Recensie: Harley Kimbro Lewis – Harley Kimbro Lewis
Harley Kimbro Lewis – Harley Kimbro Lewis
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Independent
Release: 2022
Tekst: Bert van Kessel
Dit trio bestaat uit de rondreizende Brit Martin Harley die zowel als solo artiest als met zijn band duchtig aan de weg timmert (Hopelijk binnenkort zijn Nederlandse tour), Daniel Kimbro met een Appalachen-achtergrond en Sam Lewis, een singer-songwriter uit Nashville, die al eens tot de nieuwe Townes Van Zandt werd gebombardeerd..
De drie heren hebben een knusse akoestische Americanaplaat gemaakt, waarbij ze om beurten de leadvocalen voor hun rekening nemen en de anderen de harmonieën verzorgen.
Zij nemen alle drie diverse akoestische snaarinstrumenten ter hand, waarbij Daniel Kimbro vooral de dubbele bas hanteert. Martin Harley maakt veelvuldig en bijzonder kundig gebruik van zijn honderd jaar oude Weissenborn resonator gitaar.
De heren hebben de term “laid-back” tot de hoogste macht verheven; gemoedelijkheid heeft een hoofdrol gespeeld bij de totstandkoming van dit album. ‘’ s Ochtends dronken de heren een kopje koffie op de veranda en wisselden ze ideeën uit, ’s middags doken ze de studio in om ’s avonds onder het genoegen van een biertje op diezelfde veranda nog wat na te keuvelen.
De twaalf relaxte nummers lijden helaas onder een zekere eenvormigheid. De opener Grey Man zet meteen de toon: gezellig voortkabbelend met fraaie driestemmige harmonieën en Daniel Kimbro die excelleert op zijn bas. De Weissenborn speelt hier meteen al een hoofdrol.
De daaropvolgende twee nummers borduren hier ontspannen op voort, waarna Harleys lap steel in Cowboys in Hawaii de sfeer van palmstranden en rieten rokjes oproept.
Good Guy valt op door ingenieus slide werk, zowel akoestisch als elektrisch, en dan zakt het tempo een beetje op het trage liefdesliedje Rosary waarin Martin Harley mijmert over zijn verlaten lief.
Het bluesy Who’s Hungry valt op door de ingenieuze accenten op electrische gitaar en in I Gotta Chair treedt de Weissenborn weer op de voorgrond. Na wederom een traag liefdesliedje Tokyo, waarin Daniel Kimbro weer maar eens bewijst waarom hij zo’n veelgevraagd sessiemuzikant op zijn bas is, kabbelen we relaxt naar het afsluitende, door de Weissenborn gedragen, Man Get a Hold of Yourself,dat zomaar op een John-Hartfordplaat had kunnen staan.
Dit album luistert lekker weg bij een knisperend haardvuur en sommige opgeruimd huppelende nummers zorgen voor de broodnodige vrolijkheid in dees donk’re dagen, maar al met al hadden de heren hun comfortzone wel wat vaker mogen verlaten. Een zekere monotonie wordt gelukkig doorbroken door de virtuositeit van Martin Harley, vooral op de Weissenborn.
Tracks:
01. Grey Man
02. Neighbors
03. Creepin’ Charlie
04. Cowboys in Hawaii
05. Good Guy
06. Rosary
07. Who’s Hungry
08. I Gotta Chair
09. Tokyo
10. Whiskey Decisions
11. What to Do
12. Man Get Ahold of Yourself
Website: https://www.harleykimbrolewis.com/