Fillmore Slim – Son Of The Seven Sisters
Format: CD – Digital / Label: Fillmore Slim Media
Releasedatum: 10 augustus 2019
Tekst: Peter Marinus
Fillmore Slim kijkt je ondeugend grijnzend aan vanaf de hoes van zijn nieuwe album. Een album waarop de inmiddels 85-jarige Slim er weer alles aan doet om zijn imago van “Bad Boy of The Blues” hoog te houden. En dat imago heeft altijd aan Slim gehangen, Vooral in de jaren ’60 en ’70 waarin hij zich ook nog eens ontwikkelde tot “The Pope Of Pimping” en waarin hij, door het bezit van cocaïne, in de bak belandde.
Als bluesartiest wist hij het tot openingsact voor o.a. B.B. King te schoppen en zijn eerste single, eind jaren ’50, had de merkwaardige titel “You Got The Nerve Of A Brass Monkey”. Hiphoppers als Snoop Dogg, 50cent en Big Daddy Kane waren/zijn gek op Slim. Zo speelde Snoop Dogg zelfs de rol van Filmore Slim in een film over diens leven, “The Legend Of Fillmore Slim”.
Op zijn nieuwe album klinkt Fillmore Slim nog altijd zeer vitaal en ondeugend. Op een zeer funky bluesmanier waarin Slim doet denken aan zowel Johnny Guitar Watson als aan James Brown.
Het album opent dreigend met het voodoo-achtige Son Of The Seven Sisters. Een broeierig bluesnummer waarin Slim spontaan aan het “kraaien” slaat. Rick Estrin’s zacht huilende harmonica draagt bij aan de sompige sfeer van dit nummer. In het soulvol pompende Broke, Baby blijken zowel Slim als Rick Estrin platzak te zijn. Uiteraard krijgt de vrouw weer de schuld doordat er te veel gewinkeld is. Een prima stuwend nummer met stuwende blazers.
I’m A Playboy is een vet funkend bluesnummer in de beste Johnny Guitar Watson stijl. De 85-jarige Slim blijkt nog steeds een playboy te zijn, een echte “heartbreaker and moneytaker”. Na de rokerige slowblues Jody Must Be In My Business gaat Slim op de funkende James Brown toer in I’m A Badd Brotha Foya. Dat lijkt zijn lijflied te zijn waarin je Fillmore in een dure auto voor je ziet, die ook nog eens gevuld is met allerlei vrouwelijk schoon. Slim zegt hier van zichzelf “I’m so bad, every morning I beat up myself”.
In het losjes groovende Rock Star komt zo’n beetje elke bluesgitaar legend voorbij zetten maar ook onverwachte gasten als Judas Priest en Van Halen! Dedicated To Johnny Guitar Watson is uiteraard voorzien van een ondeugend funky geluid met Kid Anderson die Watson’s geluid perfect weet te benaderen. Mary Sue is een luie funky blues met de bronstig kreunende harmonica van Rick Estrin. Bescheiden als hij is kroont Slim zich tot een Legend In My Own Time. In een nummer, dat flink doet denken aan Bobby Parker’s “Watch Yourself”. Zelfs de country & western wordt door Slim niet gespaard, blijkens het luchtig deinende Fast Gun Annie.
De cover van Little Milton’s Litte Bluebird (geschreven door Isaac Hayes, David Porter en Booker T. Jones) vormt de aflsuiter van dit album. Een heerlijke soulvolle slowblues.
Liefhebbers van het geluid van Johnny Guitar Watson kunnen met dit album hun lol op. Een heerlijk funky bluesalbum!
Tracklist:
01. Son Of The Seven Sisters
02. Broke, Baby
03. I’m A Playboy
04. Jody Must Be In My Business
05. I’m A Badd Brotha Foya
06. Emma Lou, Queen Of The Homeless
07. Rock Star
08. Last Night
09. Dedicated To Johnny Guitar Watson
10. Mary Sue
11. Legend In My Own Time
12. Fast Gun Annie
13. Little Bluebird
Website: Fillmore Slim