Who Are You: Don & The Goodtimes
In de Jaren ’60 en ’70 verscheen een groot aantal albums van artiesten, die bij het grote publiek nooit bekend raakte. Daardoor was dit soort albums gedoemd om in de zogenaamde “uitverkoopbakken” te belanden. Hopend, dat er een persoon langs zou komen, die nieuwsgierig genoeg zou zijn om de betreffende artiest eens te gaan uitproberen.
Om die artiesten nu eens uit de vergetelheid te trekken hebben we de rubriek:
“Who Are You”
Tekst: Peter Marinus
Don & The Goodtimes was een Amerikaanse band, die in de categorie “garagerock” wordt ondergebracht. Garagerock waarbij vooral hun prima meerstemmige zang opviel.
De band werd in 1964 in Portland, Oregon, opgericht. Don Gallucci (zang, keyboards) was de frontman van de band met een verleden als lid van de legendarische Kingsmen.
Hoewel Don & the Goodtimes slechts twee hits wist te scoren maakte de band een behoorlijke indruk onder de fans van de garagerock.
Zoals gezegd maakte Don Gallucci deel uit van the Kingsmen en zijn toetsen zijn prominent aanwezig in de klassieker Louie Louie. Doordat de slechts vijftienjarige Don te jong was om met de band te mogen toeren verliet hij de band.
Daarna vormde hij de band the Invaders, die later transformeerde tot Don & the Goodtimes. Voormalige Paul Revere & the Raiders gitarist Pierre Ouellette maakte ook deel uit van de groep samen met drummer Bobby Holden, bassist Dave Child en saxofonist Don McKinney.
Al snel werd de band getekend door het Jerden Records label en werd de instrumental Turn On als single uitgebracht. De single deed het lokaal gezien prima. Tijdens live optredens stak de band zich in keurige pakken en hoge hoeden. Na de tweede single Big Big Knight (On A Big White Horse) werd Pierre Ouellette vervangen door Jim Valley van de band the Viceroys. De derde single Little Sally Tease was redelijk succesvol en werd gecoverd door o.a. the Standells en the Kingsmen.
In 1965 tekende de band een contract bij het Dunhill label en werd Little Sally Tease op een nationale basis uitgebracht. Vele TV optredens volgden waaronder wekelijkse optredens in het Where The Action Is programma van Dick Clark.
Een album met de titel ‘Where The Action Is’ verscheen in 1966.
Jim Valley verliet de band om te vertrekken naar Paul Revere & the Raiders en hij werd vervangen door Charlie Coe. Ook Dave Child en Don McKinney vetrokken om vervangen te worden door Ron “Buzz” Overman en Jeff Hawks.
Deze line-up veranderde echter toen Charlie Coe terugkeerde naar Paul Revere & the Raiders. Joey Newman van the Liberty Tree verving hem.
Het tweede album, So Good, verscheen met hierop studiomuzikanten als Ry Cooder en Glen Campbell en arrangeur Jack Nitzsche. Het album was vrij succesvol en belandde in de Billboard 200 album lijst. Ook de single I Could Be So Good To You werd een hit.
Nadat er nog drie, niet succesvolle, singles waren uitgebracht begon de band uiteen te vallen nadat Rob Overman en Bobby Holden de band verlieten.
Don Gallucci vormde daarna de psychedelische rockband Touch. Die band bracht in 1969 het album ‘Touch’ uit. Doordat de muzikanten niet in staat waren om het geluid van het album live te spelen weigerde de band om te gaan toeren. Het was dan ook niet verwonderlijk dat het album slecht verkocht. Ook de band Touch viel uiteen.
Daarna ging Don Gallucci verder als producer van o.a. het album ‘Fun House’ van the Stooges. Ook produceerde hij de band Crabby Appleton.
Van Jim Valley verscheen nog een aantal soloalbums (de laatste ‘Toward The Sacred’ uit 2023)
Jeff Hawkes was later terug te vinden in de band Stepson, Joey Newman bracht twee soloalbums uit 1980 en was lid van Blue Mountain Eagle (1969), Stepson (1974) en Bandit (1975).
Mocht je het geluk hebben om de albums (of singles) van Don & the Goodtimes tegen te komen dan kan ik je van harte aanbevelen om deze te kopen. Eén van de betere Amerikaanse garagerock bands!