Victor Wainwright And The Train – Memphis Loud
Format: CD / Label: Ruf Records
Release: 2020
Tekst: Gerrit Schinkel
Zanger-pianist Victor Wainwright (4 februari 1981, Savannah, Georgia), groeit op in een muzikale familie. Zijn vader en grootvader zijn bluesmusici en worden de vroegste mentoren van Victor. Victor zoekt zijn eigen muzikale weg en wordt beïnvloed door beroemde pianisten als Dr. John, Professor Longhair, Pinetop Perkins en Allan Toussaint. In 2005 start hij zijn eerste band The WildRoots, waarmee hij enkele albums maakt. In 2017 formeert hij zijn huidige band Victor Wainwright And The Train. In 2018 komt hun debuutalbum ‘Victor Wainwright & The Train’ op de markt.
Vorige maand verscheen het nieuwe album ‘Memphis Loud’, waarop naast de leden van Victor Wainwright And The Train ook een groot aantal gastmusici te horen zijn.
Het album begint met Mississippi lekker opwindend, met piano, blazers en backing vocals. De piano en de blazers brengen de luisteraar vervolgens met Walk The Walk in New Orleans sferen met een hoog Dr. John gehalte.
Het titelnummer Memphis Loud is een snelle boogie met rollende piano en een uitstekende ritmesectie. Het tempo gaat daarna omlaag in de brassband-achtige ballad Sing, met een prachtig piano-intro, en de lange intens gezongen ballad Disappear, waarin Dave Gross trakteert op een lekkere gitaarsolo.
Wainwright’s soulvolle zang en tinkelende pianospel zijn een genot in het uptempo Creek Don’t Rise, naast de blazers en het snijdende gitaarwerk van Gross. Pat Harrington soleert daarna fel in het funky Golden Rule. Vermeldenswaard is hier ook het fraaie basspel van Terry Grayson. En niet te vergeten de fantastische blazerssectie.
In de gevoelige ballad America is een melodieuze bijdrage van Mike Welch om van te smullen. Het vrolijke South End of the North Bound Mule heeft weer een hoog Dr. John gehalte. Virtuoos pianospel, een splijtende gitaarsolo van Mike Welch en een saxsolo bepalen de sound in het soulvolle Recovery.
In de opwindende New Orleans sferen van My Dog Riley brengt Wainwright een liefdevolle ode aan zijn hond Riley. Het mooiste wordt voor het laatst bewaard, want de bijna achtenhalve minuut lange soulvol gezongen schitterende slowblues, met Hammond, blazers en een intense gitaarsolo van Greg Gumpel, is een formidabele afsluiter.
Conclusie:
‘Memphis Loud’ is een uitstekend en gevarieerd bluesalbum.
Tracks:
01. Mississippi
02. Walk the Walk
03. Memphis Loud
04. Sing
05. Disappear
06. Creek Don’t Rise
07. Golden Rule
08. America
09. South End of the North Bound Mule
10. Recovery
11. My Dog Riley
12. Reconcile
Line-up
Victor Wainwright – zang, orgel, piano
Terry Grayson – bas en zang (track 1,7,9,11)
Billy Dean – drums, percussie (track 1,6,7,9), zang (track 1,9,11)
Dave Gross – gitaar (track 4,5,6,8,10), percussie (track 1,2,3,4,5,8,9,10,11,12), zang (track 3,11)
Greg Gumpel – gitaar (track 5,9,12), zang (track 9)
Monster Mike Welch – gitaar (track 8,10)
Pat Harrington – gitaar en zang (track 1,2,7,9,11)
Mikey Junior – mondharmonica (track 1), zang (track 1,4)
Chris Stepenson – orgel (track 12)
Mark Earley – baritonsax, tenorsax, klarinet
Doug Woolverton – trompet, flugelhorn
Francesca Milazzo – zang (track 6,8)
Gracie Curran – zang (track 1)
Nick Black – zang (track 6,8)
Patricia Ann Dees – zang (track 1)
Reba Russell – zang (track 1,9,11)
Stephen Dees – zang (track 1)
Terrell ‘Peanut’ Reed – zang (track 1)
Website: Victor Wainwright