Review: Al Basile – Blues In Hand
Al Basile – Blues In Hand
Format: CD – Digital / Label: Sweetspot Records
Release: 2025
Tekst: Gerad Haarhuis
Schreef ik in één van mijn vorige recensies voor Bluestownmusic.nl over het vrij zeldzaam voorkomen van de trompet in de blues, tenminste als leading instrument, nu hebben we iemand die zingt en daarnaast cornet speelt, ook een soort trompet maar dan korter en hoger qua bouw van het instrument. Daardoor is de klank van de cornet gauw iets warmer en ronder, terwijl de trompet vaker een scherper en helderder geluid voortbrengt. De cornet klinkt meestal iets wat gedempter. Ik herinner me nog uit mijn jonge jaren dat er in Duitsland een platenlabel bestond met de naam Cornet waar o.a. Peter Orloff op uitkwam met het “onvergetelijke” Ein Mädchen Für Immer. Wie kent het niet… Maar in die tijd een best belangrijk label waar ook Freddy Breck, Cindy & Bert, Caterina Valente maar ook de Bläck Fööss hun muziek op uitbrachten. Het nummer Du, de grootste hit van Peter Maffay, is toevallig wel geschreven door Peter Orloff! “
Onmisbare” informatie in een recensie over het album Blues In Hand van Al Basile dacht ik zo. En dat allemaal naar aanleiding van het instrument de cornet! Mijn jeugdig enthousiasme gaat nogal eens met mij op de loop!
Al Basile dus met ‘Blues In Hand’, een album waarop de volgende “zeer bekwame” muzikanten meespelen:
– Al Basile zelf op vocals en cornet
– Kid Anderson op guitar op alle nummers behalve (7)
– Jhett Black op gitaar, alleen op (7)
– Brad Hallen op electric bass
– Bruce Bears op keyboards
– Jeff “Doc” Chanonhouse op trompet
– Doug James op tenor saxophone
– Mark Teixeira op drums
Het album ‘Blues In Hand’ van Al Basile is verschenen op Sweetspot Records en dat schijnt gedistribueerd te worden door City Hall… Het is trouwens al z’n 21ste album van hem voor Sweetspot! Een lange relatie waar zonder meer beide partijen weten wat ze aan elkaar hebben. Mooi! Ook grappig om te weten, als ik toch “oude feitjes” opduikel, is dat Al z’n carrière begon als cornetspeler bij de legendarische Roomful of Blues, die onlangs hun album ‘Steppin’ Out’ uitbrachten. Zie voor de recensie van dát album op Bluestownmusic.nl!
We gaan luisteren!
Gelijk een intrigerende titel All Your Lies. Duidelijk. Er wórdt wat afgelogen, lekker ritme, naadloos passende cornet. Lekker swingend en toch redelijk langzaam. Al “praat” op zijn cornet! Al heeft het helemaal door, dat liegen gaat de ander zo makkelijk af, hoe dan ook, wat dan ook, het blijft Al Your Lies. Een mooie gitaarsolo om dit openingsnummer mee af te sluiten! Top!
Een heerlijk lang nummer van ruim 6 minuten, ik houd van lange nummers omdat je dan de ruimte hebt om een nummer helemaal uit te werken met meerdere soli, ik zei het al vaker. Blues Is My Roommate, zouden ook mijn woorden kunnen zijn… en van wie niet? Lekkere slow blues met, inderdaad, veel gitaar, heel mooi en scherp gespeeld!, blazers op de achtergrond. Absoluut goed. Terwijl de gitaar nog even door gaat, waarna Al de vocals weer hervat. En zo voert Al voldoende argumenten aan om te bewijzen dat Blues Is My Roommate, om te eindigen met een mooie, melodieuze solo op de cornet en de andere blazers daar nog steeds rustig onder. Top!
Al weer een mooie trage blues in Blues After Blues. Kan ook bijna niet anders met zo’n titel. En ook weer een fijne cornet-solo. Hartstochtelijk gezongen waarna er weer een fraaie gitaarsolo volgt. En waar hij ook over zingt, altijd de Blues After Blues en dan krijgen we ook nog een heerlijke, uitgebreide solo op keyboards aan het eind!
Een beetje Al Green-opening in How Is It? Lekkere, rustige Stax-blazers met een subtiel gitaar-riedeltje. Mooi gezongen. Al stelt vast dat er veel over hem gelogen wordt en vraagt daarom aan haar hoe zij dan toch wel over hem denkt: How Is It?, met een heerlijke cornet-solo en weer de andere blazers rustig op de achtergrond. Mooi!
Ook weer een soulblues-begin in Good Friends waarin Al vocaal het belang benadrukt om Good Friends te hebben omdat er altijd wel een moment komt dat je die Good Friends nodig hebt. De cornet-solo heeft hier veel weg van een serenade op de een of andere haciënda, maar… niet verkeerd en goed passend in het ritme van het nummer, waarin de gitaar ook nog even lekker los mag gaan, de gitaar als een van onze Good Friends! Mooi!
Memphis-soul als begin van Leave It All Behind You, met een lekker hakkend gitaartje en dito blazers, ondersteund door een mooi, min of meer stampende keyboards. Leave It All Behind You and move on! Mooie gitaarsolo en een nóg mooiere solo op keyboards! “Your old life is over, your new life begins today!” “The next move is up to you!” Leave It All Behind You. Helemaal goed! En weer een fijne cornet-solo aan het eind. Mooi!
Practice what you preach of Ain’t What You Say (It’s What You Do). Geen woorden maar daden en hoe je écht bent, blijkt wel uit je daden. Een beetje funky en toch lekker smoothly met een lange solo op de cornet. erg mooi. En het is Al helemaal duidelijk als hij haar nodig heeft maar zij vertrokken is…Een heerlijke, jankende gitaarsolo van de in dit ene nummer gitaarspelende Jhett Black, besluit dit nummer. Top!
Een traditioneel blues-begin aan Older By The Minute, met zware blazers waarin Al het vreemd vindt dat hij door haar is uitgenodigd terwijl de laatste contacten nou niet je dat waren! Blijkbaar Older By The Minute. Maar Al trapt er niet in want ook hij is Older By The Minute geworden en blaast daarom nog maar eens een tromfantelijke cornet-solo! Lekker nummer!
Een up tempo begin in de beste soul-traditie: Thank You, Fool. En gelijk worden we getrakteerd op een fijne cornet-solo, aangevuld met heerlijke keyboards. Thank You Fool, for messin’ up a good thing. Lekker kort met nét geen 2 minuten!
Good Rhythmm. Niets nieuws dus want voorlopig heeft het hele album een Good Rhythm! Mardi gras? De “baby” van Al heeft een Good Rhythm als ze beweegt…Lekkere langzame cornet in een mooie langzame melodie! Rustig “piano”-stuk op de keyboards en ook nog een thrillende bas-solo! En zo is iedereen tevreden over dit Good Rhythm!
Alle blazers gezamenlijk met natuurlijk wel een hoofdrol voor Al beginnen aan My Dearest Dream. Ook weer een langzaam blues-nummer. “You and the devil teamed up, to bring me down!” Al vindt dat echter helemaal niet erg want “I volunteered to be your clown.” Heerlijke trage blazers, fijne begeleiding op keyboards en een absolute late nite blues! “You seem more than I ever wanted in My Dearest Dream, maar je bleek niet te zijn wat je aangaf te zijn. Daarom de teleurstelling maar het beste verwerken in nog een cornet-solo! “…and I gotta start all over again!” Mooi!
Zoals de Bar-Keys met Soulfinger begint de volgende teleurstelling voor Al. Het is tenslotte wel een blues-album! Hij vertelt haar dat You Ain’t That Fine. Een mooie gedempte cornet met nog steeds de “Bar-Keys” als begeleiding. De slechte eigenschappen blijven maar optellen, slim is ze ook niet, ’s nachts gaat ze er van tussen, nee, You Ain’t That Nice om er dan maar weer eens een lekkere gitaarsolo tegenaan te gooien en die “Bar-Keys” gaan gewoon het hele nummer door. Lekker funky en ook de gitaar weet van geen ophouden. Ik ben de laatste die dat zou willen. Jullie kennen me inmiddels: Als er maar snaren in zitten!
Het laatste nummer op het album ‘Blues In Hand’ van Al Basile, heet When You Lose Your Money waarin Al aangeeft dat hij nooit echt rijk is geweest, ook niet écht arm, meestal er ergens tussenin. Hij moet gewoon keihard werken om z’n geld te verdienen en laat ook in dit nummer swingend horen dat hij dat het liefste doet met z’n cornetspel. Helaas heeft het noodlot hem dit keer getroffen en is hij platzak. Gelijk een goed moment om te zien wie je vrienden werkelijk zijn. “Some disappear, others stick with you ‘till the end.” Een vaak terugkerend thema in de blues. Mooie gitaarsolo aan het eind en dan zit het er, helaas, op!
Zoals vaker met blues-albums zijn er geen hoogvliegers te melden en kun je ook niet iets baanbrekend nieuws verwachten, behalve dan dat de hoofdrol in bijna alle nummers is weggelegd voor de cornet van Al Basile. Dat is dan in verhouding tot bijna alle andere albums best wel bijzonder. En dat vormt, naast de uitstekende gitaarsolo’s waar veelvuldig mee gestrooid wordt, dé reden dat dit een héel fijn album is geworden. De ietwat schurende zangstem van Al, de eruit springende gitaarsolo
van Jhett Black in Ain’t What You Say (It’s What You Do) en de verder perfect passende begeleiding op alle nummers, prima blazers, heerlijke keyboards en alles onder de strakke regie van bas en drums. Mooie nummers, allemaal door Al geschreven!.Uiteraard veel “blues-onderwerpen” maar ook meer algemeen en dat maakt dat dit album overkomt als een zorgvuldig samengesteld geheel waar ik meer dan gemiddeld van heb genoten!
Mijn favorieten: All Your Lies, Blues Is My Roommate, Ain’t What You Say (It’s What You Do) en When You Lose Your Money!
Absoluut aan te bevelen, deze ‘Blues In Hand’ van Al Basile!!!
Tracks:
01. All Your Lies (4:18)
02. Blues Is My Roommate (6:21)
03. Blues After Blues (4:07)
04. How Is It? (5:02)
05. Good Friends (3:43)
06. Leave It All Behind You (5:22)
07. Ain’t What You Say (4:24)
08. Older By The Minute (4:09)
09. Thank You, Fool (1:56)
10. Good Rhythm (2:56)
11. My Dearest Dream (5:30)
12. You Ain’t That Fine (4:40)
13. When You Lose Your Money (4:54)
Website: https://albasile.com/home