Rick Estrin & The Nightcats - Contemporary
Format: CD - Digital / Label: Alligator Records
Releasedatum: 20 september 2019
Lees het interview met Rick Estrin and The Nightcats in editie 19 van deblueskrant!!
Tekst: Peter Marinus
Bij elk album, dat vroeger van Little Charlie & The Nightcats verscheen, was het feest! Deze band had een geheel eigen bluesstijl waarin de humor een zeer grote rol speelde. Sinds Little Charlie Baty met pensioen ging, nam zanger en mondharmonicaspeler Rick Estrin het roer over en blijft hij gelukkig trouw aan het Little Charlie geluid.
Ook op het vierde album onder de naam Rick Estrin & The Nightcats. De band bestaat naast Rick uit gitarist Kid Anderson, toetsenist Lorenzo Farrell en drummer Derrick Martin. De bas wordt bespeeld door Kid Anderson en Quantae Johnson.
Het is weer volop genieten op dit album. Dat wordt gelijk al duidelijk in de opener I’m Running. Een dreigende shuffle met hard Link Wray achtig gitaarspel van Kid Anderson en het uit duizenden herkenbare stemgeluid van Rick Estrin en zijn rauw brullende harmonica.
De loom deinende shuffle Resentment File werd door Rick, samen met Joe Louis Walker, geschreven en heeft een hoog soulgehalte, mede door het soulorgel van Lorenzo Farrell. Een aanstekelijk, zelfs meebrulbaar, nummer met veel humor en messcherp vlammend gitaarspel. In de luchtig pompende shuffle Contemporary gaat de blues op een hilarische wijze allerlei “moderne” richtingen op met behulp van metal, synthesizers en zelfs met een rap van drummer Derick Martin. Dit alles in een funky nummer met Rick’s brullende harmonica. Volgens Rock gaat dit nummer tot een “triple platinum success” leiden.
She Nuts Me Up is een “Spoonful”-achtige shuffle over een vriendin waarbij af en toe “kortsluiting in haar hoofd” plaatsvindt. Het eerbetoon aan Junior Parker, New Shape (Remembering Junior Parker), is een lui funky nummer, met een licht “Superfly” geluid waarin Rick zich ontpopt tot een ware geilneef, die er ineens achterkomt hoe een vrouw, die hij alleen maar als klein meisje herinnert, ineens tot een volwassen vrouw met alle daarbij behorende vormen is uitgegroeid. Het is dan ook niet voor niets dat zijn harmonica het wellustig uitkreunt. House Of Grease is een geolied groovend funky instrumentaal nummer, dat het beste te omschrijven is als Albert Collins, die begeleid wordt door The Meters.
“If money is the roots of all evil, what do you call being broke?” vraagt Rick zich af in de luchtig swingende rhythm & blues van Root Of All Evil, daarin bijgestaan door de gospelstemmen van The Sons Of The Soul Revivers. In de zinderende slowblues The Main Event neemt Rick alvast een kijkje op zijn eigen einde. “If the main event is over, bring down the curtain”. Even wachten Rick, lijkt mij!
Cupcakin’ is een instrumentale funky blues met priemend gitaarwerk, een soulvol orgel en Rick’s scheurende haronica. In de lui stotende blues van New Years Eve kijkt Rick alvast uit naar 2020 waarna een cover van het Bobo Jenkins nummer Nothing But Love volgt, een lekker ouderwetse rauwe shuffle. Rick Estrin & The Nightcats gaan er opgewekt huppelend vandoor via de vrolijke shuffle Bo Dee’s Bounce met knallend hard harmonicawerk van Rick.
Rick Estrin & The Nightcats hebben met dit album gezorgd voor een album, dat hoge ogen gaat gooien in menig blues Jaarlijstje!
Tracklist:
01. I’m Running
02. Resentment File
03. Contemporary
04. She Nuts Up
05. New Shape (Remembering Junior Parker)
06. House Of Grease
07. Root Of All Evil
08. The Main Event
09. Cupcakin’
10. New Years Eve
11. Nothing But Love
12. Bo Dees Bounce
Website: Rick Estrin & The Nightcats