Review: Bernie Marsden – Working Man

 

Bernie Marsden - Working Man

Bernie Marsden – Working Man
Format: CD – Vinyl LP – Digital / Label: Conquest Records
Release: 2023

Tekst: Harry Pater

Bernie Marsden was een Engelse rock- en bluesgitarist geboren in Buckingham, Engeland, die op 24 augustus jl. in Londen overleed op 75-jarige leeftijd. Hij was sinds 1972 een professionele muzikant en staat vooral bekend om zijn werk met de band Whitesnake, waarbij hij veel van de hits van de band heeft geschreven of mede geschreven, met name de Amerikaanse nummer één Here I Go Again. Bernie staat ook bekend als een van de grootste rock- en bluesgitaristen aller tijden.

Na een paar vroege tienerbands richtte hij op 17-jarige leeftijd Skinny Cat op, waarmee hij een sterke lokale aanhang verwierf. Hij werd professioneel bij UFO in 1972. Zijn aanhang bleef in heel Europa groeien. Hij verliet UFO en sloot zich in 1973 aan bij Glenn Cornicks Wild Turkey, toerde door Groot-Brittannië en Europa en maakte zijn eerste BBC-opnames. Hij werd door niemand minder dan de legendarische drummer Cozy Powell ‘geheadhunt’ voor diens nieuwe band Hammer, met onder meer Don Airey van (tegenwoordig) Deep Purple. Hammer duurde niet lang en nam slechts één top tien-hit op voor het RAK-label van Mickie Most, en trad op tijdens een beruchte Britse tournee met Suzi Quatro. Babe Ruth was de volgende band en daarmee maakte hij twee albums voor Capitol Records. Cozy Powell raadde hem aan voor de nieuwe Paice Ashton Lord-band in 1977, met Deep Purple-oprichters Ian Paice en Jon Lord. Het resultaat was een klassieke opname, “Malice in Wonderland”, en die was ook al snel voorbij.

Het volgende optreden van Bernie zou het beslissende moment voor zijn carrière worden: hij sloot zich aan bij Whitesnake en vormde deze samen met David Coverdale. Er was een mogelijkheid geweest om met zijn jongensheld Paul McCartney en diens band Wings te spelen, maar terwijl hij wachtte, ontmoette hij David Coverdale, en de rest is geschiedenis…

Bernie speelde op de eerste EP, de eerste vijf albums en een live-album: ‘Snakebite’ (1978), ‘Trouble’ (1978), ‘Lovehunter’ (1979), ‘Ready & Willing’ (1980), ‘Live In The Heart Of The City’ (1980), ‘Come An’ Get It’ (1981) en ‘Saints & Sinners’. Er was ook tijd voor twee soloalbums, ‘And About Time Too’, die in Japan in de top tien stond(!) en ‘Look at Me Now’. Zijn tijd bij Whitesnake en zijn erfenis aan liedjes blijven in de voorhoede van zijn muzikale carrière.

Nadat hij Whitesnake in 1981 had verlaten, richtte Marsden de band Alaska op, maakte in de jaren tachtig twee albums en vormde kortstondig MGM met Neil Murray en Mel Galley. In die band zat ook Toto-zanger Bobby Kimball.

Hierna vormde, begin jaren negentig, hij de Moody Marsden Band, samen met mede-Whitesnake gitarist Mickey Moody. Tot eind jaren negentig volgden verschillende versies van op Whitesnake gebaseerde muziek, zoals The Company Of Snakes, The Snakes en M3 / Classic Whitesnake, met deze bands werden verschillende albums gemaakt, vooral live opgenomen. Ondergetekende woonde van deze bands enkele optredens bij, die het ‘klassieke’ Whitesnake geluid lieten horen, met een Scandinavische zanger èn met ex-Whitesnake leden Mickey Moody op gitaar, Neil Murray op bas en Don Airey op keyboards.

Bernie werd vervolgens soloartiest en produceerde verschillende cd-albums èn maakt soloalbums als het veelgeprezen ‘Green and Blues’ in 1996, gevolgd door ‘Big Boy Blue’, ‘Stacks’ en ‘Bernie Plays Rory’ (2007), als eerbetoon aan Rory Gallagher.

Op het Swedish Rock Festival in 2011 speelde Bernie Marsden, voor het eerst sinds 1981, weer mee met Whitesnake en werd daarmee het enige originele lid van Whitesnake dat met een latere bezetting speelde, dit gebeurde sinds Zweden meerdere keren.

Na vele jaren zelf zijn muziek te hebben geproduceerd, tekende hij een nieuw platencontract bij Mascot Provogue Records in Nederland, waar hij ‘Shine’ maakte in de Abbey Road Studios in Londen. Dit album, uitgebracht in 2014, bevat gastoptredens van David Coverdale en Joe Bonamassa. Begin 2017 publiceerde Bernie in eigen beheer zijn autobiografie, “Where’s My Guitar: On the Tourbus with the Snakeman”, met veel bijval van fans. Het boek behandelt de muzikale reis van Bernie met humor en eerlijkheid en bevat veel persoonlijke, ongeziene foto’s uit zijn carrière.

Naast het maken van platen heeft Bernie gespeeld met verschillende van de grootste rock-‘n-rollmuzikanten aller tijden. Hij speelde samen met Robert Plant, Paul Weller, Jon Lord, Gary Moore, en maakte deel uit van Ringo Starr’s All Starr Band, Cozy Powell, Rory Gallagher, Jack Bruce, Warren Haynes en Joe Bonamassa. Zijn verhalen en herinneringen aan het opnemen en live spelen met alleen Ginger Baker zouden een ander boek kunnen zijn.

De afgelopen jaren werkte hij mee aan verschillende eerbetoon-projecten van bands en artiesten als Cream, Jack Bruce en Jon Lord.

In 2015 kende de Universiteit van Buckingham Bernie Marsden een ere-Master of Arts-graad toe. In 2021 werd Marsden tijdens de HRH Awards gekroond tot The Lord Of The Blues. Bernie Marsden bleef soloshows spelen, voornamelijk op festivals in Europa en het Verenigd Koninkrijk, sloot zich aan bij Joe Bonamassa’s Blues Cruises, en ging ook op pad met het Whitesnake-album ‘Ready And Willing’ in zijn geheel in de herfst van 2019.

Overlijden
Op de avond van 24 augustus 2023 stierf Marsden aan hersenvliesontsteking (bacteriële meningitis), in het bijzijn van zijn vrouw en twee dochters, in een Londens ziekenhuis. Hij werd als Bernard John Marsden op 7 mei 1951 geboren in Buckingham, Buckinghamshire, Engeland.

Er was een enorme stortvloed aan liefdevolle eerbetonen sinds hij overleed. Slechts weinigen wisten dat hij zojuist een gloednieuw album had voltooid. Eerder in augustus had Bernie het artwork, de volgorde en de audiomasters voor ‘Working Man’ goedgekeurd. Een album met originele liedjes van Bernie Marsden. Het album werd, zoals oorspronkelijk gepland, uitgebracht op 8 december 2023. Frances Marsden, Bernie’s vrouw sinds 1981, deelde zijn passie voor het album: “Bernie was erg enthousiast over zijn nieuwe album, Working Man, en trots op de nummers die erop staan. Na de laatste drie coveralbums wilde hij zijn fans graag een aantal nieuwe, originele nummers laten horen. Hij vond het heerlijk om eraan te werken in de studio tijdens de lockdown en hij kon niet wachten om het album de wereld in te sturen. Conquest Music overwoog uit respect de release uit te stellen tot 2024, maar wetende dat Bernie graag het album op de markt wil brengen, wilden we zijn wensen volgen en het uitbrengen zoals gepland.”

Working Man
Het album bevat twaalf gloednieuwe door Bernie Marsden geschreven nummers. Geproduceerd door hemzelf en gemixt door Dave Eringa (Manic Street Preachers, The Who). De gelimiteerde eerste persing van de lp en cd wordt geleverd met een bonusschijf met nog eens 10 nieuwe opnames. Deze bonustracks bevatten enkele verbazingwekkende herinterpretaties van klassieke Whitesnake-nummers.

Aan de opnamen werkte een groot aantal muzikanten mee, zoals onze landgenoot Bob Fritzema op Hammondorgel (hij speelde al met diverse bekende muzikanten, zoals Dana Fuchs, Eric Steckel, Sari Schorr, Walter Trout, Devon Allman en al ruim één jaar met oud-Deep Purple (Mk 3) bassist/zanger Glenn Hughes). Verder op toetsen Josh Phillips en Mark Maybury. Op drums Dino Stephenson, Mark Brzezicki en Micky Barker. Op basgitaar Mark Maybury, John Gordon, Steve Brzezicki en Dave Harding. Op viool Tom Leary en de backing vocals werden verzorgd door Caroline Hawkins, Alex McIlquham-Jones, Michael Bullard en Bernie Marsden, die uiteraard alle gitaarpartijen speelde én de leadzang deed. Gastzangeres op de song Invisible was Jaime Kyle. Ondergetekende kende Bernie Marsden vooral als geweldige gitarist (die géén effectapparatuur gebruikte!) en componist en zeker niet als leadzanger, ook omdat ik weinig van zijn solowerk heb gehoord tot dit album. Maar eerlijk is eerlijk, hij was een uitstekende zanger en prima vertolker ook van de (vooral) Whitesnake songs op de bonus cd.

Het album opent met Being Famous, de eerste single van het album. Deze song weerspiegelt Bernie’s typische bescheiden gedachten over de belachelijke decadentie waarmee rocksterren in zijn tijd te maken hadden. Het is een prima rocksong die absoluut doet denken aan ‘het oude Whitesnake’, wat begrijpelijk bij meerdere songs het geval is, want dit is nu eenmaal zijn ‘signature sound’!

Ook niet mis zijn songs als Midtown en de ballad Long Time, waarna het rockende Invisible heel herkenbaar in het Whitesnake jasje past, de mooie instrumental Steelhouse Mountain wordt grotendeels op akoestische gitaar gespeeld na een prima keyboardintro. Titelsong Working Man is zo’n typische song over de hardwerkende (Britse) man, een song die ook prima op een van de eerste vijf Whitesnake albums had gepast, evenals Valentine’s Day. Het gitaarwerk, inclusief de solo’s is -zoals te verwachten- van uitmuntende kwaliteit, iets wat uiteraard van een gitaargrootheid als Marsden verwacht mag worden.

Jammer dat Bernie Marsden ons vroegtijdig heeft moeten verlaten, want aan dit album (en de bonustracks) te horen had hij ons vast nog met meer mooi nieuw eigen werk kunnen verrassen!

Tracks:
CD 1
01. Being Famous
02. Midtown
03. Long Time
04. Invisible
05. Son I’ve Never Known
06. Steelhouse Mountain
07. Working Man
08. Valentine’s Day
09. Savannah
10.l Bad Reputation
11. You Know
12. The Pearl

CD 2
01. Look At Me Now
02. Midnight Believers
03. Who’s Fooling Who
04. Just Don’t Have The Time
05. Foolish Day
06. Here I Go Again
07. Ain’t No Love In The Heart Of The City
08. ‘Til The Day I Die
09. The Time Is Right For Love
10. Come On In My Kitchen

Website: https://berniemarsden.com/