Concertfoto's: Bluesrock Festival Tegelen 2022 I Bluestown Music

Concertfoto’s: Bluesrock Festival Tegelen,
3 September 2022

Tekst en foto’s: Harry Pater
Foto’s WHAT THE FRNK: Harrie Huisman

Zaterdag 3 september werd na twee jaar corona-onderbreking eindelijk weer het Bluesrockfestival in Openluchttheater De Doolhof georganiseerd, nog altijd onder auspiciën van Mister Pinkpop Jan Smeets en diens opvolger Niek Murray. De line-up van dit jaar is dezelfde als die voor 2021, met Toby Lee als enige aanvulling.

Voor ondergetekende is het de vijfde keer op het festival en ik heb het nog nooit zo druk ervaren als dit jaar. Hoewel het een openluchtfestival is, is het complete publieksgedeelte (vrijwel alleen zitplaatsen) overdekt, dus geschikt voor alle weersomstandigheden. Het openluchttheater is ooit gebouwd/aangelegd voor de Passiespelen, waardoor je je haast in Jeruzalem waant als je links of rechts achter het podium kijkt.

Hoewel op tijd vertrokken, zorgden twee files ervoor dat we het optreden van WHAT THE FRNK, de band van zanger/gitarist Frank Schurgers, de openingsact namens Stichting Pop in Limburg, grotendeels hebben gemist. Van de auto naar het terrein lopend hoorden we enkele minuten van de funky bluesrock van deze band. Net toen we onze accreditatiespullen gingen ophalen hoorden we dat het laatste nummer van de set werd ingezet. Gelukkig had collega Harrie Huisman (www.fotosbluesrock.nl) het optreden wel kunnen volgen en dankzij hem enkele foto’s, bedankt Harrie!

WHAT THE FRNK
De openingsact namens Stichting Pop in Limburg is dit jaar WHAT THE FRNK, geformeerd rondom gitarist en zanger Frank Schurgers, brengt funky bluesrock. De muziek is een mix van eigentijdse blues met invloeden van funk en rock. Lekkere grooves, messcherpe gitaarriffs en funky solo’s op Rhodes en Hammond geven de band een herkenbare eigen sound. Het repertoire bestaat hoofdzakelijk uit funky bluespop met hier en daar een uitschieter naar rock. Van ingetogen groot naar keihard klein. De band speelt live, naast eigen repertoire, ook interpretaties van helden als Henrik Freischlader, Joe Bonamassa en Stevie Ray Vaughan.

MICHELLE DAVID & THE TRUE-TONES
De tweede band van de dag kenden we tot voor kort als Michelle David & The Gospel Sessions en ook nu wordt zangeres Michelle David begeleid door drie keurig in pak gestoken muzikanten die we vroeger Beans & Fatback noemden. De gospelroots van Michelle zijn nog altijd duidelijk aanwezig en zowel in de swingende songs als in de enkele ballads zijn haar kwaliteiten buiten kijf. Gewoon een geweldige zangeres. Het enige dat ik in de totale sound mis, is een (Hammond) orgel.

TOBY LEE
Zoals bekend werd de pas zeventienjarige Engelse gitarist/zanger Toby Lee door Joe Bonamassa getipt als toekomstig superster van de blues. Vandaag bewijst Toby dat dit een terechte constatering is. Hij heeft al meerdere prijzen gewonnen, zoals een Oliver Award voor ‘Outstanding Achievement in Music’ voor zijn rol in de West-End productie “School of Rock – the musical” en in 2018 werd hij uitgeroepen tot Young Blues Artist of the Year tijdens de UK Blues Awards. Hij oogt jong en klinkt jong als hij zingt, maar als je zijn gitaarspel bekijkt en beluistert merk je meteen dat hier een groot talent aan het werk is, met regelmatig vlijmscherpe gitaarsolo’s. Ergens halverwege zijn optreden geeft hij tijdelijk een podium aan het 13-jarige gitaartalent Luca Holkenborg, wat ook een groot talent blijkt te zijn.

Luca Holkenborg 01 — **Luca Holkenborg**

BEAUX GRIS GRIS & THE APOCALYPSE
Ik moet bekennen dat ik deze band niet kende voordat ik dit optreden zag. De kern van deze band bestaat uit de blijkbaar veel geprezen zangeres en songwriter Greta Valenti uit New Orleans en de Britse gitarist Robin Davey, die al eerder op het festival te zien was als lid van The Hoax. De band speelt een mix van diverse muziekstijlen, voor mij klinkt het meer als een popband dan een bluesrockband, maar daarom niet minder als live-act. Greta kreeg als eerste act van de dag het publiek aan het meezingen. Ook een opvallende verschijning is de toetseniste die zowel achter haar keyboard als met haar mobiele keyboard mooie sounds maakt. Absoluut een band om in de gaten te houden!

ROB TOGNONI
Bekend als The Tasmanian Devil is deze inmiddels 62-jarige Australische gitarist/zanger al minstens 35 jaar op het podium en speelde haast overal ter wereld waar bluesrock gewaardeerd wordt. In 2005 stond hij met zijn beide begeleiders ook al op het Tegelense festival. Hij levert nog altijd een stevige ‘van dik hout zaagt men planken’ set af, die er bij het publiek ingaat als zoete koek. Wat mij betreft had het optreden iets korter mogen zijn, want het is, na zo’n drie kwartier, vooral veel van hetzelfde. Als toegift wordt een prima versie van Rory Gallagher’s Shadow Play gespeeld, dat zeer in de smaak valt, niet alleen bij de vele fans met een Rory t-shirt aan!

LAURENCE JONES
Er is dit jaar op festivals en in concertzalen haast geen ontkomen aan de geweldige en zeer populaire Britse gitarist/zanger Laurence Jones, die gedurende het hele optreden met een grote glimlach op het podium staat. Vier jaar geleden stond hij ook al op dit festival, waar hij veel complimenten kreeg van Walter Trout.
Laurence tovert de ene na de andere geweldige solo uit zijn Fender Stratocaster en krijgt vanaf de eerste minuut het publiek met zich mee. Zijn geweldige band (bas, drums, keyboards) is een uitstekende aanvulling op zijn gitaarsound. Ook hij stelt een jong bluesrock talent voor aan het publiek, de 14-jarige Lars Broekman uit Tegelen, die zich van zijn beste kant liet horen en zien, ook een talent voor de nabije toekomst. Zowel ter plaatse als ook achteraf bezien is het optreden van Laurence Jones voor mij het absolute hoogtepunt van het festival, iets wat ik naderhand van veel andere bezoekers hoorde. In oktober komt hij weer terug naar ons land voor een flink aantal optredens, gaat dat zien!

ERIC GALES
De headliner van het festival is deze Amerikaanse bluesrockgitarist en zanger Eric Gales, die met zijn uitstekende band een gevarieerd optreden geeft, waarin naast blues, rock, funk ook andere invloeden te ontdekken zijn. Tijdens zijn optredens is hij vaak geëmotioneerd als hij ter sprake brengt dat hij enige tijd geleden helemaal is afgekickt van alles waar hij aan verslaafd is geweest. Hierbij geholpen door zijn echtgenote LaDonna, die ook vanavond percussie speelt en achtergrondzang verzorgt. Het is inmiddels vlak voor het podium verschrikkelijk druk geworden, waardoor de fotografen haast in de verdrukking komen, doordat de vaak dronken bezoekers steeds meer ruimte innemen. Verwend als we sinds voor corona zijn omdat er binnen niet meer gerookt mag worden, is dit vandaag helaas niet het geval. Ondergetekende werd bijna onpasselijk van de wel heel zware wietlucht. Mede daardoor ook niet het hele optreden kunnen volgen.