Convertverslag: The Dutch Queen – Unplugged
19 juli 2025, Openluchttheater Engbergen, Voorst/Gendringen
Tekst: Harry Pater
Na een warme en zonnige zomerse dag toog ik naar het Openluchttheater Engbergen in het bos bij het dorpje Voorst, vlak naast Gendringen, dat weer vast ligt aan Ulft én vlakbij de Duitse grens in de Achterhoek te vinden is. Eerlijk gezegd was ik nog nooit op deze locatie geweest en toen ik na zo’n twintig minuten lopen vanaf de parkeerplaats de ingang passeerde, merkte ik meteen dat het concert van The Dutch Queen – Unplugged, compleet uitverkocht was. Met moeite kon ik nog een zitplaats vinden op de allerlaatste en bovenste rij, oftewel het verst verwijderd van het podium. Gelukkig had de organisatie gezorgd voor kussens, zodat je niet op zo’n harde bank moest zitten. Het grootste deel van de ruim 900 bezoekers zat overdekt, omdat er een groot zeil boven de banken was gespannen. Volgens de ene weersvoorspelling zou het droog blijven en volgens een andere zou er regen komen.
The Dutch Queen (voorheen The Dutch Queen Tribute geheten) is een band die sinds 2014 optreedt en sindsdien al heel wat tournees door ons land heeft gegeven. Normaal met een uitgebreide bezetting is deze Unplugged versie een trio door de wol geverfde muzikanten: Merijn van Haren – zang (Navarone, The Voice of Holland, The Analogues), Kees Lewiszong – gitaar, zang (Navarone) en Henk Jan Heuvelink – piano, zang (Marike Jager, Klein Orkest).
De opzet is om het repertoire van Queen in een akoestische setting uit te voeren. Ikzelf vind de benaming ‘unplugged’ niet juist, want net als bij de beroemde MTV opnamen (ik noem slechts Eric Clapton, Mariah Carey en Nirvana) waren ook nu de gitaren met een kabel verbonden aan een gitaarversterker. Helemaal akoestisch zou dat met een microfoon(element) voor of in het klankgat van een akoestische gitaar moeten zijn. Maar goed, dàt is een keuze van de muzikanten én een kniesoor die daar over valt, natuurlijk.
Na de aankondiging begonnen de drie muzikanten met Don’t Stop Me Now, dat al vanaf het eerste refrein luid werd meegezongen door het publiek, dat voornamelijk bestond uit mensen met grijze haren, dus mensen die vijftig jaar of langer geleden hadden kennisgemaakt met de muziek van Queen, waarschijnlijk door de eerste hit in ons land, Killer Queen, wat als tweede werd gespeeld. Tussendoor vertelde zanger Marijn van Haren dat de mannen op het idee van deze setting waren gekomen in de geest van de MTV Unplugged rage tussen 1989 en 1996. Want wat als Freddie Mercury (die in 1991 overleed) nog had geleefd in de nineties en dat Queen toen aan MTV-unplugged had meegedaan, zoals veel bekende bands in die tijd…
En eerlijk is eerlijk, ook al is de muziek van Queen veelal nogal bombastisch te noemen, ook in deze kleine setting blijven alle songs overeind staan, wat meteen bewijst dat deze muziek tijdloos is. Net als bij de elektrische versie van de band zorgen deze mannen ervoor bij alle songs een eigen draai te geven en dus niet klakkeloos te coveren. Sommige songs krijgen een bluesachtige feel en verschillende hits worden flink meegezongen door het publiek.
In vrijwel alle songs speelde Kees Lewiszong een prachtige akoestische gitaarsolo en ook fijn was het pianospel van Henk Jan die ook in zijn eentje een medley van songs uit het repertoire van Queen speelde, meestal korte stukjes en ik heb ze helaas niet allemaal onthouden.
Het ligt misschien aan de plek waar ik zat, maar ook hier voerde de Dutch Disease (het ondanks de mooie uitvoeringen van de muziek toch belangrijker te vinden om te blijven kletsen) vaak de boventoon. Aan het begin had Marijn al aan het publiek gezegd: zing lekker mee, klap mee, dans mee maar stop met praten. Tijdens de meezinger Love Of My Life, het enige akoestische nummer op het album ‘A Night At The Opera’, was tijdens een heel stil stukje een irritante harde lach te horen van een vrouw. Dit viel Marijn en Kees ook op en dus stopten ze even, voordat ze weer verder gingen. Dat geklets is zeer irritant… ook kwam dat door mensen van de organisatie ☹.
Als laatste song van de eerste set werd een soulachtige versie van Somebody To Love gespeeld, een beetje in de stijl van Aretha Franklin, een van Freddie Mercury’s favoriete zangeressen. Ook hierbij werd flink meegezongen door een groot deel van het publiek.
Na de pauze van een klein half uur werd begonnen met We Will Rock You, dat er ook in ging als koek.
Na verschillende hits mocht Kees in zijn eentje I’m In Love With My Car spelen en zingen, waarna mijn persoonlijke favoriet werd gespeeld, zo’n zeven minuten lange versie van Innuendo. Echt een kippenvel moment! Who Wants To Live Forever kreeg ook een prachtige uitvoering. Het is inmiddels 50 jaar geleden dat de bekendste Queen song Bohemian Rhapsody uitkwam en die nog altijd de nummer één op de jaarlijkse Top 2000 is. Het publiek mocht hierbij (met uitzondering van het begin) uit volle borst meezingen. Hetzelfde gold voor Radio Ga Ga en de song waarmee Queen sinds de jaren tachtig altijd de optredens afsloot: We Are The Champions. Het concert werd besloten met een song van het laatste album dat tijdens het leven van Freddie Mercury uitkwam: ‘The Show Must Go On’. Na in totaal ruim 100 minuten was hiermee het prachtige concert ten einde. En dat kleine beetje regen stelde eigenlijk niets voor!
Op 13 december speelt de volledige band The Dutch Queen in het DRU poppodium in Ulft. De band speelt dan ‘A Night At The Opera’ volledig. Kaartverkoop begint z.s.m.!
Setlist:
SET 1:
INTRODUCTIE
DON’T STOP ME NOW
KILLER QUEEN
GOOD OLD FASHIONED LOVER BOY
UNDER PRESSURE
FAT BOTTOMED GIRLS
CRAZY LITTLE THING CALLED LOVE
TIE YOUR MOTHER DOWN
HAMMER TO FALL
PIANO MEDLEY
LOVE OF MY LIFE
SOMEBODY TO LOVE
SET 2:
WE WILL ROCK YOU
I WANT IT ALL
I WANT TO BREAK FREE
ANOTHER ONE BITES THE DUST
I’M IN LOVE WITH MY CAR
INNUENDO
WHO WANTS TO LIVE FOREVER
BOHEMIAN RHAPSODY
RADIO GA GA
WE ARE THE CHAMPIONS
THE SHOW MUST GO ON
Website: https://thedutchqueen.com/