Lina_ Raül Refree – Lina_ Raül Refree
Format: CD – Vinyl – Digital / Label: Glitterbeat Records
Release: 2020
Tekst: Peter Marinus
Ik moet eerlijk bekennen dat ik tot op heden nooit veel op had met de Portugese fado klanken. De combinatie van de krachtige smartelijke zang en de bijbehorende akoestische gitaar verveelde mij vaak al snel. Tot vandaag dan! Dankzij het album van de combinatie Lina_ Raül Refree. Zij hebben de fado namelijk in een heel aparte moderne jas gestoken zonder dat de kracht van de fado, eigenlijk de Portugese blues, hierdoor verloren is gegaan.
Lina_ Raül Refree bestaat uit zangeres Lina Rodrigues, die als Carolina in 2014 al een fado album uitbracht, en multi-instrumentalist en producer Raül Refree uit Barcelona, Spanje. Hij flikte hetzelfde kunstje al eerder toen hij de Spaanse flamenco ster Rosalia ook al in een modern jasje stak.
Raül voorziet de superkrachtige zang van Lina van een donker muzikaal decor, dat bestaat uit pianoklanken en zwevende of pulserende synthesizerklanken. Hierdoor ontstaat een soort fado, die nauw verbonden is met gothic, industrial of zelfs Philip Glass-achtige klanken.
Zo opent het album met Medo, dat in al zijn duistere kracht zelfs aan een act als Dead Can Dance klinkt. Ook Cuidei Que Tinha Morrido is omgeven door een donker zwevende synthesizerdeken waardoor Lina’s krachtige zang alle ruimte heeft om te imponeren.
De begeleiding in A Mulher Que Já Foi Tua is zeer minimaal, maar tegelijkertijd ook zeer adequaat waardoor een desolaat muzikaal landschap ontstaat voor de krachtige fadoklanken. De zacht blubberende synthesizerklanken veroorzaken in Destino een haast ambient achtig gevoel. Een haast pastoraal klinkend nummer!
Vervolgens is Gaivota een pianoballad met zwevende duistere synthesizerklanken en de smartelijke zang van Lina. Haar galmende zang wordt in Quando Eu Era Pequenina begeleid door bombastische pianoakkoorden en synthesizers, die af en toe als een luchtalarm klinken.
Voor mij is Foi Deus het hoogtepunt van het album. Een nummer met een zwoegend donker harmonium, die de fadoklanken van Lina een extra breekbare dimensie geeft. Barco Negro is daarentegen meer sprookjesachtig met majestueus pianospel, een zoemende synthesizer en Lina’s bij vlagen gelaagde zang. Fado Menor is minimalistisch te noemen met de licht vervormde zang van Lina.
Na het zeer breekbare Ave Maria Fadista wordt het album afgesloten met Voz Amália Do Nós waarin dan “eindelijk” een akoestische gitaar opduikt. Ik had hem eerlijk gezegd net gemist!
Mensen, wat is dit een mooi, bijzonder en verrassend fadoalbum!
Tracklist:
01. Medo
02. Cidei Que Tinha Morrido
03. A Mulher Que Já Foi Tua
04. Destino
05. Gaivota
06. Quando Eu Era Pequenina
07. Maldição
08. Foi Deus
09. Barco Negro
10. Fado Menor
11. Ave Maria Fadista
12. Voz Amália De Nós
Website: Lina_ Raül Refree