Various Artists – Horst Klub – But Who Knows?
Format: red transparant vinyl LP -Digital / Label: Burning Soundst Records
Release: 2019
Tekst: Peter Marinus
De lucht boven Zwitserland staat bekend als zeer puur en zuiver. Behalve boven het plaatsje Kreuzlingen dan! Daar hangt namelijk een wolk vol vunzigheid en viezigheid boven. Afkomstig van de Horst Klub, gelegen tegenover het gemeentehuis van Kreuzlingen. Een alternatieve club waar freaks, weirdos, zuipschuiten, junks en “mooie mensen” meer dan welkom zijn. De club bestaat vijf jaar en heeft daarom deze verzamelaar uitgebracht. En het zal niet verbazingwekkend zijn dat dit album vol staat met smerige garagerock/punk en zeer eigenwijze wave, afkomstig van bands en artiesten vanuit alle hoeken van de wereld.
De Israëlische band Häxxan trapt af met felle en vooral rauwe garagepunk in Spin. Kort, krachtig en pompend, zoals het hoort. My Best Friend Joe van de Berlijnse garagepunkers the Bikes klinkt zo mogelijk nog rauwer met een primitief rammelend geluid en een priemende korte gitaarsolo. Het Zwitserse Brain Tilt produceert in Horst One Family goor beukende Cramps-achtige garagepunk met een loodzwaar fuzzgeluid en een zanger, die klinkt als een snauwende holbewoner.
Het al even Zwitserse Shady & the Vamp klinkt in Bed Bugs Boogie als the Cramps in de overtreffende trap met een vuilspuitende gitaar en een wild gillende zanger. Na al dat geweld klinkt Bee Bee Sea uit Italie in Horst Klub I als een aandoenlijke lo-fi bubblegum punkband a la de Swell Maps. Julien Papen uit Zwitserland produceert in Vogolino Distruggere Morel een enorme fuzzstorm waarin zijn zang haast tenonder gaat. De Canadese one-man band Paul Jacobs gooit het in Feels Like Forever over een andere muzikale boeg. Zijn bijdrage klinkt zeer broeierig en donker met vervormde zang en donkere synthesizerlagen.
Shades Of Black van Bobby Would uit Londen klinkt zeer bizar. De alom bekende orgelmelodie van “A Whiter Shade Of Pale” van Procol Harum wordt hier misbruikt voor een donker Jesus & Mary Chain-achtig nummer. Het bliepende en blubberende Horst Klub II van de Franse Stratocastors doet aan de avontuurlijke funkwave van bands als Public Image Ltd en Palais Schaumburg denken. In de eigenwijs hoekig hakkende punk van Go West van de Duitse band Lassie kom je het nerveuze geluid van XTC, in hun beginperiode, en the Buzzcocks tegen.
De Zwitserse Leopardo gaat in Summer Of Love op de psychedelische, Church achtige, toer waarna de Amerikaanse dames van the Hussy in Trash Can Blues klinken als een garagepunk band, die in een vuilnisbak staat te spelen. Met de deksel er nog op! Jerry van het Londense Thee MVP’s klinkt overweldigend goor en hard met een wanhopig brullende zanger.
De afsluiter komt uit Zwitserland en wordt verzorgd door the Love Cans die hier te horen zijn met de instrumentale horrorgarage van Monster.
De Horst Klub moet een prima plek om te vertoeven zijn want deze verzamelaar staat namelijk vol met prima, smerige garagerock en aanverwanten!