Recensie: Marissa Paternoster – Peace Meter
Recensie: Marissa Paternoster – Peace Meter
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Don Giovanni Records
Release: 2021
Tekst: Peter Marinus
Als je in 2012 door het Spin Magazine op de zevende plaats van de lijst van “beste gitaristen aller tijden” geplaatst wordt, moet je gitaristisch toch wel het één en ander in huis hebben. Die eer was weggelegd voor zangeres-gitariste Marissa Paternoster uit New Brunswick, New Jersey. Een muzikante, die vooral bekend was als lid van bands als The Screaming Females en Noun.
Op haar solodebuut ligt de focus echter totaal niet op haar gitaarspel. Maar wel op haar composities en zang. Die composities zijn voor het merendeel zeer intiem, donker en pastoraal te noemen.
Het album begint met White Dove, dat donker dreunend op gang komt waarna Marissa’s breekbare akoestische gitaar erbij komt en met haar zeer aparte stemgeluid, zeer indringend en van emoties vibrerend. Door de hemelse backingvocals van Shanna Polley (Snakeskin) en de aanzwellende elektrische gitaar van Andy Gibbs (van de band THOU) ontstaat een mantra-achtig geluid.
Black Hole is een stuk luchtiger maar klinkt toch nog donker doordat dit groovende nummer aan het werk van de Britse Au Pairs doet denken.
In I Lost You schakelt Marissa over op de 80’s electrowave. Een nummer met een vet pulserende syntheizer a Depeche Mode maar dan voorzien van galmende vibratozang van Marissa en de statige cello van Kate Wakefield (Lung). Die cello is ook somber en statig aanwezig in het gepijnigde en donkere Sore.
Vervolgens is Balance Beam een intieme akoestiche ballad met een zacht huilende elektrische gitaar op de achtergrond. Het haast pastorale geluid keert terug in Shame, dat een donker nummer is door het schrijnende synthesizergeluid.
Na het grimmige en slepend riffende Waste volgt Running waarin zacht tikkende elektronische percussie samen gaat met een snijdende gitaar en de statige cello.
Het album eindigt qua geluid zoals het begon. Dit keer met het betoverende, mantra-achtige Promise.
Dit album van Marissa Paternoster heeft mij positief verrast. Ik had een gitaargericht album verwacht maar ben helemaal in de ban geraakt van haar bedwelmende breekbare en donkere klanken.
Tracklist:
01. White Dove
02. Black Hole
03. I Lost You
04. Sore
05. Balance Beam
06. Shame
07. Waste
08. Running
09. Promise
Website: https://www.marissapaternoster.com/