Jason Isbell and the 400 Unit – Reunions
Format: CD – Vinyl – Digital / Label: Southeastern Records
Release: 2020

Tekst: Martijn Wesseling

Op 7 april van dit jaar is John Prine overleden. Hij wordt gezien als één van de beste Amerikaanse songwriters ooit en hij is één van de muzikale helden in Bob Dylan’s persoonlijke lijstje. Ook de muzikant die verantwoordelijk is voor het onderwerp van deze recensie is een groot fan. De laatste jaren zijn hij, zijn vrouw Amanda Shires en John Prine zelfs vrienden.

Op 9 april verscheen er in de New York Times dan ook een aangrijpend artikel van Jason Isbell. In dit stuk reflecteert hij op de lessen die hij heeft geleerd van John Prine. Het artikel is hier te vinden en het is zeker aan te raden om het te lezen. Het is een prachtige ode aan een groot schrijver, maar het bevestigd ook direct waarom de schrijver zelf tegenwoordig ook bij de grote Amerikaanse liedjesschrijvers behoord.
Wat kan deze man prachtige zinnen schrijven. Dit artikel en de verschillende liedjes die al eerder verschenen deden me dan ook verlangen naar het nieuwe album.

In zijn carrière heeft hij al heel wat parels geschreven. Zo behoren zijn contributies aan het album ‘Decoration Day’ tot het beste wat Drive-By Truckers heeft gemaakt. Echter pas sinds hij gestopt is met drinken behoort hij tot de grote Amerikaanse singer-songwriters. Vanaf ‘Southeastern’ staat hij hoog in de hitlijsten, wint hij veel prijzen en maakt hij albums die zonder uitzondering hoog in mijn lijst van favoriete albums staan. Hij is topfit, is enorm gelukkig met zijn vrouw en schrijft hierdoor blijkbaar al jaren op de top niveau.

Ook dit album staat bij mij al weer een aantal dagen op repeat. Na twee albums vol met ballads, ‘Southeastern’ en ‘Something More Than Free’, bracht hij op het laatste album ‘The Nashville Sound’ weer wat meer southern rock. Deze lijn zet zich door op ‘Reunions’.

Het album opent met What’ve I Done To Help. Zoals wel vaker in zijn teksten kijkt hij oprecht naar zichzelf en vraagt zich af wat hij zelf heeft gedaan om wat te doen aan de huidige staat van de maatschappij. In dit nummer krijgt hij ondersteuning van David Crosby als zanger. Ook een voorbeeld van Jason Isbell, waar hij de laatste tijd al vaker wat mee heeft gezongen. Ook Jay Buchanan van Rival Sons en Amanda Shires zingen op de achtergrond mee.

Met Dreamsicle vervolgt hij het album met een aangrijpend en prachtig liedje. Verteld vanuit het oogpunt van een kind, waarvan de ouders uit elkaar zijn en moeder het niet in haar eentje kan redden. Dit schetst hij aan de hand van aangrijpende teksten als:

“Why can’t Daddy just come home?
Forget whatever he did wrong
He’s in a hotel all alone
And we need help “

Tegelijkertijd schetst hij een beeld van het kleine geluk, wat je als nog kunt ervaren in moeilijke tijden. Deze tekst doet je direct zelf terug denken aan zwoele zomernachten:

“Dreamsicle on a summer night
In a folding lawn chair
Witches ring around the moon
Better get home soon”

In het hier bovengenoemde stuk over John Prine schrijf Jason Isbell dat zijn mentor de gave had om in de schoenen van iemand anders te stappen. Hij had volgens hem de gave en de vloek van veel empathie. Hetzelfde kan echter over zijn eigen talent gezegd worden. Ook op dit nieuwe album bewijst hij dat. Zijn teksten slepen je mee en laten je kijken vanuit de ogen van de hoofdrolspeler. Tevens schetst hij met een paar woorden een kraakhelder beeld. Zoals hij bijvoorbeeld een verlaten stad beschrijft in Overseas:

“Used to be a ghost town
But even the ghosts got out
And the sound of the highway died
There’s ashes in the swimming pool”

Dit met de ondersteuning van prachtig gitaarspel en je ziet het plaatje voor je.

De manier waarop beide artiesten de teksten brengen lijkt ook veel op elkaar. Het is altijd authentiek en recht uit het hart en dat voel je. 

Zijn countryrock nummer Be Strong is een duidelijke oproep naar zijn collega’s om het talent en het podium goed te gebruiken. Een zin als deze zegt alles:

“If your words add up to nothing then you’re making a choice, to sing a cover when we need a battle cry,”

 Het gaat te ver om hier stil te staan bij elk liedje, De afsluiter wil ik echter nog even kort benoemen. Het liedje Letting You Go is overduidelijk geschreven voor Mercy Rose, zijn dochter. Als vader van twee dochters pakt deze tekst me direct. Hij schrijft prachtig over de eerste dagen, maar ook over het moment dat ooit komt…..namelijk het loslaten van je dochter. Sinds ik dochters heb is het toch lastig om naar dit soort teksten te luisteren. Helemaal als een zanger het zo oprecht brengt.

Het moge duidelijk zijn, ik ben enthousiast over dit nieuwe album. Er staan zeker een flink aantal parels op dit album die het steeds groter wordende rijtje van “Jason Isbell Classics” gaan aanvullen. Wederom bewijst hij zichzelf als één van de grootste Amerikaanse liedjesschrijvers van zijn generatie. Voor liefhebbers van zijn albums of gewoon goede muziek is dit een aanrader!

Tracklist:
01. What’ve I Done To Help
02. Dreamsicle
03. Only Children
04. Overseas
05. Running With Our Eyes Closed
06. River
07. Be Afraid
08. St. Peter’s Autograph
09. It Gets Easier
10. Letting You Go

Website: Jason Isbell