Recensie: Shawn Pittman – Stompin’ Solo

 

Shawn Pittman – Stompin’ Solo
Format: CD – Digital / Label: Continental Record Services
Release: 2021

Tekst: Gerrit Schinkel

Bluesgitarist, singer-songwriter Shawn Pittman (13 oktober 1974, Talihina, Oklahoma) krijgt op 8-jarige leeftijd al pianolessen. Op zijn 14e ontdekt hij de gitaar. Begin jaren ’90 verhuist hij naar Dallas, Texas en weer een aantal jaren later naar Austin, Texas. In 1998 komt zijn eerste officiële album ‘Burnin’ Up’ uit. Uiteindelijk keert Pittman weer terug naar zijn geboortestreek, naar Broken Arrow, Oklahoma. Hij gaat informatietechnologie studeren maar blijft optreden en ook met enige regelmaat albums uitbrengen.   

Sinds hij op 14-jarige leeftijd gitaar begint te spelen is Pittman een groot bewonderaar van  akoestische bluesgitaristen en verhalenvertellers Lightnin’ Hopkins, Mance Lipscomb, Lil’ Son Jackson, Bukka White, JB Lenoir en Mississippi John Hurt.

COVID-19 gaf Pittman de ruimte om het afgelopen jaar in Teegarden Studios in Tulsa, Oklahoma, een soloalbum op te nemen. Op ‘Stompin’ Solo’ gaat Pittman akoestisch terug naar zijn jeugd toen hij gegrepen werd door de muziek van de oude bluesmeesters. Een album met covers en eigen nummers.  

Het album opent instrumentaal met het lekker rockende Mance’s Rock van Mance Lipscomb, gevolgd door de opwindende shuffle Leanin’ Load.
Zeer fraai is het akoestische gitaarspel in Ode To Texas en Fly Swattin’ Woman. Talk Didn’t Do No Good is een shuffle van Frankie Lee Sims. Na de swingende countryblues Go Down Swingin’ wordt Lightnin’ Hopkins instrumentaal geëerd met diens Lightnin’ Stomp.

De invloeden van Bukka White zijn niet ver weg in Somebody Gonna Loose, Somebody Go en Pressin’ Your Luck. No Such Thing is groovy en in Early in the Mornin’ laat Pittman horen ook goed met de slide overweg te kunnen.

Na de shuffle Take a Real Good Luck tovert Pittman met Sweet Lovin’ Mama een fraaie cover van Johnny Guitar Watson uit zijn akoestische gitaar. Heel mooi is That’s Alright, de bluesklassieker van Jimmy Rogers.

Het album eindigt zoals het begon, met een instrumental van Mance Lipscomb. Spanish Flang ang is een prachtige melodieuze afsluiter.

Conclusie:
‘Stompin’ Solo’ is een mooi authentiek countrybluesalbum. Zonder kapsones en recht uit het hart gespeeld en gezongen.

Tracks:
01. Mance’s Rock
02. Leanin’ Load
03. Ode To Texas
04. Fly Swattin’ Woman
05. Talk Didn’ Do No Good
06. Go Down Swingin’
07. Lightnin’s Stomp
08. Somebody Gonna Loose, Somebody Go
09. No Such Thing
10. Pressin’ Your Luck
11. Early in the Mornin’
12. Take a Real Good Luck
13. Sweet Lovin’ Mama
14. That’s Alright
15. Spanish Flang Dang

Website: Shawn Pittman