Recensie: Mick Fleetwood & Friends – Celebrate The Music Of Peter Green And The Early Years
Mick Fleetwood & Friends – Celebrate The Music Of Peter Green And The Early Years Of Fleetwood Mac
Format: 2CD – 2CD-BluRay – 4LP Boxset / Label: BMG Rights
Release: 2021
Tekst: Danny van den Deijssel
Persoonlijk hou ik wel van dit soort albums. Een groep grote namen uit de muziekwereld die samen op het podium gaan staan om een eerbetoon te brengen aan een andere grote naam uit diezelfde wereld. Dit keer betreft het een eerbetoon aan de vorig jaar overleden Peter Green.
Peter Green voor degene die hem toch niet (zo goed) kennen. In 1966 als vervanger van Eric Clapton bij John Mayall’s Bluesbreakers gehaald. Om een jaar later samen met o.a. Mick Fleetwood de eerste incarnatie van Fleetwood Mac op te richten. Hiermee absoluut een van de grondleggers van de Britse bluesscene.
Mick Fleetwood wist op 25 februari 2020 een heel arsenaal aan muzikanten te verzamelen om Peter Green te eren met een show uitsluitend met muziek van de early years van Fleetwood Mac en Peter Green. Niet wetende dat de grote man himself exact vijf maanden later zou overlijden.
Rick Vito mag de show in het London Palladium openen met Rolling Man. Rick kennen we uiteraard ook van zijn jaren met Fleetwood Mac in eind jaren 80, maar ook hij heeft bij John Mayall gespeeld (welke bluesgitarist niet zou je kunnen zeggen). Jonny Lang mag daarna laten zien dat hij ook schatplichtig is aan Green en dat doet hij meer dan goed. Hij staat natuurlijk niet voor het eerst op het podium en we mogen hem inmiddels denk ik als talent af beschouwen en als een waardig lid van de bluesfamilie.
De volgende mannen en vrouw die het podium mogen betreden zijn achtereenvolgens Billy Gibbons, John Mayall, Steven Tyler en Christine McVie. Allen brengen zij op een fantastische manier de blues van Peter Green ten gehore en dit is verre van een straf om naar te luisteren. McVie doet een meer dan goede poging om de blues te zingen, maar haar stem vind ik persoonlijk niet heel erg passen bij dit repertoire al heeft ze wel degelijk een prachtige zangstem natuurlijk.
Vervolgens is het Noel Gallagher die twee nummers mag meespelen. Een verrassende keuze als je het mij vraagt, want ik associeer hem toch vooral met Oasis en zijn eigen High Flying Birds en dat kun je toch niet echt blues noemen. Toch moet ik zeggen dat hij zekerThe World Keep Turning prima brengt. Like Crying krijgt in een acoustische uitvoering toch een net iets andere uitstraling maar dat mag de pret niet drukken. Pete Townshend mag uiteindelijk de eerst set afsluiten met Station Man. Ik kan er niks aan doen, maar het klinkt gelijk als een nummer van The Who en niet meer echt als een Green song.
In de tweede set komen eigenlijk de hits van Green aan bod. Neil Finn trapt deze set af met Man of The World. Finn mag ongetwijfeld aantreden omdat hij de huidige gitarist is van Fleetwood Mac, maar is zeker zeer geschikt om dit nummer op een subtiele en gevoelige wijze neer te zetten.
Daarna volgen wat mij betreft de hoogtepunten elkaar op, want Oh Well (part 1) wordt gebracht door Gibbons en Tyler waarna David Gilmour wederom laat zien waarom hij zo’n fantastische en wellicht zelfs onderschatte gitarist is in Oh Well (part 2). Kippenvel als die man zijn solo’s in zet. Hij laat het tegen het eind nogmaals horen op Albatross, ditmaal op zijn lapsteel.
Johnny Lang brengt Need Your Love So Bad op een minstens zo mooie wijze, waarna uiteraard Black Magic Woman en The Green Manalishi nog volgen. Op die laatste horen we de originele “Greeny” Les Paul bespeeld door Kirk Hammett die tegenwoordig de troste eigenaar is van deze bijzondere gitaar.
De hele show wordt afgesloten met Shake Your Moneymaker waarbij iedereen weer terugkomt op het podium.
Voor de liefhebbers van Green is ook dit gewoon een musthave, bijna twee uur prachtige blues.
Tracklist:
01. Rick Vito – Rolling Man
02. Jonny Lang – Homework
03. Billy Gibbons – Doctor Brown
04. John Mayall – All Your Love
05. Billy Gibbons & Steven Tyler – Rattlesnake Shake
06. Christine McVie – Stop Messin’ Round.
07. Christine McVie – Looking For Somebody
08. Jonny Lang – Sandy Mary
09. Rick Vito – Love That Burns
10. Noel Gallagher – The World Keep Turning
11. Noel Gallagher – Like Crying
12. Rick Vito – No Place To Go
13. Pete Townshend – Station Man
14. Neil Finn – Man Of The World
15. Billy Gibbons & Steven Tyler – Oh Well (Pt.1)
16. David Gilmour – Oh Well (Pt.2)
17. Jonny Lang – Need Your Love So Bad
18. Rick Vito – Black Magic Woman
19. Jeremy Spencer – The Sky Is Crying
20. Jeremy Spencer – I Can’t Hold Out
21. Billy Gibbons & Kirk Hammett – The Green Manalishi (With The Two Prong Crown)
22. David Gilmour – Albatross
23. Group Finale – Shake Your Moneymaker
Website: Mick Fleetwood & Friends