Cheer-Accident – Chicago XX
Format: CD – Digital / Label: Cuneiform Records
Release: 2020
Tekst: Peter Marinus
De term “progrock” is best wel een breed begrip. Zo vallen de symfonische klanken van een band als Genesis onder deze term, de kunstzinnige muziek van King Crimson en Gentle Giant maar ook de muziek van bands als Tin Huey, Split Enz en Klaatu, die een kunstzinnig geluid koppelden aan toegankelijke popmelodieen.
De New Yorkse band Cheer-Accident is ook wel in de term “progrock” in te delen maar heeft toch een zeer eigenzinnig geluid. Een geluid waarin kunstzinnige rock hand in hand gaat met toegankelijke popmelodieen maar ook met lekkere dwarse muziek.
De band bestaat uit Thymme Jones (zang, gitaar, drums, trompet, synthesizer), Carmen Armilla (hobo), Jeff Libersher (gitaar, bas, keyboards, synthesizer), Dante Kester (bas, zang), Greg Beemster (zang), Todd Rittmann (mellotron), Sophia Uddin (viola), Mike Hagedorn (trombone) en Maxx Katz (fluit).
Hun nieuwste, twintigste (!), album is voorzien van een hoes en album titel, die waarschijnlijk ironisch bedoeld is en verwijst naar de niet aflatende stroom van albums, die de band Chicago Transit Authority uitbracht.
Het album opent gelijk al eigenzinnig met hoekige dwarse fuzz en noise in het intro van Intimacy. Dit nummer klinkt in eerste instantie als een mix van de muziek van Devo, the Residents of Tin Huey waarbij later Split Enz-achtige zang en kreunende blazers (waaronder de hobo) gevoegd worden.
Like Something To Resemble opent verrassend genoeg met een fel Small Faces-achtig gitaarintro en gaat daarna verder als een pompend powerpop nummer in de beste Utopia (Todd Rundgren) traditie met een ouderwets galmende syntheizer en woest Keith Moon-achtig gedrum. Als er dan ook nog eens galmende, majestueuze blazers bijkomen, kan je met recht van een overweldigend nummer spreken.
Diatoms gaat meer de synth-wave kant van Devo op met een bed vol knorrende en zwevende synthesizers. Dit nummer is ook voorzien van een Utopia (of Klaatu)-achtig popgeluid maar dan wel weer met ontregelende noise en baggervette basgeluiden.
Het eigenzinnige popgeluid van Split Enz duikt weer op in Life Rings Hollow. Cheer-Accident krijgt het hier voor elkaar om dit behoorlijk art-rock-achtige nummer van een aantrekkelijk popgeluid te voorzien, compleet met ouderwetse mellotron klanken.
De band betreedt vervolgens de arena met statige schetterende blazers, die het intro vormen voor het dromerige I Don’t Believe, waarin de hoekige drums zorgen voor een soort hink-stap-sprong ritme.
Een zwaar fuzzende bas legt de basis voor het dwars riffende Plea Bargain, dat, mede door de psychedelische zang, doet denken aan het solowerk van Steve Hillage, vermengd met avant-garde rockgeluiden a la Henry Cow (de blazers, een eigenwijs Todd Rundgren geluid (de zwalkende synthesizer) en een schrijnende distortiongitaar.
Het zacht zwevende Things opent in eerste instantie als een betere 10CC ballad en gaat halverwege over in een messcherp hoekig riffend nummer.
De afsluiter, Slowly For Awhile, is een donker dreigend nummer met trage dreunende drums, zware synthesizerklanken en een haast Japans sprankelend geluid. Het resultaat is wederom een zeer eigenzinnig nummer.
Cheer-Accident heeft mij zeer prettig verrast met hun zeer avontuurlijke en zeer eigenzinnige album. Aangezien dit hun twintigste album is wordt het hoog tijd dat wij deze band ook eens massaal gaan ontdekken. Het is de moeite zeer zeker waard!
Tracklist:
01. Intimacy
02. Like Something To Resemble
03. Diatoms
04. Life Rings Hollow
05. I Don’t Believe
06. Plea Bargain
07. Things
08. Slowly For Awhile
Website: Cheer-Accident