Nebular Wave – Chicxulub
Format: CD – Vinyl – Digital / Label: Saw-whet Records
Release: 2020
Tekst: Peter Marinus
Aan de albumtitel van dit tweede album van het trio Nebular Wave zou je al een beetje kunnen vermoeden, dat je hier met een bijzondere band te maken hebt. De Chicxulub is namelijk de asteroïde, die verantwoordelijk was voor het uitsterven van de dinosaurussen.
De band uit Edmonton, Alberta bestaat uit Dan Mabee (gitaar, bas), Mike Sine (drums, percussie) en Nathaniel Sutton (synthesizer).
Het is haast ondoenlijk om het geluid van de band te omschrijven. Wat echter wel duidelijk is is dat de band de progrock als rode draad gebruikt op dit album. Maar dan niet de geijkte progrock maar de veel avontuurlijkere tak van deze stroming en dan ook nog eens vermengd met allerlei andere genres.
Het album opent met het het bijna tweeëntwintig minuten lange titelnummer, Chicxulub. Dit nummer opent met een volvet blubberende synbas, die mij verbazingwekkend genoeg aan het intro van “Does Your Mother Know” van ABBA (ja, ABBA!) deed denken.
Hier houdt de vergelijking echter op want al snel wordt de synbas bijgestaan door een kille “echte” bas en samen veroorzaken zij een diep, donker trance geluid. Een mix van oude Krautrock geluiden met schurende avant-garde en betoverende synthesizerklanken en zwevende gitaren. Halverwege gaat het nummer over in progrock a la Gong in hun begin periode met Steve Hillage-achtige gitaarwerk en King Crimson-achtige symfo. De synthesizer stuitert alle kanten op.
Raw Shock opent met zeer hoekige bas en drumsritmes met een zeer eigenzinnig karakter en een licht jazzy Soft Machine/Matching Mole geluid met zacht schurende synthesizerklanken op de achtergrond. Langzaam aan ontwikkelt het nummer zich tot zwaar pompende spacerock met pulserende en borrelende synthesizers en John McLaughlin/Steve Hillage-achtig gitaarwerk en een weelderige ambient sfeer.
Sickness X-1 is een voor deze band vrij kort (vierenhalve minuut) nummer, dat opent met funky drums en bas en dromerige gitaarklanken. Het nummer gaat steeds zwaarder en donkerder klinken met een Miles Davis-achtige trompet van gast Bob Tildesley en een vrij abrupt eind.
Loonar Oscillatons is nog korter (drie minuten) en opent met kwetterende vogels waardoor je je in een tropisch regenwoud waant. Als de vogelgeluiden ineens steeds meer beginnen te galmen en uiteindelijk in een totaal vervormde drone terechtkomen wordt het nummer totaal overgenomen door zwaar vervormde electro.
De afsluiter Lamenting Hour opent met duister schurende distortion, die langzaamaan overgaat in een haast Japans-achtige sfeer met hard snijdend Frippiaans gitaarwerk en een hard knorrende synthesizer. Om je een beeld te vormen van hoe dit nummer klinkt moet je je een mix van Steve Hillage en Robert Fripp voorstellen.
Dit album van Nebular Wave is een absolute aanrader voor de liefhebbers van de meer avontuurlijke progrock. Een album waarbij je bij elk nummer benieuwd bent welke kant het nummer op gaat.
Haal deze band snel naar Nederland!!
Tracklist:
01. Chicxulub
02. Raw Shock
03. Sickness X-1
04. Loonar Oscillations
05. Lamenting Hour
Website: www.latest.facebook.com/nebularwave