Thiemo Gerrit – Blues & More
Format: CD – Digital / Label: Recordjet Records
Release: 2019
Tekst: Peter Marinus
De Duitse zanger-gitarist Thiemo Gerrit legt er vaak de nadruk op dat hij een “hobby muzikant” is. Na het beluisteren van zijn album snap ik wel waarom. Het geluid van deze uit Schifferstadt in der Pfalz afkomstige artiest is namelijk goed te omschrijven als “lo-fi”. En dat bedoel ik dan complimenteus! Zijn geluid lijkt in meerdere gevallen namelijk op dat van de wat meer aan de eigenaardige kant van de rock verblijvende artiesten als Syd Barrett, Jonathan Richman of een Wreckless Eric.
Het album is opgenomen in de Studio Trinity Productions studio van producer Sascha Leicht, die op dit album ook nog eens bas, orgel, drums en percussie speelt.
Thiemo is erg jaloers op de motor van Sascha Leicht, een Corvette C3, zoals te horen is in Corvette C3 Blues, dat start met de pruttelende geluiden van de motor. Thiemo klinkt in deze akoestische blues ontwapenend intiem en de harmonica van Clemens Simon steelt de show in dit nummer.
In de akoestische ballad Just Feel Better valt de onvaste, Neil Young-achtige stem van Thiemo op. Hij wordt vocaal bijgestaan door Nadine Dinges.
Gilera Eaglet is een zoemende loodzware bluesy shuffle. Het zware geluid zal ongetwijfeld symbolisch zijn voor het geluid van Gilera Eaglet motor. Halverwege dit toch iets doelloos rondzwalkende nummer wordt er ineens overgeschakeld op een ruige Neil Young-achtige rocker.
Het instrumentale Gemba heeft een hoog Jonathan Richman gehalte met een lekkere slidegitaar en bizarre lo-fi latin percussie. En dan gaat Thiemo ineens op de hillbilly toer met I Never Picked Cotton in een ongedwongen boppend nummer met een Syd Barrett-achtige onbevangenheid. De invloed van Syd Barrett is ook groot in Coffee To Hot. Een bizar nummer met percussie afkomstig van een koffiepot.
Hit The Road Jack, de klassieker, wordt door Thiemo in duet gezongen met Nadine Dinges. Zij is een perfekte vocale partner voor Thiemo aangezien haar krachtige stem ook lekker onvast gaat klinken zodra zij de hoogte in gaat.
The Food Tastes Bad is een maf lo-fi bluesnummer met allerlei geratel van bestek en borden. Het geluid van Syd Barrett is weer aanwezig in Reality Is Back, een breekbare ballad vol vertwijfeling.
De cover van de klassieker St. James Infirmary is gewoonweg bizar met de hilarische brommende trombone van Helmut Achtzehnter.
Vervolgens knalt Running Blues ineens uit de speakers. Een spetterend instrumentaal bluesnummer met snoeiharde slidegitaarwerk. Op het eind verzucht Thiemo “yes, that’s what’s real music is like!”.
Thiemo sluit het album af met nog een eerbetoon aan een motor. Dit keer de ’75 Fantic Tx ’72.
Dit album van Thiemo kan als een zeer eigenzinnig en enigszins maf album gerubriceerd worden. Ik hou wel van die eigenaardige artiesten!
Tracklist:
01. Corvette C3 Blues
02. Just Feel Better
03. Gilera Eaglet
04. Gemba
05. I Never Picked Cotton
06. Coffee To Hot
07. Hit The Road Jack
08. The Food Tastes Bad
09. Reality Is Back
10. St. James Infirmary
11. Running Blues
12. ’75 Fantic Tx 172
Website: www.facebook.com/thiemogerrit