Castanarc – Water From The Well
Format: CD – Digital / Label: Khepra Records
Release: 2020
Tekst: Filip Heidinga
Ik wil mezelf geen progressive rock kenner noemen maar ik ken wel aardig veel progressive rockbands uit de jaren tachtig. Maar ik moet toegeven dat de naam Castanarc mij in eerste instantie niks zei. Na wat zoeken op internet blijkt dat ik niet de enige ben die de band niet kent, ze hebben zelfs geen Wikipedia pagina. Het wordt dus echt tijd dat deze band opnieuw wordt geïntroduceerd. Ik ga mijn best doen. Hopelijk helpen jullie mee en gaan jullie na het lezen van dit artikel deze release luisteren. Begin maar vast met de onderstaande clip te beluisteren tijdens het lezen.
In 1983 beginnen twee schoolvrienden uit het Engelse Doncaster, Mark Holiday en David Powell, de band Castanarc. Niet veel later tekent de band een platencontract en gaan Holiday en Powell op zoek naar nog drie leden. Holiday is de zanger van de band en Powell de toetsenist en vinden in Paul Ineson een gitarist en in Neil Duty een bassist en tot slot in Dave Kirkland hun drummer.
Een jaar later, in 1984, brengen ze hun debuutalbum uit ‘Journeys To The East’. Het album wordt goed ontvangen en het lijkt Castanarc voor de wind te gaan. Helaas is dit echter helemaal niet het geval.
Ik probeer dit artikel zo positief mogelijk te houden maar dat gaat erg moeilijk als het gaat om de geschiedenis van Castanarc. Na de release van hun debuutalbum krijgen de bandleden ruzie met elkaar en aan het einde van 1984 verlaten Duty en Kirkland de band. De band raakt langzaam in de financiële problemen en gitarist Ineson wordt wegbezuinigd.
Powell en Holiday spelen nog regelmatig in een club als duo maar het lijkt het einde van Castanarc. Powell en Holiday zijn echter niet van plan te stoppen en weten fans over te halen om geld te doneren zodat de band een album kan opnemen. Blijkbaar werkte crowdfunding ook al in de jaren tachtig want in 1988 brengt Castanarc, met financiële hulp van hun fans, weer een album uit.
In 1989 gaan Powell en Holiday met een band op tournee. Geen van de oud leden is beschikbaar of wil meedoen dus er wordt snel gezocht naar vervangers en zonder enige tijd om te repeteren gaat de band op tournee (geen goed idee, maar wat moet je als je geen geld hebt?).
Eind 1988 brengen ze nog een fanclub album uit met de titel ‘Burnt Offerings’ maar dan wordt het weer heel erg stil rond de band. Holiday en Powell blijken echter onvermoeibaar en in 1998 komt er opeens weer een album uit: ‘Little Gods’. Komt het dan toch nog goed met Castanarc? Het album doet weinig stof opwaaien maar ook dat stopt Powell en Holiday niet. In 1999 gaan ze wel weer optreden, het blijft echter bij maar één optreden en dat zal dan ook de allerlaatste zijn. Sinds 1999 hebben we helemaal niks meer van de band gehoord tot deze verzamelaar opeens uitkwam. Krijgt de band nu eindelijk de aandacht die ze verdienen?
Het album ‘Water From The Well’ begint met This Island Love, het enige nummer wat Castanarc op single heeft uitgebracht. Eerst horen we de 7” single versie, het album sluit af met de 12” single versie. De 7” versie duurt net geen vijf minuten en heeft veel pop elementen.
De single is uitgebracht na de tournee van 1988 en waarschijnlijk hoopten de mannen dat het nummer op de radio werd gedraaid.
This Island Love is dan ook erg radiovriendelijk maar werd weinig gedraaid op de radio, en dat ligt niet aan het nummer. Met het nummer is niks echt mis mee, misschien net iets te zoet. Het nummer staat op geen enkel album van Castanarc, waarschijnlijk omdat het nummer net te veel pop is. Met Mayday begint het album pas echt.
Het nummer is opgenomen voor het ‘Rude Politics’ album uit 1988 maar heeft het album niet gehaald. Mayday is een lekker uptempo nummer met een mooi vol geluid.
Het volgende nummer is opgenomen in de jaren negentig voor het ‘Little Gods’ album en is Sail For The Sunset getiteld. Het akoestische nummer begint, zoals veel nummers van Castanarc, heel mysterieus. Sail For The Sunset klinkt als een demo versie en blijkbaar is hier nooit een echte studio opname van gemaakt.
Van Pair O’ Dice Lost is het mij onbekend wanneer het precies is opgenomen, aangezien alleen Mark Holiday en David Powell. Dit nummer lijkt wel een beetje op This Island Love maar klinkt ook als demo versie of de productie is erg minimaal geweest (gezien de financiële situatie van de band goed mogelijk).
Het volgende nummer, Flying, klinkt dan wel alsof het volledig afgemixt is. En voor de verandering begint het nummer met een piano intro. Het nummer bouwt langzaam op en er komen steeds meer instrumenten bij, een erg goed nummer.
Clowns is het enige nummer op ‘Water From The Well’ die eerder op een album is uitgebracht: ‘Burnt Offerings’. Grappig genoeg vind ik dit het minste nummer van het album, iets te veel synthesizer en te weinig afwisseling in het nummer.
Ook het volgende, There’s This Feeling, is van het ‘Burnt Offerings’ album en lijkt erg op het vorige nummer maar klinkt mij een stuk beter in de oren. Wel is het het zoveelste zoete liefdesnummer van dit album, Castanarc heeft blijkbaar veel van dit soort nummers gemaakt maar er weinig van uitgebracht.
Het nummer Heroes is ook al eerder uitgebracht maar dan niet op een album maar als b-kant van de single This Island Love. Het voor Castanarc erg korte nummer, nog geen vier minuten, is een lekker uptempo nummer en is een mooie tegenhanger van This Island Love.
Castanarc bewaard het beste voor het laatste want het nummer Quest For Eternity is absoluut het beste nummer van het album. Hierna volgt nog een langere versie van This Island Love.
Kortom: Een album voor iedereen die houdt van bands als Yes en Camel. Van een band die wel wat meer aandacht verdient: Castanarc. Het is overigens niet het beste album van Castanarc maar wel een erg leuk album.
Tracklist:
01. This Island Love – 7” mix
02. Mayday
03. Sail For The Sunset
04. Pair O’ Dice Lost
05. Flying
06. Clowns
07. There’s This Feeling
08. Heroes
09. Quest For Eternity
10. This Island Love – 12” mix