Recensie: Miguel Montalban – And The Southern Vultures
Miguel Montalban – And The Southern Vultures
Format: CD – Vinyl – Digital / Label: Independent
Release: 2020
Tekst: Tom Wouters
De Chileense guitar wizard Miguel Montalban heeft met zijn nieuwe album ‘And The Southern Vultures’ een klassiek heavy rock guitar album gemaakt met tien songs, die voornamelijk als vehikel dienen om zo snel mogelijk Montalban de kans te geven zijn fenomenale gitaarbeheersing ten toon te spreiden en de luisteraar bijna letterlijk alle hoeken van de kamer te laten zien. Beheersing is hier als woord overigens niet helemaal op zijn plaats; het is gitaaracrobatiek van de bovenste plank. De invloed van guitar wizards als Ritchie Blackmore, Ronnie Montrose en Steve Vai is evident.
Razend knap gespeeld, zoals in Let’s Try dat in tegenstelling tot de meeste andere clichématige heavy rocksongs een psychedelisch gitaarnummer is waar Montalban alles uit zijn in galm gedrenkte gitaar haalt. Heel af en toe hoor je ook een Miguel Montalban die mooi gevoelig gitaar kan spelen, zoals in een fraai intermezzo in Go Off The Rails.
Heel even maar, want al snel vliegen de vingervlugge toonladders, arpeggio’s en wat dies meer zij je weer om de oren. In Awaken wordt een geluidstapijt gecreëerd waarover Montalban razendknap op zijn Blackmore’s virtuoze vingeroefeningen speelt.
In het laatste nummer van het studio-album is goed te horen dat Montalban als gitarist niet alleen virtuoos is, maar ook aan zeggingskracht wint als hij in een songformat moet spelen, anders dan een song als vehikel voor zijn gitaarvirtuositeit te gebruiken. Het gaat om de Hendrix-cover Hey Joe, een gewaagde keuze trouwens want Hey Joe is zo ongeveer de meest uitgekauwde song uit het repertoire van Hendrix. Maar Montalban maakt er iets moois van.
‘And The Southern Vultures’ bevat eigenlijk twee albums, want als bonustracks zijn drie live-versies van songs van het album bijgevoegd. En die drie songs (Wander, Baby That’s Allright en True Lies) laten een heel andere Miguel Montalban horen dan de guitar wizard van de studiosongs. Zonder de hele mikmak aan studio-effect apparatuur klinkt Montalban verrassenderwijs als een soort heavyrock Mark Knopfler.
Ook weer niet zo gek als je weet dat Montalban bekend werd met een cover van Dire Straits’ Sultans Of Swing, dat op You Tube ruim 20 miljoen views noteerde.
Ineens speelt Montalban songs en is de acrobatiek grotendeels verdwenen. En op de een of andere manier klinkt dat sympathieker dan het studiowerk.
Tracks:
01. Wander
02. Let’s Try
03. True Lies
04. Awaken
05. Fell In Love
06. Black Sheep
07. Go Off The Rails
08. Baby That’s Alright
09. Dancing With The Devil
10. Hey Joe
11. Wander (Live At Jimi Hendrix’s Flat)
12. Baby That’s Alright (Live At Jimi Hendrix’s Flat)
13. True Lies (Live At Jimi Hendrix’s Flat)
Website: Miguel Montalban
