerp. Zware instrumentatie. Ook een goed nummer.
Hear That Rumblin’
geschreven door Clarence Edwards
– Clarence Edwards – vocals, guitar
– Buddy Reed – guitar
– Scott Meyer – bass
– Greg Zark – drums
Een onvervalste rumble in Hear That Rumblin’ , schurend gezongen door Clarence Edwards. Lekkere drums, niet opvallend maar daardoor bepalend voor de snelheid in dit nummer!
Cool, Calm, Collected
geschreven door Bernard Jolivette
– King Karl – vocals
– Johnny Rapp – guitar
– Rusty Zinn – guitar
– Paul Thomas – bass
– Richard Innes – drums
Een beetje hillbilly country, uiteraard wel swingend, be-bop-a-lula. Dat genre. De naam van de zanger King Karl past perfect bij een nummer als dit. Weer een lekkere harmonica van Bob Corritore, aangevuld met een scherpe gitaarsolo. Probeer hier maar eens bewegingloos bij op je stoel te blijven zitten! (King Karl met zijn groep The Musical Kings wordt gezien als de uitvinder van de “Swamp Pop”.)
My Fault
geschreven door Walter McGhee
– Sam Lay – vocals, drums
– Johnny Rapp – guitar
– Chris James – guitar
– Tom Mahon – piano
– Patrick Rynn – bass
Weer een slowblues met Sam Lay op vocals met lange uithalen op de laatste lettergreep van het laatste woord van een zin. Grappig. Af en toe meer pratend dan zingend. Feit is dat alles zo’n beetje zijn schuld is, My Fault.
Ramblin’ On My Mind
geschreven door Robert Johnson
– Chico Chism – drums
– Henry Gray – piano
– Robert Lockwood Jr. – guitar, vocals
– Johnny Rapp – guitar
– Mario Moreno – bass
Eén van de klassiekers uit het repertoire van Robert Johnson. Lekkere partij mondharmonica van Bob Corritore mét Henry Gray weer op piano. Ja, die Bob die kan er wat van, die kun je gerust uitnodigen voor je feestje!
Tired Of Being Alone
geschreven door Jimmy Dotson
– Jimmy Dotson – vocals, guitar
– Johnny Rapp – guitar
– Buddy Reed – guitar
– Scott Meyer – bass
– Greg Zark – drums
Nog geen 2 minuten krijgt Jimmy Dotson om z’n eigen nummer te zingen en zichzelf op de gitaar te begeleiden. De hoofdrol is hier echter voor de bass van Scott Meyer, ondersteund door Greg Zark op drums. Lekker vlot met aan het eind een tevreden Jimmy Dotson die afsluit met “That’s the one!”
West Texas Blues
geschreven door Alger Alexander
– Lowell Fulson – vocals, guitar.
Bob dacht: Er past nog wel zo’n kleintje bij en daarom een heel klein miniatuurtje van nog geen 2 minuten met alleen Lowell Fulson op vocals en gitaar, uiteraard “begeleid” door Bob Corritore op harmonica!
En zo zijn de 16 nummers voorbij gevlogen. Stuk voor stuk grootheden. Alleen al daarom is dit album een aanrader. Wanneer heb je zoveel kanjers bij elkaar op één album? En dan Bob Corritore zelf. Ondanks alle verschillen tussen de nummers is hij de dragende en verbindende factor op dit album. De nummers zijn ook goed gekozen, en natuurlijk komt daarin het spel van Bob zelf goed tot uiting. Mag het alsjeblieft. Hij is een geweldige harmonicaspeler die de kunst verstaat als begeleider én
als lead zijn bijdrage te leveren aan de nummers. Vakmanschap dus.
Ik heb wel een paar favorieten: I Want To Be The One en On My Way. En de ándere nummers? De andere nummers zijn gewóón hartstikke goed! Uiteraard niets nieuws onder de zon, alleen perfect geselecteerde kwaliteit! Waar vind je dat met 16 nummers op 1 album?
Nou dan!
Tracks:
01. I Want To Be The One (feat. Little Milton)
02. So Glad I’m Living (feat. Sam Lay)
03. On My Way (feat. Dave Riley)
04. She Loves Another Man (feat. Jimmy Rogers)
05. Five Long Years (feat. Chico Chism)
06. Naptown Blues (feat Robert Lockwood Jr.)
07. Hip Shakin’ (feat. Lil Ed)
08. Showers Of Rain (feat. Henry Gray)
09. I Wonder (feat. Tomcat Courtney)
10. Coal Black Mare (feat. Clarence Edwards)
11. Hear That Rumblin; (feat. Clarence Edwards)
12. Cool, Calm, Collected (feat. King Karl)
13. My Fault (feat. Sam Lay)
14. Ramblin’ On My Mind (feat. Robert Lockwood Jr.)
15. Tired Of Being Alone (feat. Jimmy Dotson)
16. West Texas Blues (feat. Lowell Fulson)
Website: https://bobcorritore.com/