Recensie: Bonny B. & The Jukes – Bonny B. & The Jukes
Bonny B. & The Jukes – Bonny B. & The Jukes
Format: CD / Label: Independent
Release: 2021
Tekst: Peter Marinus
Blues met de wortels in Cambodja! Daar is sprake van bij dit album van Bonny B. & The Jukes.
Zanger, harmonicaspeler en cigarboxgitarist Bonny B. werd als Su Pheaktra Bonnyface Chanmongkhon geboren in Cambodja. Zijn familie sloeg in 1978 op de vlucht voor de Rode Khmer en kwam, via Thailand, in Zwitserland terecht.
Daar raakte Bonny dusdanig aan de Chicagoblues verslingerd dat hij op een gegeven moment naar Chicago reisde om op zoek te gaan naar de wortels van de Chicago blues.
Inmiddels had hij al een flinke naam opgebouwd als bluesharpist.
Op zijn nieuwe album is het Chicago blues geluid ook duidelijk aanwezig. Bonny wordt geholpen door gitarist Ice B., toetsenist Markus Baumer, drummer Sam Lombardo, bassist Bob Stroger en gasten als James Wheeler (gitaar), John Primer (gitaar), Dean Harp (harmonica) en Bob Margolin (gitaar).
De band opent met de luie shuffle I’m Going Home met Bonny’s weemoedige harmonica en intiem bijtend gitaarwerk van Ice B. Dit wordt gevolgd door de pompende soulvolle shuffle One String Is Enough met soulvolle orgellicks van Markus Baumer, Bonny’s scheurende harmonica en de bijtende gitaar van Ice B.
Dean Harp, van B.B. & the Stingers, gaat in Trust Yourself een harmonicaduel aan met Bonny in een lome, bonkende blues. Het hard bijtende gitaarspel van James Wheeler is te horen in de slowblues Father, waar de vaderliefde vanaf druipt.
Nooit geweten dat je van champignons de blues kon krijgen. Toch blijkt Bonny er in het Franstalige nummer Champignon Blues “last” van te hebben in een overigens heerlijke lome blues.
In Pel Dè Pi Bah blijkt dat de Cambodjaanse taal zich uitstekend leent voor de blues in een slowblues, die teruggrijpt op het intieme geluid van de vroege Fleetwood Mac.
Bob Margolin is te gast in de broeierige Chicagoblues Hurry Hurry. Erg verrassend is de bluesuitvoering van de Jacques Brel klassieker Ne Me Quitte Pas, die hier een zeer indringende versie krijgt. De fel bijtende gitaar van John Primer is goed te horen in de lekker deinende shuffle Black Coffee.
Met het opgewekt pompende I’m A King Bee sluiten Bonny B. & the Jukes dit album af.
Een album, dat vol staat met lekker ongecompliceerde authentieke Chicagoblues!
Tracklist:
01. I’m Going Home
02. One String Is Enough
03. Trust Yourself
04. Father
05. Champignon Blues
06. Pel Dė Pi Bah
07. Hurry Hurry
08. Forty Days And Forty Nights
09. Full Moon
10. Ne Me Quitte Pas
11. Black Coffee
12. How Much Longer
13. I’m A King Bee
Website: Facebook