Temperance – Viridian
Format: CD – LP – Digital / Label: Napalm Records
Release: 2020
Tekst: Peter Marinus
Ik moet eerlijk bekennen, dat ik geen liefhebber van de powermetal stroming ben. De fles Pleegzuster Bloedwijn moet mij bij deze stroming vaak flink bijstaan als ik weer een nerveuze aanval krijg door die alsmaar doorstuiterende drums.
Maar ik moet ook zo eerlijk zijn om te bekennen dat ik de kwaliteit in de Italiaanse band Temperance wel degelijk herken. Op hun alweer zevende album ligt de kracht van deze band vooral in de zang van Alessia Scolletti en Michele Guaitoli. Alessia heeft een zeer helder stemgeluid terwijl dat van Michele enorm krachtig is. De stemmen passen prima bij elkaar.
Temperance bewijst ook dat ze zeer pakkende metalnummers kunnen schrijven. Pakkend maar toch, in de meeste gevallen, krachtig en hard genoeg om de metalfans te kunnen blijven plezieren.
Ze gaan gelijk energiek pompend van start met het meedogenloos riffende Mission Impossible. Synthesizerscheuten spelen een grote rol in dit nummer. Pakkend nummer dus in een snoeiharde verpakking!
Het bombastisch dreunende I Am The Fire stuitert er vervolgens ook weer energiek op los. De stem van Michele bereikt hier een haast Ann Wilson-achtige klasse.
Het tempo gaat iets naar beneden in het lomp dreunende en ietwat bluesy Start Another Round. De zang voegt daar zelfs een Big Country-achtig sausje aan toe. In het pompende Viridian leiden de (te) nerveus pompende drums de aandacht te veel af van de prima zang.
Het hitgevoelige Let It Beat met zijn pakkende riffs zou niet misstaan tussen al die galmende would be Eurovison Songfestival kandidaten. My votes please…een 8.
Bij Scent Of Dye kunnen we even uitblazen na al dat bombastische geriff via een folky metalballad. Een nummer dat zomaar eens bij fans van Europe in de smaak zou kunnen vallen.
The Cult Of Mystery knalt er vervolgens weer stevig in met galmende zang van Michele. Alfonso Mocerino timmert elk gaatje als een razende Roeland furieus dicht. Nanook begint Secret Garden-achtig en is een prima mix van folky pop en stuiterende powermetal.
De laatste twee nummers van het album zijn twijfelgevallen. Met Gaia begeeft de band zich op erg glad ijs. Dit is namelijk een te dramatische Eurovision Songfestival nummer, dat gevolgd wordty door Catch The Dream. Een acapella, “klap maar vrolijk mee” nummer, compleet met gospelkoor.
Zoals je al gemerkt hebt is dit niet helemaal my cup of tea. Ik ben er echter van overtuigd dat power metalfans erg blij met dit album zullen zijn!
Tracklist:
01. Mission Impossible
02. I Am The Fire
03. Start Another Round
04. My Demons Can’t Sleep
05. Viridian
06. Let It Beat
07. Scent Of Dye
08. The Cult Of Mystery
09. Nanook
10. Gaia
11. Catch The Dream
Website: Temperance
https://open.spotify.com/playlist/1A9pgKvfVodIcuZRq5sAwW?_php=1