Gillian Welch – Boots No. 2 – The Lost Songs, Vol. 2
Format: CD – Digital / Label: Acony Records
Release: 2020
Tekst: Ella-Milou Quist
‘Boots No. 2: The Lost Songs, Vol. 2’ is de tweede archief-release met thuisdemo’s uit de kluis van Gillian Welch en haar levens- en muzikale partner David Rawlings en vormt samen met ‘Boots No. 2: The Lost Songs, Vol. 1’ (uitgebracht in juli jl.) en ‘Boots No. 2: The Lost Songs, Vol. 3’ (release in november) een opmerkelijk verzameling van achtenveertig songs die werden opgenomen tussen de albums ‘Time (The Revelator)’ (2001) en ‘Soul Journey’ (2003).
In december komt zelfs de 3CD-boxset en de 3LP-boxset ‘Boots No. 2: The Lost Songs’ uit en is vooralsnog alleen te verkrijgen via de website van Welch haar eigen platenmaatschappij Acony Records.
Naar eigen zeggen hebben Welch en Rawlings de opnames jaren geleden opgeborgen omdat ze niet goed genoeg waren om uit te brengen. “Hun tekortkomingen, echt of ingebeeld, technisch of compositorisch, zijn niet langer hinderlijk. Als je ze nu hoort, is het alsof je snapshots ziet van de momenten die de meer formele portretten hebben gemist. Dus haasten we ons nu om ze uit te brengen voordat de volgende tornado de hele schoenendoos wegblaast.”
En dat is maar goed ook. De songs zijn het stuk voor stuk waard om gehoord en grijs gedraaid te worden. Het zou eeuwig zonde zijn geweest om ze niet uit te brengen want ze doen totaal niet onder voor het wel officieel uitgebrachte werk van de singer-songwriter. Sterker nog, er zitten werkelijk pareltjes tussen die niet hadden misstaan op ‘Time (The Revelator)’ en ‘Soul Journey’. Aan de andere kant zijn de demo’s juist nu heel mooi op elkaar afgestemd en passen perfect bij elkaar. Het komt de songs alleen maar ten goede dat ze nu verzameld zijn op een eigen plaat. Ze versterken elkaar in ieder opzicht; zowel tekstueel alsook qua sfeer, melodie en feel. Het overgrote deel van de liedjes op ‘Boots No. 2: The Lost Songs, Vol. 2’ zijn namelijk echte tearjerkers. Zelden brengt Welch vrolijke noten, enkele uitzonderingen als Happy Mother’s Day en Wella Hella daargelaten, maar het overgrote deel is toch echt in mineur geschreven en gestemd. Nu leent het genre waarin Gillian opereert zich ook uitstekend voor melancholie; een combinatie tussen Americana, country, bluegrass en Appalachian. Haar songs zijn uit het leven gegrepen en gaan veelal over verloren liefdes en vriendschappen, slechte relaties, eenzaamheid, pijn en verdriet.
Over Gillian’s zang zijn de meningen altijd erg verdeeld; je houdt van haar enorme twang en licht nasale sound of je vindt het verschrikkelijk. Feit is wel, wat je ook van haar vocalen vindt, dat haar tekstbeleving fantastisch is. Ze vertelt echt een verhaal en je gelooft haar meteen. Als je haar muziek en stem eenmaal waardeert, raakt ze je tot in het diepst van je ziel. Luister bijvoorbeeld maar eens naar opener Wouldn’t Be So Bad, I Only Cry When You Go, Fair September of afsluiter I Just Want You To Know.
Het is alleen maar te hopen dat de ‘Boots No. 2: The Lost Songs’ boxset uiteindelijk ook in Europa en Nederland verkrijgbaar is, zonder hoge porto- en douanekosten. Zo niet, dan starten we een handtekeningenactie.
Tracklist
01. Wouldn’t Be So Bad
02. Didn’t I
03. Good Baby
04. Hundred Miles
05. Rambling Blade
06. I Only Cry When You Go
07. Lonesome Just Like You
08. You Only Have Your Soul
09. Picasso
10. Beautiful Boy
11. Happy Mother’s Day
12. Papa Writes To Johnny
13. Fair September
14. Wella Hella
15. I Just Want You To Know
Website: Gillian Welch