Recensie: Dickey Betts – Official Bootleg Vol 1
Dickey Betts – Official Bootleg Vol 1
Format: CD – Digital / Label: Sunset Boulevard Records
Release: 2021
Tekst: Filip Heidinga
Dickey Betts werd op 12 december 1943 geboren als Forrest Richard Betts. Op vijfjarige leeftijd begint Betts met het bespelen van de ukulele en, naarmate zijn handen groter werden werd de ukelele langzaam vervangen door een gitaar. Op zijn zestiende weet hij het zeker: hij wil professioneel muzikant worden en gaat bij verschillende rockbands spelen.
In 1969 leert hij Duane Allman kennen en samen weten de twee gitaristen een andere manier van samen spelen te ontwikkelen. Niet de één speelt lead en de andere speelt rhythm maar beide spelen samen de lead. The Allman Brothers Band is geboren.
Door vooral veel te toeren begint de band langzaam aan een bekende naam te worden. Tot in 1971 het noodlot toeslaat als in oktober Duane Allman bij een motorongeluk om het leven komt. Even lijkt dit het einde van The Allman Brothers Band maar de overige leden gaan na een korte pauze toch weer verder. De band breekt bijna twee jaar later door met de album ‘Brothers and Sisters’ waarop hun twee grootste hits staan: Ramblin’ Man en Jessica. Na veel problemen tussen de bandleden valt The Allman Brothers Band in 1976 uit elkaar. Betts gaat solo verder maar zal nog meerdere keren spelen tijdens een reünie van The Allman Brothers Band.
De eerste CD opent met het dromerige instrumentale High Falls van ruim vijftien minuten. High Falls komt van het Allman Brothers Band album ‘Win, Lose Or Draw’ uit 1975. Het album ‘Win, Lose Or Draw’ betekende het einde van The Allman Brothers Band dus ook een beetje het begin van Betts’ solocarrière. Niet helemaal want een jaar eerder bracht Betts zijn eerste solo album uit.
Hierna horen we Good Time Feeling van Betts’ derde solo album, ‘Atlanta’s Burning Down’, uitgebracht in 1978. Good Time Feeling rockt niet alleen maar swingt ook heerlijk, je kan gewoon horen dat de band veel plezier heeft in het live spelen.
Het volgende nummer, Blue Sky, heeft een nieuwe intro tijdens deze live versie. Betts speelt een klein stukje van het nummer Franklin’s Tower van The Grateful Dead voordat hij en de band Blue Sky inzetten. Blue Sky is net als het volgende nummer Nobody Knows van The Allman Brothers Band, Blue Sky van het ‘Eat a Peach’ uit 1972 en Nobody Knows van het ‘Shades of Two Worlds’ uit 1991.
Voor Nobody Knows geeft Betts de microfoon over aan Mike Kach. Kach speelt al lange tijd keyboards in Betts band en neemt af en toe ook de ‘lead vocals’ over. Op deze release is Nobody Knows in twee delen geknipt, waarschijnlijk introduceerde Betts de bandleden tijdens dit nummer, er was in ieder geval iets aan de hand met de opname want het is duidelijk te horen dat er iets mist maar wat? Persoonlijk had ik liever dat stuk (wat het ook was) er was in gebleven, het album heet niet voor niets official bootleg en op een bootleg hoor je het volledige nummer niet een edit.
Vooral is we Betts vervolgens Steady Rolling Man horen introduceren. Kach zingt ook dit nummer van Betts solo album ‘Collectors #1’ uit 2002. Met Southbound neemt Betts de lead vocals over en horen we naast hem achtergrondzangeres Twinkle. Southbound is wederom een Allman Brothers Band nummer, dit keer van het eerder genoemde ‘Brothers and Sisters’ album uit 1973.
Dan krijgen we een “nieuw” nummer te horen, Having A Good Time, een erg lekker nummer met een geweldige lachende Betts op het einde die het publiek bedankt voor hun reactie. De eerste cd wordt afgesloten door het prachtige Seven Turns van het Allman Brothers Band album met dezelfde titel uit 1990.
De tweede cd opent met het langste nummer van deze release, In Memory of Elizabeth Reed, en sluit af met het kortste nummer, No One To Run With. In Memory of Elizabeth Reed duurt maar liefst ruim 31 minuten. Het was één van Betts favoriete nummers om live te spelen en dat is te horen. Betts en zijn band gaan helemaal los op het nummer en het plezier knalt uit de boxen.
Voor de ballad It Happens Sometimes neemt Kach de zang weer over. Dan volgt weer zo’n geweldig nummer: Back Where It All Begins van het Allman Brothers Band album uit 1994. We blijven bij de Allman Brothers Band en horen Ramblin’ Man en het instrumentale Jessica, beide van het eerder genoemde album ‘Brothers and Sisters’ uit 1973 en de twee grote hits van dit album.
Betts sluit het album af met het kortste nummer van deze release: het ‘slechts’ vijf minuten durende No One To Run With, een nummer waar Betts vaak zijn live show mee afsloot.
Kortom: Een erg mooi overzicht van de live shows van Dickey Betts maar als dit een serie gaat worden hadden ze misschien beter één periode uit zijn carrière kunnen kiezen in plaats van een heel overzicht. Dat doet natuurlijk niet onder aan het geweldige materiaal maar ik ben benieuwd wat er dan op deel twee komt te staan.
Tracklist:
CD 1:
01. High Falls
02. Good Time Feeling
03. Blue Sky
04. Nobody Knows
05. Nobody Knows (part II)
06. Steady Rolling Man
07. Southbound
08. Having A Good Time
09. Seven Turns
CD 2:
01 In Memory of Elizabeth Reed
02. It Happens Sometimes
03. Back Where It All Begins
04. Ramblin’ Man
05. Jessica
06. No One To Run With
Website: Dickey Betts
