Who Are You: The T-Bones
In de jaren ’60 en ’70 verscheen een groot aantal albums van artiesten, die bij het grote publiek nooit bekend raakte. Daardoor was dit soort albums gedoemd om in de zogenaamde “uitverkoopbakken” te belanden. Hopend, dat er een persoon langs zou komen, die nieuwsgierig genoeg zou zijn om de betreffende artiest eens te gaan uitproberen.
Om die artiesten nu eens uit de vergetelheid te trekken hebben we de rubriek:
“Who Are You”
Tekst: Peter Marinus
In de mid-60’s barstte het in het Verenigd Koninkrijk van de bluesbands. Sommige werden heel groot zoals Fleetwood Mac en John Mayall’s Blues Breakers en sommige bands waren tot de obscuriteit veroordeeld.
Eén van de bands uit die laatste categorie was de band The T-Bones, ook bekend onder de naam Gary Farr & The T-Bones. Een band uit Worthing, West Sussex, opgericht door zanger Gary Farr, Stuart Parkes (bas), Winston “Vince” Weaterhill (sologitaar), Andy McKechnie (gitaar) en Andrew Steele (drums).
De band werd vrij snel behoorlijk populair in de Britse bluesscene. Vooral toen zij the Yardbirds vervingen op de vrijdagavonden in de fameuze Marquee Club in Londen.
In 1965 verscheen de EP ‘Dem Bones Dem Bones Dem T-Bones’ op het Columbia label geproduceerd door Giorgio Gomelsky. Daarnaast bracht de band regelmatig singles uit, die echter geen van allen de hitlijsten bereikten.
Wel verscheen de band in het Amerikaanse TV programma Shindig Goes To London in 1965 waar zij Wooly Bully vertolkte. In 1965 trad toetsenist Keith Emerson toe als lid. Hij nam slechts één single met de band op, Together Forever, die echter nooit werd uitgebracht.
Een aantal personeelswisselingen volgde. Lee Jackson werd de nieuwe bassist, Alan Turner de nieuwe drummer en Dave Langston de nieuwe sologitarist. De band hield het tot 1967 vol waarna de band toch uiteen viel.
Zanger Gary Farr ging verder als singer-songwriter op het folkterrein en was op het Isle Of Wight Festival te horen. Daarna vormde hij kort de band Lion, die één geflopt album uitbracht. Hij werd vervolgens timmerman, en af en toe songwriter, en overleed aan een hartaanval tijdens het fietsen.
Winston “Vince” Weaterhill ging verder met de bands Shelley en the Fox. In Shelley troffen we ook Andy McKechnie aan.
Drummer Andrew Steele zat samen met Peter Frampton in the Herd en in de bands Kid Gloves met zanger Davey Pattison (Robin Trower, Michael Schenker) en Stealers Wheel (met Gerry Rafferty).
Keith Emerson werd na zijn avonturen met the Nice wereldberoemd als lid van Emerson, Lake & Palmer. Dave Langston zou als roadie voor the Who gaan werken.
Van de T-Bones verscheen nooit een officieel album.
Wel zijn ze te horen op posthume compilatiealbums als ‘Rock Generation Vol. 7’ (samen met the Soft Machine), ‘London 1964-1965’ op het Charly label, ‘Dem Bones Dem Bones Dem T-Bones’ op het Eva label en ‘One More Chance’ op het Decal label.