Mick Hayes – My Claim To Fame
Format: CD – Vinyl – Digital / Label: Move The Needle Music Records
Release: 2020
Tekst: Peter Marinus
Als een album is opgenomen in de befaamde Fame Studios in Muscle Shoals, Alabama, kan je er automatisch vanuit gaan dat het een zeer soulvol album zal zijn. En als dat album, in dit geval het nieuwe album van zanger-gitarist Mick Hayes, dan ook nog eens van begin tot eind een verpletterend mooie indruk maakt, is het voor mij al helemaal feest!
Mick Hayes uit New York laat zich op het album begeleiden door een aantal klassemuzikanten: Justin Holder (drums), Bob Wray (bas, bekend van de Alabama State Troupers en the Mt. Zion Band), Clayton Ivey (elektrische piano, orgel, ook van Alabama State Troupers en Mt. Zion Band faam), Vinnie Ciesielski (trompet, flugelhorn, uit the Nashville Jazz Orchestra), Brad Guin (baritonsaxofoon, tenorsaxofoon, fluit), Will McFarlane (ritmegitaar, uit de Muscle Shoals Rhythm Section), Billy Bargetzi (trombone, uit de Big Band Of Brothers) en Ken Watters (trompet, uit zijn eigen Ken Watters Group).
Mick Hayes is een begenadigd soulzanger, die gezegend is met een grofkorrelig stemgeluid en ook op de gitaar kan hij uitstekend uit de voeten met hard priemend spel.
Gelijk in de opener, Sweet To Me, spetteren zeer gemoedelijk groovende soulbluesklanken je speakers uit. Qua muziek doet dit nummer denken aan Delbert McClinton met soulvol stotende blazers en Mick’s fel prikkende gitaar.
Hand Me Down 45’s is vervolgens een luchtig swingende soulblues shuffle waarmee Mick enigszins op de Robert Cray/Joe Louis Walker toer gaat. Het nummer doet lichtjes aan Sam Cooke’s “We’re Having A Party” denken. Mick bezingt in het nummer zijn liefde voor soulsingletjes.
Het lui groovende Way Too Hard drijft op de romige soulorgel klanken van Clayton Ivey. Mick heeft het hoorbaar naar zijn zin in de wiegende soulmambo Parking Lot Romance, die aan het betere werk van Willy DeVille doet denken.
Mick’s zang klinkt in de zacht deinende ballad My Heart zeer soulvol en zijn gitaar heeft hier een machtig huilend geluid. In het hoekig funkende Ramona duikt een New Orleans sfeertje op met een onweerstaanbare groove. Het blijft funky in het broeierige Political Funk met zeer funky baswerk van Bob Wray.
Na de intieme slowblues No Second Chances is het tijd voor de luchtige soul van Autumn Romance. Een luchtigheid die aan de positivo soul van Al Green doet denken.
Het album wordt schitterend afgesloten door de zeer diepe soulballad Saddest Picture Of Me.
Het nieuwe album van Mick Hayes is een album waarvan ik verwacht dat hij in menig blues jaarlijstje gaat opduiken. In die van mij zeer zeker!
Tracklist:
01. Sweet To Me
02. Hand Me Down 45’ss
03. Way Too Hard
04. Parking Lot Romance
05. My Heart
06. Ramona
07. Political Funk
08. No Second Chances
09. Autumn Romance
10. Saddesst Picture Of Me
Website: Mick Hayes