Review: The BluesBones – Live On Tour
The BluesBones – Live on Tour
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Naked
Release: 2024
Tekst: Gerrit Schinkel
De vijfkoppige Belgische bluesband The BluesBones is opgericht in 2011. Een jaar later verschijnt al hun eerste album ‘Voodoo Guitar’ en in datzelfde jaar krijgt de band de publieksprijs bij de Belgian Blues Challenge en wint de Belgian Blues Challenge in 2016. Bij de European Blues Challenge in Horsens in Denemarken in 2017 eindigt de band als Belgische vertegenwoordiger op de 2e plaats. The BluesBones spelen op meer dan 400 Europese shows en op verschillende festivals zoals Blues Peer Festival, Ribs & Blues Festival, Moulin Blues, Swing Wespelaar Festival, Scinawski Blues Festival, Cahors Blues Festival, Breda, Jazz, Randers Blues Festival en Blues‘n Jazz Rallye. Ze hebben het podium gedeeld met o.a. Jimmy Vaughan, Seasick Steve, Tommy Castro, Guy Forsyth, Laurence Jones, Danny Bryant, The Nimmo Brothers en Jimmy Thackery.
Tijdens hun concerten in het voorjaar van de zomer van 2024 hebben The BluesBones verschillende concerten opgenomen. Een selectie van die opnamen zijn deze maand uitgebracht op het album ‘Live On Tour’. Het is een puur livealbum met het originele geluid en de rauwe energie zoals The BluesBones op het podium staan en spelen. Dus geen overdubs of correcties in de studio achteraf.
Changes, net als meer dan de helft van de nummers, afkomstig van hun meest recente album, het vorige jaar verschenen ‘Unchained’, is de sterke opener. Spetterend gitaarwerk, een zeer strakke ritmesectie en wervelende orgelklanken. De vette bluesrocker Chain Gang, is ook op single uitgebracht. Find Me A Woman is een stampende boogie met de slide van Paglia, het heerlijke orgel van Risbourg en de fantastische ritmesectie Boeckx en Roelandt.
Alle bandleden zijn in het energiek rockende Broken Down Car in absolute topvorm, waarbij Paglia zijn gitaar bijkans aan flarden scheurt. Een van de hoogtepunten is de pianoballad I Cry, een eerbetoon aan hun in 2022 overleden ex-drummer Koen Mertens. Een ultieme hommage met de emotionele zang, het prachtige pianospel en de formidabele gitaarsolo.
She’s Got The Devil In Her is een cover van de Amerikaanse blueszanger-gitarist uit Arkansas Cedell Davis (1926-2017). Een hoofdrol is weggelegd voor Risbourg met een indrukwekkende orgelsolo. The Road Ahead is een uptempo bluesrocker aangevoerd door de wederom zeer sterke ritmesectie. Nico De Cock is een uitstekende blueszanger en dat bewijst hij maar weer eens in Moving On. In de ruim 8½ minuut lange bluesballad Believe Me zijn The BluesBones weer op hun best. Intense zang, snijdend gitaarwerk, fraaie orgellijnen en een onverstoorbare spelende drummer en bassist.
Na de opwindende bluesrocker Time To Learn wordt er in de boogie Talking To The Lord door Paglia op slide en Risbourg op orgel weer op los gesoleerd. Het door de Canadese blueszanger-gitarist Matt Andersen geschreven Devil’s Bride is een meeslepende bluesrocker met een overheerlijke orgelsolo. Het album sluit af met de strak gespeelde uptempo bluesrocker No Good For Me.
Conclusie:
Op ‘Live On Tour’ past maar één etiket: TOPALBUM. Het wordt de hoogste tijd dat ik een keer naar een concert van The BluesBones ga.
Line-up:
Nico De Cock – zang
Stef Paglia – gitaar
Edwin Risbourg – Hammond B3, Rhodes
Geert Boeckx – bas
Jens Roelandt – drums
Website: https://www.thebluesbones.com/
