Stripmall Ballads – Distant
Format: CD – Digital / Label: Freeloader Free Press
Release: 2020
Tekst: Fons Delemarre
Soms heeft een band een intrigerende naam. Soms geldt hetzelfde voor een cd. Neem nou ‘Distant’ en Stripmall Ballads. Stripmall Ballads is de naam van de muzikant, ‘Distant’ is de titel van zijn maxi-ep/minicd (acht nummers). Eén ding is zeker: voor vrolijke liedjes ben je bij het album ‘Distant’ van Stripmall Ballads aan het verkeerde adres. Dat is weliswaar geen voorwaarde voor een geslaagd album, maar een kleine winstwaarschuwing is wel op z’n plaats.
De band heet dus Stripmall Ballads en dat schijnt dan weer de bijnaam van Philips Saylor Wisot te zijn. ’n ‘Stripmall’ heeft niks met strips of strippen te maken, maar is volgens Google “…a type of open-air shopping centre, common in North America, where the stores are arranged in a row, with a sidewalk in front. Strip malls are typically developed as a unit and have large parking lots in front.”
Philips Saylor Wisor is een rondtrekkende singer-songwriter. Het schijnt dat hij, reizend over Amerika’s backroads, gewoon ergens op een crossroad ging zitten spelen en afwachtte wat er ging gebeuren. Romantisch idee, dat de gedachten doet afdwalen naar het verhaal van Robert Johnson’s Cross Road Blues (zie *) Die aanpak heeft in ieder geval acht intrigerende songs opgeleverd. Niet geheel verwonderlijk heet het openingsnummer Susan at the Crossroads. Susan is zo’n dame die je ‘out of the blue’ wel op een crossroad wilt ontmoeten.
“I don’t care about your hustle / I’m only here for a short time / To be fair, I did whistle / But I haven’t got a dime
I am going, going to reap what I have sowed / I am waiting for Susan at the crossroads
Don’t you tell me ‘bout your maker / I know Him well and we are good / Go to hell, you pretty faker / You know what I can make with guitar wood?
I am going, going to explode / I’m believing in Susan at the crossroads
Her hair, dark as the river / Morning doves find her there / And her skin is smooth as winter / I may drown or I may freeze
I am going, going to do what I am told / I am telling Susan from the crossroads
She spoke until the sun set / Then she turned east and I got lost / Smoke on the hills so I went west / I could marvel or I could burn
I am going, going to behold / Susan at the crossroads”
Of Stripmall Ballads zijn ziel aan haar verkocht heeft, vertelt het verhaal niet. Maar, zoals altijd bij romantische gedachten, is het waarheidsgehalte minder interessant dan de mijmering over ene Susan. De toon van het mini-album is wél gezet met het nummer. Een poging de muziek op ‘Distant’ te duiden doet de namen opborrelen van Neil Young, Nick Cave, Calexico en met name Iron And Wine. De sfeer (niet de muziek!) van Talk Talk klinkt ook een beetje door. Bon Iver kan ook genoemd worden. Allemaal op hun eigen manier een tikje sombere geesten, dat is waar.
Maar de duidelijkste verwijzing is die naar de muziek van de Britse band Gomez. In 1999 verscheen hun eigenzinnige album ‘Bring It On’. De zang van Stripmall Ballads/Philips Saylor Wisot is vergelijkbaar met de stemmen die je hoort bij Gomez. De soort muziek ook enigszins.
Geen ingewikkelde melodielijnen, maar wel muziek die bij herhaald beluisteren eerder meer ‘spooky’ dan vertrouwd gaat klinken. Zeer alternatieve folk/singer-songwritermuziek maakt Wisor in ieder geval.
De songs op ‘Distant’ zijn ‘…a series of sights and situations, each offering a distinctive blend of sadness and possibility, as though in the overwhelming longing and regret lies something small and immovable, some distant faith in the possibility of magic, however fleeting that moment might be’.
Kwetsbaar en breekbaar is de muziek zeker. Track twee, Juice and Sage, is een frêle walsje, subtiel en spaarzaam ingekleurd door The Yellow Paper Planes, de band waarmee Wisor het album heeft opgenomen in Columbus (Ohio) Valerie, Marietta en Jennifer zijn onbereikbare liefdes en dus goed voor liedjes met een ondertoon van lichte smart.
De Amerikaanse pers zegt over het album: “Introspective darkness offering honest and vivid stories you just don’t get in music these days.” (Eugene Weekly).
“Paradoxically rich lo-fi style – bringing to mind Gillian Welch and Townes Van Zandt”
(Various Small Flames)
https://youtu.be/oawJeBSy1rQ
Tracks:
01. Susan at the Crossroads
02. Juice and Sage
03. Don’t Mind Me
04. Valerie
05. Pull Over Johnny
06. Marietta
07. Jennifer Pine Tree
08. Slinger
Website: Stripmall Ballads
(*) Onder de titel ‘Me & The Devil’ is bij WOWHD een mooie, scherp geprijsde, 3-cdbox verkrijgbaar van de Peter Green Slinter Group. ‘The 29 songs that Robert Johnson recorded in various Texas hotel rooms in 1936 and 1937 (CD1) are amongst the most significant and influential works in the history of Blues music. It was thus very appropriate that it was to these landmark songs that Peter Green turned, when recording the two albums which have done so much to re-launch his career: 1998’s ‘The Robert Johnson Songbook’ (CD2) and 2000’s ‘Hot Foot Powder’(CD3).’ (WOWHD)