Recensie: Bob Dylan – Springtime in New York: The Bootlegseries Vol.16 1980-1985
Bob Dylan – Springtime in New York: The Bootlegseries Vol.16 1980-1985
Format: CD – LP – Digital / Label: Columbia
Release: 2021
Tekst: Paul Op den Kamp
The Secret History……
Voor de zestiende keer opent Bob Dylan de poorten van zijn schatkamer. Als fans krijgen we een blik op al het moois dat tot nu op de plank is blijven liggen. Live opnames, alternatieve takes, bijzondere covers en verborgen juweeltjes, alles komt voorbij. Het liefst koop je de volle box van vijf cd’s, dan is het echt muzikaal schatgraven.
Uit deze compilatie blijkt maar weer het verschil tussen het bekende verhaal van Dylan zijn carrière verloop en de geheime historie die nu wordt onthuld. De vermoede creatieve armoede blijkt eerder het gebrek aan durf. Dat juist de foute keuzes leidde tot een wat mindere periode in de man zijn carrière. Wat de blik op de periode van ‘Shot of Love’ tot ‘Empire Burlesque’ anders maakt.
Niet het verhaal hoe Dylan plots weer ‘seculier’ was en slechte platen maakte. Maar eerder een complexere spirituele verkenning dan voorheen gekoppeld aan het verlies van zelfvertrouwen. Een album als ‘Empire Burlesque’ was anders ontvangen als de nummers niet gedrenkt waren in een overdadige synthesizers saus. Zo blijkt bij de alternatieve versies op de vijfde cd. In oorsprong is dit gelijk aan de muziek die toen gemaakt werd door iemand als Bruce Springsteen. Stevige rock met de nodige gospel tinten!
Na de introspectie van ‘Blood On The Tracks’, de fictie van ‘Desire’ en de zingeving van ‘Slow Train Coming’ positioneert Dylan zich weer als maatschappij kritisch. De bezielde poëet bezingt de consumptie maatschappij, het midden oosten dat alsmaar complexer werd als ook het nieuwe van de ‘Reaganomics’ waarin hebzucht een nieuwe deugd bleek te zijn. Een boodschap die afkeurend en kritisch is. Misschien daarom dat zijn boodschap toen niet begrepen werd.
Ronduit verbazingwekkend is het andere jasje van sommige nummers. Afwijkende uitvoeringen met soms compleet andere teksten en titels. ‘Tight Connection To My Heart’ werd eerst opgenomen als ‘Someone’s Got A Hold Of My Heart’! Het epische ‘New Danville Girl’ zou uiteindelijk verschijnen als ‘Brownsville Girl’.
Tegelijkertijd ontstaat er met deze nieuwe waarheid de vraag wat het gevolg voor zijn carrière zou zijn geweest als hij succesvol door de jaren tachtig was heen gegaan. Bijvoorbeeld met het andere ‘Empire Burlesque’ of meer begrip voor zijn boodschap. De persoonlijke worsteling die de man doormaakte was er dan niet geweest. In de biografie ‘Down The Highway’ komt aan bod dat Dylan na een telefoongesprek met Bono nieuw elan in zichzelf voelde. Een ontwikkeling die leidde tot latere hoogtepunten als ‘Oh Mercy’ en ‘Time Out Of Mind’. Heft het een het ander op, is dan de vraag?
Al het gefilosofeer terzijde de box bevat gewoon prachtige muziek. En die moet je gewoon horen! Enig minpuntje is dan wel nog dat live plaat ‘Real Live’ wordt overgeslagen… Een volledige show had deze box wel echt compleet gemaakt.
Website: https://www.bobdylan.com/
