Recensie: Chris Cain – Raisin’ Cain
Chris Cain – Raisin’ Cain
Format:CD – Vinyl – Digital / Label: Alligator Records
Release: 2021
Tekst: Tom Wouters
Chris Cain (65) is een Amerikaanse bluesartiest die al sinds 1987 aan de weg timmert en zijn eigen plaats in de bluesscene heeft veroverd. ‘Raisin’ Cain’ is zijn inmiddels dertiende album en het eerste op het befaamde Alligator Records.
‘Raisin’ Cain’ bevat 12 eigen composities, waarop Cain zich laat horen als een uitstekende gitarist die daarnaast beschikt over een goede soulstem. Zijn gitaarwerk is soepel met een lekkere Albert King ‘touch’. Ondersteund door een zeer adequate band bestaande uit Steve Evans op bas, Greg Rahn op keyboards, drummer Sky Garcia en een blazerssectie knalt Cain er de ene na de andere soulblues kraker uit.
Dat begint al met de opener Hush Money, lekkere soulblues met prima blazers. Vocaal blinkt Cain uit in You Won’t Have A Problem When I’m Gone. Fraai is ook de slowblues Down On The Ground met een hoofdrol voor keyboardsman Greg Rahn.
Als gitarist komt Cain’s soepele spel goed tot uiting in de ‘divorce song’ Can’t Find A Good Reason. Na het autobiografische Born To Play krijgen we twee heel fraaie jazzy songs voorgeschoteld, waarin het over het gehele album sterke baswerk van Steve Evans extra goed naar voren komt en de blazers excelleren in Out Of My Head.
Na de soul van As Long As You Get What You Want, eindigt het album verrassend met de studio jam Space Force, pure funk met een mooie ‘talking guitar’ van Cain.
Met Raisin’ Cain heeft Chris Cain met zijn uitmuntende band zijn beste werk tot nu toe afgeleverd. Een puike soulbluesplaat, waarop hij zich als de grote broer van Robert Cray manifesteert.
Website: Chris Cain
