Charley Patton – The Rough Guide To Charley Patton
Format: CD / Label: World Music Network
Release: 2020
Tekst: Peter Marinus
Het World Music Network label is onderhand vermaard door zijn “Rough Guide To” serie, een serie albums waarin vele wereldwijde muziekstromingen aan bod komen zoals world music, psychedeliche rock, folk, jazz en flamenco. En nu dus de blues en wel in de persoon van Charley Patton.
Deze verzamelaar werd samengesteld door Neil Record, die dit ook al deed bij albums van o.a. Jimmie Rodgers en Blind Lemon Jefferson.
Charley Patton wordt ook wel de “father of the Delta Blues” genoemd en wordt als één van de belangrijkste muzikanten van de blueshistorie gezien. Het is niet voor niets dat nummers van hem gecoverd werden door uiteenlopende artiesten als Canned Heat, Bob Dylan, Alvin Youngblood Hart, Corey Harris, Rory Block en Taj Mahal.
Charley werd geboren in het plaatsje Hinds County, Mississippi, vermoedelijk in 1891, daar bestaat wat onduidelijkheid over. Door zijn lichtbruine huidskleur betsond er ook wat twijfel over zijn afkomst. Er werd verondersteld datr hij van Indiaanse afkomst was maar ook een Mexicaanse afkomst werd genoemd.
Het unieke van Charley Patton was dat hij verschillende stijlen gebruikte voor zijn blues. Zo kwam je regelmatig witte hillbilly, ballads en country dance invloeden bij hem tegen. Het meest unieke aan hem was zijn enorm krachtige rauwe stem, die met name voor Howlin’ Wolf een inspiratiebron bleek.
Op dit overzichtsalbum kom je opnames tegen uit 1929, 1930 en 1934.
In Elder Greene Blues (Take 1) uit 1929 wordt Charley begeleid door een anoniem gebleven fiddlespeler waardoor er automatisch een link naar de country en hillbilly onstaat in Charley’s breekbare en intieme blues.
Ook Banty Rooster Blues stamt uit 1929 en in dit nummer lijkt het alsof een watergemaal op de achtergrond bezig is hetgeen deze breekbare blues alleen nog maar intiemer maakt. I’m Goin’ Home is het laatste nummer uit 1929 en is een sprankelende Deltablues met een sfeer van verlangen en hoop.
One Summer Day dateert uit 1930 en in dit nummer spat de krachtige stem van Charley je direkt tegemoet. Dit nummer moet ongetwijfeld een inspiratiebron voor het nummer “Sitting On Top Of The World” geweest zijn met zijn stuwende rauwe gitaarriffs.
Some These Days I’ll Be Gone (Take 1) is meer door de country beinvloed en klinkt behoorlijk weemoedig. In het sprankelende Hang It On The Wall uit 1934 blijkt waar Country Joe & the Fish hun muzikale mosterd vandaan gehaald hebben voor hun “I-Feel-I’m-Fixin’-To-Die”. De fiddle duikt nogmaals op in de warm priemende blues Going To Move To Alabama.
Het laatste nummer van dit album, Troubled ‘Bout My Mother, is gelijk ook het laatste nummer dat Charley in een studio opnam. Drie maanden later overleed hij namelijk in 1934. Het gaat hier om een duet met zijn vrouw Bertha Lee en de mix van haar krachtig snerpende stem en Charley’s power voice werkt wonderwel.
Opnieuw is het World Music Network label erin geslaagd om een uitmuntend hoofdstuk in hun Rough Guide serie uit te brengen.
Dit album is verplichte kost voor elke bluesliefhebber!
https://youtu.be/KxFLcpIJ0kA
Tracklist:
01. Some Summer Day
02. Some These Days I’ll Be Gone (Take 1)
03. Moon Going Down
04. Elder Greene Blues (Take 1)
05. Banty Rooster Blues
06. Hang It On The Wall
07. Bird Nest Bound
08. Jim Lee Blues (Part 1)
09. I’m Goin’ Home
10. Going To Move To Alabama
11. Dry Well Blues
12. Troubled ‘Bout My Mother
Website: World Music Network