Recensie: Martyn Joseph – 1960
Martyn Joseph – 1960
Format: CD – Digital / Label: Pipe Records
Release: 2021
Tekst: Bert van Kessel
De innemende Welshman Martyn Joseph heeft met ‘1960’ ( zijn geboortejaar) een indringende, uiterst persoonlijke prachtplaat afgeleverd en (net op tijd) mijn plaat van het jaar; hij kijkt terug op zijn ruim zestig jaar en vraagt zich in elf geweldige liedjes af ”Wat heeft mij gemaakt tot wie ik ben”. De plaat wordt gedragen door een zeggingskracht en indringendheid die normaal is voorbehouden aan iemand als Bruce Springsteen.
Hij zet meteen de toon in Born Too Late: Hij mijmert ”Wat als ik in de zeventiger jaren in Laurel Canyon was geweest en als ik in 1994 met Art Garfunkel was meegegaan naar Nashville?” Het nummer komt meteen heftig binnen, mede door de fraaie slide van John Smith. Het daaropvolgende Felt So Much is wat zwaarder aangezet met strijkers en Nigel Hopkins die op zijn piano prachtige accenten aanbrengt, zoals trouwens op het hele album. Het meer dan overtuigende stemgeluid van Martyn Joseph weet de gevoelige snaar te raken met jeugdherinneringen aan ritjes met zijn vader (Hoezo Springsteen?).
House is heel intiem, met Janis Ian op piano en tweede stem. Dan wordt er een tandje bijgezet met het krachtige, bluesy Down To the Well, met een gospel feel. We Are Made Of Stars is weer klein en intiem met een heel mooie tweede stem van Antje Duvekot. De indrukwekkende harmonica in combinatie met de piano roept weer Springsteen op in het introspectieve Trying To Grow. De olijke akoestische gitaar en de jazzy trompet van Rupert Cobb verlichten de sombere thematiek van het uptempo Under Every Smile. Het “tedere In You Arms is een troostrijk liefdesliedje, met een hartverscheurende viool. Dan volgt het absolute prijsnummer, het intense Shadow Boxing waarin hij, ondersteund door fraai pianospel, jeugdherinneringen ophaalt bij zijn nu demente vader. Ook hier is Springsteen niet ver weg.
Het sombere There’s a Field is een meditatie gebaseerd op het werk van dichter Rumi met indringende percussie en fraaie tweede stem van echtgenote Justine.
Het afsluitende nummer This Light Is Ours, is een krachtige folksong met de energie en het optimisme van Woody Guthrie. Martyn Joseph leeft zich uit op de mondharmonica. Dit nummer duurt niet de vermelde ruim 7 minuten maar is voorzien van een hidden track, een mooie akoestische uitvoering van Glen Campbell’s Wichita Lineman het nummer dat hem als jochie inspireerde om het muzikale pad te volgen.
Met dit album heeft Martyn Joseph de intense, meditatieve plaat gemaakt die Bruce Springsteen de laatste jaren graag gemaakt had.
Tracks:
01. Born Too Late
02. Felt So Much
03. House
04. Down to the Well
05. We Are Made of Stars
06. Trying to Grow
07. Under Every Smile
08. In Your Arms
09. Shadow Boxing
10. There Is a Field
11. This Light Is Ours
Website: https://www.martynjoseph.net/about