Review: Austin Walkin’ Cane – Muscle Shoals
Austin Walkin’ Cane – Muscle Shoals
Format: CD – Digital / Label: Hoboville Records/PIAS
Release: 2023
Tekst: Harry Pater
Austin Walkin’ Cane is een blueszanger, songwriter en slidegitarist die akoestische solo-, duo- en elektrische bandoptredens geeft. Austin Charanthat is zijn echte naam en hij werd geboren in Cleveland, Ohio, Verenigde Staten. Hij toerde door Australië, Nepal, Colombia, Frankrijk, Duitsland, Engeland, Wales en de VS, van New Orleans, Louisiana tot Juneau, Alaska met alleen een gitaar en koffer in de hand. Hij wordt vaak vergeleken met Muddy Waters in diens beginjaren.
Austin liep tien jaar (tussen zijn zestiende en zesentwintigste) met een (wandel)stok vanwege een misvorming bij de geboorte in 1970. Tijdens een optreden in Bourbon Street in New Orleans riep een dakloze man “Hey Walkin ‘Cane heb je wat kleingeld voor een ‘brother’?!” Austin nam deze opmerking als zijn artiestennaam. In 1996, na jaren van strijd tegen het onvermijdelijke, werd zijn linkerbeen onder de knie geamputeerd. Een jaar na de operatie keerde hij sterker en zonder stok terug in de muziekwereld.
Om eerlijk te zijn had ik nog nooit van hem en zijn muziek gehoord, terwijl hij toch al in 1994 zijn eerste plaat heeft uitgebracht. Inmiddels heb ik begrepen dat hij een van de meest gerespecteerde vertolkers is van akoestische blues, vooral ook doordat hij vrijwel uitsluitend speelt op zijn National Resonator Guitar, zo een als op de voorkant van de albumhoes van Brothers In Arms van Dire Straits.
Austin schrijft sinds zijn tienertijd vooral songs samen met schoolvriend Chris Allen, ook een singer-songwriter uit Cleveland en nu werkten ze samen voor het achtste bluesalbum, dat als titel ‘Muscle Shoals’ meekreeg. Die naam zal velen bekend zijn, want in dat plaatsje in de staat Alabama staat de beroemde FAME Recording Studios, waar grote namen als Aretha Franklin, Wilson Pickett, Little Richard, Etta James en Otis Redding hun grote hits opnamen en waar The Allman Brothers Band de eerste sessies opnam. Deze studio werd in 1959 geopend elders in Alabama en verhuisde in 1961 naar de huidige locatie.
In deze studio werden in de middag van 15 april 2021 vijf van de tien songs van dit album opgenomen; op 28 oktober 2022 werden de vijf andere songs opgenomen in de SPA Studios in Canton, Ohio. Alle songs werden live in de studio’s opgenomen zonder overdubs. Behalve de stem van Austin en zijn gitaarspel zijn er geen andere instrumenten of muzikanten bij de opnamen betrokken. De vurige akoestische Deltablues-stijl speler zingt de akoestische blues met een rijke, diepe, etherische en raspende bariton, die af en toe aan Tom Waits doet denken. Overigens zijn in totaal vijftien songs opgenomen voor dit album; wellicht dat de overgebleven vijf op de opvolger terechtkomen.
Je zou kunnen denken dat bijna veertig minuten lang alleen één zanger en één (bijzondere) gitaar wat te veel van het goede is, maar het tegendeel is waar. Dit komt niet alleen door de variatie in de stijl van gespeelde songs, maar ook omdat hij zijn zangstijl lang niet bij alle songs hetzelfde is, dan weer lager, dan weer wat hoger.
Het is wat mij betreft een heerlijke kennismaking met deze muzikant. Mijn favoriete song van het album is de afsluiter, Sun Go Down, die begint en eindigt met alleen a capella zang van Austin Walkin’ Cane. Gewoon een prachtig nummer, maar ook de rest van het album is zeer de moeite waard!
Tracks:
01. Waiting For A Little Sunshine
02. Living, Working, Dying
03. Midnight Creep
04. Same Bad Habits
05. One Heart Walkin
06. Dark Was The Night, Cold Was The Ground
07. (in The Evening) When The Sun Goes Down
08. Highway 61
09. Sweet Mama Brown
10. Sun Go Down
Website: http://www.walkincane.com/index.php