Review: Afton Wolfe – Ophiuchus
Afton Wolfe – Ophiuchus
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: CEN – Grandiflora Records
Release: 2025
Tekst: Gerard Haarhuis
Dit wordt wel weer zo’n échte recensie! Waarom? Omdat Afton Wolfe niet zomaar een album heeft afgeleverd, maar toch wel op voorhand een meesterwerk, een totaalwerk, een conceptalbum… Allereerst de titel ‘Ophiuchus’. Die titel is terug te voeren op de astronomie met raakvlakken met de astrologie. Twee begrippen die nogal eens met elkaar verward raken. Astronomie is sterrenkunde, kennis over de sterren(lichamen) dus. Astrologie geeft, kort gezegd, een verklaring over de karaktereigen- schappen van mensen aan de hand van de stand van de sterren bij geboorte. Astrologie is niet de flauwe horoscoop waarin “het geluk u toe lacht” of “dat er een reis of iets geheel verrassends in het verschiet ligt”. Nee, zeker niet. Astrologie beschrijft meer een algemene “rode
draad” van karaktereigenschappen van ieder mens en natuurlijk zijn achtergrond, ontwikkeling en omstandigheden van invloed op hoe elk individu zich uiteindelijk ontwikkelt…
Ophiuchus dus, heeft betrekking op de astronomie.
De zon legt namelijk een baan om de aarde af, een lineaire, ecliptische baan en passeert daarbij een aantal sterren-constellaties en laten dat nou precies de 12 sterrenbeelden zijn zoals we die ook kennen in de astrologie. En dat is dus geen toeval, nee, die twee begrippen zijn feitelijk onlosmakelijk met elkaar verbonden. Daarover later meer.
Ik zeg 12 sterrenbeelden maar het zijn er eigenlijk 13, een feit dat bij astronomen al honderden jaren bekend is. Dit 13e sterrenbeeld is de Slangendrager, of Ophiuchus, een stelsel dat zich tussen Schorpioen en Boogschutter bevindt. De periode dat de zon hieraan voorbij gaat staat voor de periode van 30 november-18 december. Mensen die in deze periode geboren zijn worden gekenmerkt als doorzetter, leergierig, explosief in ruzies, volgen hun hart op zoek naar hun geluk en staan samengevat voor het evenwicht tussen man en vrouw!
Met ‘Ophiucus’ heeft Afton Wolfe een album gemaakt met 13 nummers die de reis van de zon beschrijven langs en door al deze sterrenbeelden. Dat gegeven alleen is al een intrigerend idee. Heel bijzonder.
We gaan die reis mét Afton Wolfe afleggen maar dat doen we dan wél in goed gezelschap:
– Afton Wolfe op gitaar en vocals op alle nummers, Omnichord op (4) en melodica (een “pianofluit”) op (6)
– Daniel Seymour op bas (1 t/m 11)
– Jordan Day op banjo (4)
– Giuseppe Spargo op drums (1 en 3)
– Madison George drumt op (2, 8, 9 en 11)
– Chris Benelli doet dat op (4 en 10)
– Justin Amaral drumt op (6 en 7) en ook nog op (7) de percussie verzorgt
– Chad Stuible op vocal en piano (1)
– Seth Fox zingt op (1), speelt klarinet op (8, 9 en 13) en saxofoon op (11 en 13)
– Lucca Soria zingt op (2) en speelt gitaar en fluit op (7)
– Brian Wright op gitaar (2)
– Smith Curry op pedal steel (2)
– C.M. McCoy op keyboards (3)
– Zachery Douglas op trompet (3 en 6 t/m 8)
– Irakli Gabriel op gitaar (4 en 10)
– Mary Hull speelt piano op (4 en 10)
– Slice Echevaria speelt piano en accordeon op (5 en 19), alleen piano op (8) en alleen accordeon op (12)
– Robin Wolfe zing op (8)
– Alice Hasen speelt viool op (9)
– Courtney Santana zingt op (11)
– op datzelfde nummer (11) speelt Jake Patterson gitaar
– Doc Sarlo speelt gitaar, percussie en bouzouki op (13)
en tenslotte bespeelt
– Ryon Westover de tanpura (een snaarinstrument uit de klassieke Indiase muziek) op (13)
Omdat ikzelf ook vrij nieuwsgierig ben aangelegd wil ik gauw beginnen met luisteren! Misschien leer ik iets over mezelf, of anderen… Ik realiseer me dat dit een drieledige recensie wordt: Allereerst dé muziek, vervolgens de sterrenconstellaties die de zon tegen komt op zijn reis rondom onze aarde en tenslotte de betekenis daarvan voor de karaktereigenschappen voor ons allen met het sterrenbeeld waaronder we geboren zijn. De tijdvakken die genoemd worden bij de sterrenbeelden hebben allereerst betrekking op de periode waarover de zon “over” of door dat sterrenstelsel trekt en pas dan, maar logischerwijs wel synchroon daar aan op de tijdvakken van onze astrologische sterrenbeelden.
Het album begint met Ophiuchus waarin Afton uitlegt welke reis de zon maakt in zijn baan om de aarde en welke sterrenbeelden daarbij “aangedaan” worden. Het sterrenbeeld Slangendrager heeft het in zich om te kunnen helen maar ook te vernietigen, afhankelijk van hoe de pet hangt…
Een in een midtempo gedreven gezongen rocknummer waarin Afton perfect de slang uitbeeldt die de macht heeft over hetzij vergiftigen, hetzij genezen. Stevig werk.
In I Deserve To Be Forgiven komt de Schorpioen aan bod (23/10-21/11). Afton bezingt alle fouten die er in het leven gemaakt worden, zeker niet altijd met opzet, vaker gewoon dommigheid of net niet ver genoeg over nagedacht en dus I Deserve To Be Forgiven.
Een beetje saloon-country nummer met veel backing vocals, zware bas en drums, rustig eindigend waarin hij vraagt: “Forgive me forgiven myself!” De Schorpioen als mens heeft de volgende kenmerken: intensiteit, passie, loyaliteit, vastberadenheid, diepgaande vaak mysterieuze aard en ambitieus met een enorme drive.
De Weegschaal is aan de beurt in The Rules Of War, een op voorhand tegenstrijdig begrip aan het wezen van de Weegschaal, tenzij het er om gaat een conflict op te lossen…, maar we gaan eens luisteren wat Afton daarover te zeggen heeft…
Een tingeltangel-piano als inleiding voor het bezingen van The Rules Of War. Een lekkere, strijdlustige trompet die de tekst begeleiden waarin het er omgaat zoveel mogelijk The Rules Of War te volgen zodat de strijd zo lang mogelijk doorgaat…! Inderdaad, zó zit de Weegschaal niet in elkaar. Deze mensen (23/9-22/10) staan bekend om hun streven naar balans, harmonie, rechtvaardigheid en diplomatie maar ook besluiteloosheid in de zin van een keuze te kunnen maken voor het een of het ander, moeilijk “nee” kunnen zeggen maar boven alles het vermijden van conflicten en dus juist het zoeken naar vrede!
“I had a dream,” zo, kennen we er meer, maar in Dream Song, beschrijft Afton dat hij een droom had, zodanig dat hij hoopte “that this dream may never end.”
Een mooi romantisch en melodieus nummer met een rustige begeleiding, een heldere en rustige gitaarsolo… “When I woke up, everything was true.” De Maagd (23/8-22/9) is een perfectionist, analytisch sterk, nuchter, oplossingsgericht, bescheiden, houdt van details en is een harde werker met een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
Crooked Roads, een treffende titel voor wat de aanleiding was voor dit verhaal, namelijk de craniotomie (het openen van de schedel, meestal om een tumor te verwijderen), die bij zijn vrouw is uitgevoerd! Hij beschrijft zijn vrouw als “hero” maar ook de behandelend chirurg! In het nummer bezingt Afton alles wat er in het leven op je pad komt en vooral alles wat je van tevoren niet kunt bedenken en dat er kracht voor nodig is om zware tegenslagen aan te kunnen.
De kracht die zijn vrouw gelukkig bezit. De kracht ook die eigen is aan de Leeuw (23/7-23/8) die bekend staan om hun sterke wil, hun trots, maar ook de grappenmaker, niet zelden theatraal en dus gek op aandacht, absoluut zelfverzekerd en een charismatische persoonlijkheid, een natuurlijk leiderschap.
Een mooi trompet-intro brengt ons bij Ascetic Sleep Song No. 4, een inderdaad heel rustig nummer dat over depressies gaat. Prachtig “klein” begeleid Afton zichzelf hierbij op de melodica. “Depression tells its victims lies and steals their dreams, turning aspirations into anxiety and gratitude to guilt. Een fantastisch compacte beschrijving voor zo’n vaak ongrijpbaar iets. Ongrijpbaar voor het individu maar ook voor de omgeving!
Dit nummer wordt door Afton gelinkt aan de Kreeft (22/6-22/7), de gevoelige medemens, emotioneel, kan onzeker zijn, creatief, een echt familiemens.
Sphere Shift “beschrijft” zoiets als het afwijkende perspectief, zo ongeveer halverwege de reis van de zon die dan ook op een andere afstand van ons komt te staan dan voorheen. Het is een instrumentaal nummer, gezamenlijk geschreven door alle aanwezigen die op dit nummer meedoen. De toonzetting getuigt inderdaad van verandering!
De verbinding naar de Tweelingen (21/5-20/6) is best wel logisch want die staan er om bekend het leven als een avontuur te zien, zijn nieuwsgierig, leergierig, in staat zich snel aan te passen, communicatief sterk, sociaal, vrolijk, intelligent, zijn veelzijdig en kunnen goed multitasken. Bij deze beschrijving vind ik de melodie van Sphere Shift perfect passen!
Toen een dierbare van Afton overleed wilde hij daar een nummer over schrijven maar er was zoveel over de overledene te vertellen dat dat nummer eigenlijk nog steeds niet “af” is, Rushing Back, “every little thing comes Rushing Back” hele fijne melodie, zou een Neil Young kunnen zijn. Rustig geblazen door trompet en klarinet die steeds meer op de voorgrond treden maar dat subtiel blijven doen. De dochter van Afton, Robin zingt hier de mooie backing vocals. Ook heel mooi dit nummer.
De koppeling met de Stier (21/4-20/5) is te begrijpen want daar valt veel over te vertellen: ze zijn standvastig, loyaal, hebben een prak- tische instelling, houden van comfort en luxe, zijn gedreven doorzetters, stabiel, betrouwbaar, ook koppig en materialistisch, maar ook weer geduldig en liefdevol, bezitten veel talenten maar zijn ook soms lui als er niet een duidelijk doel is…
Een lekker zwaar stampende melodie om One Million Children mee te beginnen. Een pure protestsong “about children who didn’t have any say in the fact that there is a war going on, killing them and their families.” Een wanhopig “jankende” klarinet. Mooi! “There are angels in hell!” Heerlijk gezongen zoals ook Tom Waits zo heerlijk kan uithalen! Mooi viool-einde aan deze terechte protestsong! Top!
Het sterrenbeeld dat Afton hier bij plaatst is de Ram (21/3-20/4) die gekenmerkt wordt door avontuur, energie, assertief, doelgericht, soms roekeloos, moedig, soms ongeduldig en impulsief maar ook door directheid en leiderschap.
In Last King Of The Blues, begint Afton Wolfe gelijk met een “leuke” opmerking over “that you’re not in jail, not means that you’re free!” De toon is gezet! Over het idee van Irakli Gabriel om een nummer te schrijven over een “King of the Blues” waar hij ooit eens over had gehoord van een vriend. Afton kon hem vertellen dat hij die “King of the Blues” waar z’n vriend over had verteld. Een mooi gegeven om te verwoorden in Last King Of The Blues!
Een rustige midtempo, een beetje als Johnny Cash gezongen nummer over deze Last King Of The Blues. Mooi uitkabbelend met een frisse gitaar er bovenuit.
De link in dit nummer is er eentje naar Vissen (19/2-20/3) die bekend staat om empathie, creatief, spiritualiteit, dromerig, introvert, vaak zorgzaam voor anderen ten koste van zichzelf, muzikale en kunstzinnige interesses.
Een terugkerend begrip op dit album, Forgive Yourself, omdat je weet dat je ook na vandaag nog ontelbare fouten zult maken, na en naast de vele die je al gemaakt hebt. Niet uit slechtigheid, nee, maar ja…! Afton ziet dit nummer als zijn persoonlijke mantra over het maken van fouten… “I’ve made plenty!” Lekker scheurende sax, veel backing vocals een beetje lekker rommelig in de stijl van Delaney & Bonnie om te blijven herhalen in “Forgive Yourself”.
De Waterman is aan zet (21/1-18/2), een onafhankelijk individu die gesteld is op z’n vrijheid, intellect, humaan, heeft een progressieve soms rebelse kijk op de wereld, is sociaal betrokken, analytisch, rationeel, nuchter, ambitieus, betrouwbaar, discipline en is als geen ander in staat out-of-the box te denken.
Iemand die geen muziek “maakt” maar er wel zielsveel van houdt is Mary Sack, die te boek staat als “Artist Manager”, iemand waar Afton al jarenlang contact mee heeft om over muziek te praten, ook over zijn muziek als hij weer iets “af” heeft en wat zij er dan van vindt. Voor haar is het nummer Winter Comes For Mary. Een aankondiging met “One, two, three, four”, waarna de winter begint in Winter Comes For Mary. Heerlijk diep weg gezongen door Afton. Met hele gevoelige frasen en mooie uithalen. Een minimale begeleiding op alleen gitaar waar zich op enig moment de accordeon bij voegt om daar het nummer ook mee af te sluiten. Mooi.
Het sterrenbeeld dat Afton hieraan koppelt is de Steenbok (22/12-20/1), waarbij gelijk het kenmerk “rots in de branding” opvalt! Daarnaast zijn ze ambitieus , doelgericht, betrouwbaar en harde werkers, ze streven naar succes en hebben er veel voor over dat te bereiken, ze zoeken stabiliteit en structuur, hebben verantwoordelijkheidsgevoel, en ze zijn een toegewijde vriend en partner. En natuurlijk kennen we ook allemaal het Capricorn-label waarop al dat prachtige werk van o.a. de Allman Brothers Band verscheen!
De beeltenis staat voor de zeegeit met een combinatie van praktisch zijn (de geit) en emotionele diepgang (de visstaart)!
Met Invocation wil Afton een “ocean of musical vibrations” creëren, een gebed voor “De Muziek”. Het laatste nummer op dit album, mooi uitgewerkt, heeft instrumentaal veel weg van een raga door de inzet van de tanpura. Herhalend en opvolgend gezongen en omdat ik vrij dicht bij mijn boxen zit te “tikken” komt er inderdaad een overweldigende golf aan geluid binnen, zonder dat het onaangenaam is!
In tegendeel. Veel blazers, veel snaren, veel toetsen geven een dromerig sfeertje. Allemaal lekker door elkaar zonder dat het door elkaar is! Een mooie sonore klarinet, mooie gedubde vocals. Net als bij een voetbal-loting weten we dat we nog één sterrenbeeld missen en dat is de Boogschutter (22/11-21/12) die aan dit nummer gekoppeld is. Zij staan bekend om hun eerlijkheid, ze houden van avontuur en vrijheid, zijn eerlijk, optimistisch en reislustig.
En hiermee is letterlijk de cirkel rond, de zon is helemaal rond de aarde geweest en we weten welke sterrenbeelden in astronomische zin daarbij gepasseerd zijn en welke relaties er daardoor zijn toe te dichten aan de astrologische sterrenbeelden. Aan de hand van de beschrijving van de afzonderlijke nummers is wel te herleiden welke nummers er wat mij betreft “uit” springen maar ik ga ze niet apart noemen.
Alle nummers horen bij elkaar. Vast. We zijn getuige van een reis die begint bij “het eerste” astronomische sterrenbeeld en eindigt bij “het laatste” waarna dit album ophoudt maar de zon gelukkig gewoon door gaat met het draaien van zijn “rondjes” en ons daarbij prettig verwarmt en een bijdrage levert aan alles wat groeit en bloeit!
Dit album is dus een totaal iets en zo moeten we er ook naar luisteren en beoordelen. Ik vind het indrukwekkend, een geweldige drieklapper van muziek,
hemellichamen en persoonlijke sterrenbeelden en in die zin een uniek album dat ik van harte wil aanbevelen. Mocht je alléén geïnteresseerd zijn in de muziek dan valt er heel veel te genieten van de veelheid aan variatie in de nummers. Gaat je interesse verder dan alleen de muziek dan is dit album zonder
meer een must.
Disclaimer! Ja echt.
Voordat ik klachten krijg van mensen die zich vooral níet herkennen in de geschetste karaktereigenschappen: Het is slechts een “rode draad” en uiteraard ontwikkelt elk individu zich vanaf “dag 1” tot wat hij of zij nu is geworden, met alle ups en downs en pro’s en contra’s die op die weg hebben plaatsgevonden.
Mocht er iemand zich verder willen verdiepen in de astrologische betekenis van de sterrenbeelden dan kan ik van harte het boek “Zonneklaar” van Linda Goodman aanbevelen. Dat is wel zo ongeveer een standaardwerk op dit gebied en inmiddels al toe aan de 21e editie!
In de eerste plaats gaat het hier natuurlijk om de muziek en daarom voor de volledigheid hier de tracklist van het op Grandiflora Records uitgebrachte album ‘Ophiuchus’ van Afton Wolfe! Aanbevolen dus !!!
Tracks:
01. Ophiuchus
02. I Deserve To Be Forgiven
03. Rules Of War
04. Dream Song
05. Crooked Roads
06. Ascetic Sleep Song No. 4
07. Sphere Shift
08. One Million Children
09. Rushing Back
10. Last King Of The Blues
11. Forgive Yourself
12. Winter Comes For Mary
13. Invocation
Website: https://aftonwolfe.com/home