Tyler Morris – Living In The Shadows
Format: CD – Digital / Label: VizzTone Label Group
Releasedatum: 2020
Tekst: Peter Marinus
Zo af en toe duikt er in de enorme stapel bluesreleases een album op, dat het predikaat “Aanrader” verdient. Dat is zeker het geval bij het vierde album van de bluesrock jongeling Tyler Morris uit Boston, Massachusetts. Hij is pas 21 jaar maar stond als elfjarig jochie al op het podium van B.B. King’s Blues Club.
Op zijn nieuwste album kom je grootheden als Ronnie Earle, Mike Zito, Joe Louis Walker en Amanda Fish als gasten tegen terwijl Tyler’s vaste companen Lewis Stephens (piano, orgel), Matthew Robert Johnson (drums) en Terry Dry (bas) ook weer van de partij zijn.
Hij mag dan pas 21 jaar zijn maar Tyler veegt met zijn vlammende harde gitaarspel de vloert met menig bluesrockgitarist.
Zo opent zijn nieuwe album met een cover van Gary Moore’s Movin’ On en hier is Tyler’s furieus snijdende gitaarstijl direct goed te horen. Aan zijn zang kan je misschien nog horen dat Tyler nog jong is, aan zijn gitaarspel totaal niet! Hij scheurt en giert er hier flink op los waardoor Gary Moore vanuit de blueshemel alleen maar grijnzend kan toekijken.
Everybody Wants To Go To Heaven is ook een cover en wel van een Don Nix nummer, dat vooral bekend werd in de uitvoering van Albert King. Een loom pompende shuffle waarin Tyler samen met Mike Zito de nodige snijdende solo’s laat horen.
Cover nummer 3 is Polk Salad Annie van Tony Joe White. In deze cover verzorgen zowel Mike Zito als Joe Louis Walker de zang. De versie van Tyler klinkt een stuk soulvoller en meer pompend dan het origineel. Stiekem hoor je ook wat Creedence Clearwater Revival riffs voorbijkomen.
Het titelnummer, Living In The Shadows, is een luie funky pompende bluesrocker met messcherpe riffs en splijtende gitaarolo’s. Mike Zito is weer te horen in de zeer sfeervolle slowblues Temptation. Een nummer met een flink “Still Got The Blues” gehalte en uiteraard weergaloze solo’s van Zito en Tyler.
De rocker Better Than You klinkt zeer rauw en dat komt vooral door de ontembare zang van Amanda Fish. Door haar klinkt dit nummer alsof Tina Turner de zang verzorgt bij the Black Crowes.
Why Is Live So Blue is een zeer krachtig pompende shuffle met een glansrol voor de hecht groovende ritmesectie, die Tyler alle ruimte geeft om zijn brandende solo’s op ons los te laten. Na de donkere en log beukende rocker Nine To Five somt Tyler in Young Man’s Blues zijn bluesinvloeden aan ons op (Robert Johnson, Clapton, Albert King) en vertelt dat hij zich vergeleken bij zijn leeftijdsgenoten een buitenbeentje voelt. In dit nummer krijgt hij hulp van Ronnie Earle en samen knallen ze er de ene na de andere prima solo uit. Vervolgens is Taken From Me een broeierige funky, haast ZZ Top-achtige, bluesrocker met schroeiend gitaarwerk van Tyler.
Dit schitterende album wordt afgesloten met de zwaar pompende bluesrocker I’m On To You.
Ik kan hier kort over zijn: het vierde album van Tyler Morris is een absolute bluesrock aanrader!
Tracklist:
01. Movin’ On
02. Everybody Wants To Go To Heaven
03. Polk Salad Annie
04. Living In The Shadows
05. Temptation
06. Better Than You
07. Why Is Love So Blue
08. Nine To Five
09. Young Man’s Blues
10. Taken From Me
11. I’m On To You
Website: Tyler Morris