The Rolling Stones – Black And Blue (Super Deluxe Edition)
The Rolling Stones – Black And Blue (Super Deluxe Edition)
Format: CD – Vinyl LP – Blu-ray – Digital / Label: Rolling Stones Records – Polydor
Release: 2025
Tekst: Gerrit Schinkel
Het album van The Rolling Stones na het vertrek van gitarist Mick Taylor en het eerste album waarop de nieuwe gitarist Ronnie Wood meespeelde. Op dit album spelen ook een aantal gastgitaristen mee die ook hadden gesolliciteerd naar de baan van nieuwe gitarist van The Rolling Stones, maar uiteindelijk Ronnie Wood er met de hoofdprijs vandoor zagen gaan.
Bijna 50 jaar na de release van dit album uit 1976 is er een super deluxe boxset van ‘Black And Blue’ verschenen. De uitgave verscheen in diverse formaten, waaronder een 4-cd box, een 5-lp box, beide met een Blu-ray disc, een 100 pagina’s tellend boekwerk en een replica van een tourposter. Deze nieuwe editie heeft een nieuwe Steven Wilson remix, zes nooit eerder uitgebrachte tracks en een concert uit 1976 uit Earl’s Court in Londen. De Blu-ray bevat ook een tv-registratie van een concert uit juni 1976 (Aux Abattoirs Parijs).
Hot Stuff is het geweldige funky openingsnummer van cd 1 met o.a. een fraaie gitaarsolo van gastgitarist Harvey Mandel. Wayne Perkins speelt naast Keith Richards gitaar op de ruige gitaarrocker Hand Of Fate. Heerlijke reggae is te horen in Cherry Oh Baby, een song van de Jamaicaanse singer-songwriter Eric Donaldson. Keith Richards verzorgt de co-lead vocals op de schitterende pianoballad Memory Motel. Hey Negrita is funky reggae waarin Ronnie Wood de Stones inspireerde voor de belangrijkste riff. Billy Preston krijgt terecht ook de credits voor zijn fantastische piano- en orgelspel in de fraaie jazzy bluesy ballad Melody. Nicky Hopkins trekt de aandacht met piano en snaarsynthesizer in de prachtige pianoballad Fool To Cry, met de soms emotionele zang van Mick Jagger die hier ook elektrische piano speelt. Het album sluit af met de vette gitaarrocker Crazy Mama.
Na het vertrek van Mick Taylor waren The Rolling Stones op zoek naar een vervanger. Verschillende gitaristen waaronder Jeff Beck, Rory Gallagher, Harvey Mandel en Wayne Perkins deden o.a. in Rotterdam auditie. Cd 2 bevat zes outtakes en jams van deze sessies. Na de ballad I Love Ladies is er het opwindende Shame, Shame, Shame, een cover van de Amerikaanse discogroep Shirley & Company, een nummer 1 hit in Nederland in 1974. Harvey Mandel (Canned Heat) speelt gitaar op de instrumental Chuck Berry Style Jam. De titel dekt de lading. Jeff Beck is de gastgitarist in de ruim negen minuten lange slowblues Blues Jam. Jeff Beck is ook te horen met de Amerikaanse gitarist Robert A. Johnson (niet te verwarren met de legendarische deltabluesgitarist Robert Johnson) in de kleine acht minuten stampende funky jam Rotterdam Jam. Op het laatste nummer is Jeff Beck ook present met zijn eigen compositie Freeway jam, een song van zijn album ‘Blow By Blow’ uit 1974.
Cd 3 en 4 bevatten opnamen van Earl’s Court in Londen uit mei 1976 als onderdeel van The Rolling Stones Tour of Europe ’76.
Cd 3 opent rockend met hun hit uit 1969 Honky Tonk Women, gevolgd door If You Can’t Rock Me (1974) en Get Off Of My Cloud, een hit uit 1965, met Ian Stewart en Billy Preston op piano. Vervolgens spelen ze twee nieuwe songs van hun nieuwe album; Black And Blue’, de dampende rocker Hand Of Fate en Hey Negrita, waarbij Jagger Ronnie Wood aanmoedigt. Dan gaan ze terug naar 1974 met de Temptations hit Ain’t Too Proud To Beg. De ballad Fool To Cry is weer een nieuwe song van hun meest recente album ‘Black & Blue’, evenals het funky Hot Stuff. Vette gitaren, een strakke ritmesectie en tinkelende piano. Terug in de tijd naar 1973 met de gitaarrocker Star Star en verder terug naar 1971 met de prachtige spiritual You Gotta Move (‘Sticky Fingers’), een song die Mississippi Fred McDowell in 1965 ook op de plaat zette. Alvorens de bandleden te introduceren krijgt het publiek een bijna acht minuten lange versie van You Can’t Always Get What You Want (‘Let It Bleed’ 1969) voorgeschoteld, een song die nog steeds op hun repertoire staat. Alleen was er toen nog geen sprake van een groot koor dat mee zong. Na het voorstellen van de band is het de beurt aan Keith Richards die zijn bekende Happy mag zingen. Na de hit Tumbling Dice (1971), is in de laatste twee songs the spotlight gericht op Billy Preston. Eerst met zijn hit Nothing From Nothing uit 1974 en daarna met zijn spacy instrumental Outa-Space.
Midnight Rambler opent cd 4. Een vette versie van ruim elf minuten. Na het voortrazende It’s Only Rock ‘n’ Roll (But I Like It), blijft het stevig rocken met Brown Sugar. De grote hits uit 1968 komen langs met Jumpin Jack Flash’ en een lange versie van Street Fighting Man. Sympathy For The Devil wordt met applaus ontvangen. Een prima afsluiter met o.a. die schrikdraadsolo’s van Keith Richards.
Conclusie:
Rolling Stones liefhebbers worden weer verwend. Het kost een paar euro’s, maar dan heb je ook iets heel moois.
Tracks CD 1 (Steven Wilson remix 2025):
01. Hot Stuff
02. Hand Of Fate
03. Cherry Oh Baby
04. Memory Motel
05. Hey Negrita
06. Melody
07. Fool To Cry
08. Crazy Mama
Tracks CD 2 (outtakes and jams)
01. I Love Ladies
02. Shame, Shame, Shame
03. Chuck Berry style Jam (with Harvey Mandel)
04. Blues Jam (with Jeff Beck)
05. Rotterdam Jam (with Jeff Beck & Robert A. Johnson)
06. Freeway Jam (with Jeff Beck)
Tracks CD 3 (Live at Earls Court 1976)
01. Honky Tonk Women
02. If You Can’t Rock Me/Get Off Of My Cloud
03. Hand Of Fate
04. Hey Negrita
05. Ain’t Too Proud To Beg
06. Fool To Cry
07. Hot Stuff
08. Star Star (Starfucker)
09. You Gotta Move
10. You Can’t Always Get What You Want
11. Band Intro
12. Happy
13. Tumbling Dice
14. Nothing From Nothing
15. Outa-Space
Tracks CD 4 (Live at Earls Court 1976)
01. Midnight Rambler
02. It’s Only Rock ‘n’ Roll (But I Like It)
03. Brown Sugar
04. Jumpin’ Jack Flash
05. Street Fighting Man
06. Sympathy For The Devil
Line-up cd Black& blue:
Mick Jagger – lead vocals, backing vocals, percussie (track 1), piano (track 4) elektrische piano (track 7), elektrische gitaar (track 8)
Keith Richards – elektrische gitaar, backing vocals, elektrische piano (track 4), bas (track 8), piano (track 8), co-lead vocals (track 4)
Charlie Watts – drums, percussie (track 1)
Bill Wyman – bas, percussie (track 1)
Ronnie Wood – elektrische gitaar (track 3,5,8), backing vocals
Billy Preston – piano (track 1,2,4,5,6,8), orgel (track 5,6), percussie (track 6), backing vocals
Nicky Hopkins – orgel (track 3), piano en string synthesizer (track 7)
Harvey Mandel – elektrische gitaar (track 1,4)
Wayne Perkins – elektrische gitaar (track 2,7), akoestische gitaar (track 4)
Ollie E. Brown – percussie (track 1)
Arif Mardin – horn (track 6)
Line-up cd Earl’s Court:
Mick Jagger – lead vocals, mondharmonica, keyboards
Keith Richards – gitaar, zang
Bill Wyman – bas
Charlie Watts – drums, percussie
Ronnie Wood – gitaar, zang
Billy Preston – keyboards, zang
Ollie Brown – percussie, drums
Ian Stewart – piano
Website: https://rollingstones.com/