Recensie: Cat Lee King – The Quarantine Tapes
Cat Lee King – The Quarantine Tapes
Format: CD – LP / Label: Rhythm Bmb Records
Release: 2021
Tekst: Peter Marinus
Nu we het ergste van de Corona perikelen (hopelijk) gehad hebben zijn er weer redenen om een feestje te bouwen. En dan kan een lekker potje jump blues nooit kwaad!
De Duitse band Cat Lee King & his Cocks, uit Bonn, is prima in staat een feest stemming te produceren met hun mix van jump blues, swing jazz en rauwe blues.
De band bestaat uit Cat Lee King (zang, piano), Tommy J. Croole (gitaar, zang), Sidney Ramone (ritmegitaar), Lucky Luciano (bas), René Lieutenant (drums) en Tim Tinious (saxofoon).
Begonnen wordt met de cover van het Alberta Hunter nummer My Castle’s Rockin’. Een lui swingend jumpblues nummer met Cat Lee’s vibrerende zang en zijn loom swingende jazzpiano.
Ook in de lome slowblues 4 O’Clock Blues (een nummer van Eddie Durham) galmt Cat er lekker op los en zorgen de blazers voor een pompende achtergrond. Ondanks het onderwerp is de cover van Violent Love van Willie Dixon een luchtig swingende shuffle.
In het gemoedelijke On The Sunny Side Of The Street gaat de zon automatisch schijnen door het soepel swingende jazzgeluid. Final Call is een rauwe bluesswinger met hard priemend gitaarwerk van Tommy J. Croole en Fats Domino-achtige zang.
De Hank Williams klassieker Hey Good Lookin’ is op een verrassende wijze omgebouwd tot een pompend swing bluesnummer. Zuzu Bolin’s Why Don’t You Eat Where You Slept Last Night is een stuwende shuffle met rauw bijtend gitaarspel.
De bluesklassieker Ain’t Nobody’s Business krijgt van Cat Lee King een nightclub jazz uitvoering. Dat sfeertje blijft hangen in het Louis Prima-achtige Whoever Made You en het lome Close To Me.
De uitbundige swinger Virology sluit het album in de beste Louis Jordan traditie af.
Een album, dat aantoont dat Cat Lee King & his Cocks in staat zijn om binnenkort elke club aan het dansen te krijgen met hun heerlijk swingende jumpblues!
