Sugar Ray and the Bluetones Featuring Little Charlie – Too Far From The Bar
Format: CD – Digital / Label: Severn Records
Release: 2020
Tekst: Peter Marinus
Met hun inmiddels achtste album voor het Severn label leveren Sugar Ray and the Bluetones opnieuw een schitterend bluesalbum af, dat vol staat met shuffles en rockers in de beste Fabulous Thunderbirds of Little Charlie & the Nightcats traditie.
Nu we het toch over Little Charlie hebben, dit album betekent jammer genoeg ook het afscheid van gitarist Little Charlie Baty, die op dit album te gast is. Afgelopen maart overleed deze gitarist namelijk aan de gevolgen van een hartaanval.
Hier is hij echter nog in volle glorie te horen samen met Sugar Ray Norcia (zang, harmonica), Anthony Geraci (piano), Michael Mudcat Ward (akoestische bas) en Neil Gouvin (drums). Het album werd geproduceerd door Duke Robillard, die op een viertal nummers meespeelt.
Alle ingrediënten dus voor een subliem bluesalbum. Een album, dat opent met een cover van het 5 Royales nummer Don’t Give No More Than You Can Take, dat in de handen van Sugar Ray en zijn mannen een een zeer dansbare bluesshuffle is met de pompende piano van Anthony Garcia als aandrijver. Little Charlie is te horen met zijn knallende priemende gitaar en Sugar Ray met zijn snerpende harmonica.
Ook Bluebird Blues is een cover en wel van een Sonny Boy Williamson nummer. Een lome shuffle met hard huilend harmonicaspel, Sugar Ray’s getergde zang en soepel rollend pianowerk.
Too Far From The Bar is gezien de huidige omstandigheden een zeer herkenbare titel. Toch hebben we hier te maken met een opgewekte, hoopvol klinkende, jumpblues met zacht jazzy gitaarwerk.
Too Little Too Late is een zalig deinende rhythm & bluesshuffle met een belangrijke rol voor de sprankelende piano en Sugar Ray’s warme harmonica. De stomende vurige instrumental Reel Burner was tijdens de opnames dusdanig vurig dat één van de multi-track tapemachines in de brand vloog.
In de cover van Little Walter’s Can’t Hold Out speelt de vurige harmonica van Sugar Ray uiteraard een belangrijke rol naast het zacht priemende gitaarspel. Jerry McCain’s My Next Door Neighbor krijgt een uitbundig rockende uitvoering met knallend gitaarwerk van Little Charlie.
Duke Robillard is te horen in de rokerige nachtclubblues van What I Put You Through waarin zijn prikkelende gitaarspel en de jazzy piano de smaakmakers zijn. Ook is Robillard te horen in het al even jazzy I Gotta Right To Sing The Blues en de luie, rauwe shuffle From The Horses Mouth. In The Night I Got Pulled Over vertelt Sugar Ray het hilarische verhaal over een gebeurtenis waarin hij met zijn auto door de politie aan de kant werd gezet voor “driving while blue”.
Sugar Ray laat zijn harmonica rauw brullen in de afsluiter, de broeierig pompende shuffle Walk Me Home.
Dit nieuwe album van Sugar Ray & the Bluetones is een absolute aanrader voor alle bluesliefhebbers en een waardig afscheid van Little Charlie!
Tracklist:
01. Don’t Give No More Than You Can Take
02. Bluebird Blues
03. Too Far From The Bar
04. Too Little Too Late
05. Reel Burner
06. Can’t Hold Out
07. Numb And Dumb
08. My Next Door Neighbor
09. What I Put You Through
10. What Will Become Of Me
11. I Gotta Right To Sing The Blues
12. From The Horses Mouth
13. The Night I Git Pulled Over
14. Walk Me Home
15. Reel Burner (alt. take)
Website: Sugar Ray and the Bluetones