Review: Keith Thompson – Smoke And Mirrors
Keith Thompson – Smoke And Mirrors
Format: CD / Label: Independent
Release: 2022
Tekst: Peter Marinus
Zanger-gitarist Keith Thompson begon al op zeer jeugdige leeftijd met gitaarspelen. Op zijn vijfde namelijk! In 1978 vormde hij de band Bunter met o.a. later Motörhead lid Mick (Wurzel) Burston en hij zat daarna in de metalband Lyadrive.
Daarna begon Mike voor zichzelf met de Mike Thompson Band. Ook bracht hij een aantal soloalbums uit. We zijn nu toe aan zijn nieuwste soloalbum, ‘Smoke And Mirrors’, dat werd opgenomen tijdens de lockdown van 2020-2021.
Op één nummer na bespeelt Mike alle instrumenten zelf en daar zit hem ook gelijk het struikelblok van dit album.
Over Mike’s gitaarspel geen kwaad woord want hij levert de ene na de andere bijtende gitaarlick af. Ook zijn zang is prima. Het is het drumgeluid dat mij enige zorgen baart. Voor een groot deel zijn deze namelijk voorgeprogrammeerd wat een kil geluid oplevert.
Qua stijl kan je het album onderverdelen in een bluesgedeelte en een melodieus metal gedeelte.
De blues opent het album via het Gary Moore-achtige Easy Money waarin je trouwens ook wat invloeden van The Thrill Is Gone tegenkomt. Mike’s gitaarspel is lekker hard en bijtend. Moment Of Choice is een melancholieke bluesballad, die qua sfeer teruggrijpt op het geluid van Phil Lynott.
The Ride is een lui, hoekig pompend bluesrocknummer en Chasing The Wind gaat weer terug naar het Gary Moore geluid. In dit laatste nummer strooit Mike wat rommelig met geprogrammeerde drums. Gelukkig maakt zijn gitaarspel veel goed in dit nummer.
Met de ballad Sandcastles Of Lies belanden we in de melodieuze rockhoek. Dit nummer heeft lichtjes wat weg van Alice Cooper’s How You Gonna See Me Now. Door het koortje doet de ballad Falling enigszins denken aan Fleetwood Mac in de Stevie Nicks periode.
Het bluesy deinende Foolish Pride zou zo uit de koker van Chris Rea kunnen komen. Jammer van het kille drumgeluid… In Softer Frame Of Mind wordt Keith begeleid door Roy Adams (drums), Neil Simpson (bas) en de frisse folk fiddle van Nick Gibbs.
Het fraaiste nummer is de melancholieke ballad Anybody’s Guess met een sfeer, die doet denken aan Peter Green’s Fleetwood Mac.
Al met al is Keith Thompson’s nieuwe album een sympathiek album geworden.
Tracks:
01. Easy Money
02. Moment Of Choice
03. Anybody’s Guess
04. Sandcastles Of Lies
05. Falling
06. Foolish Pride
07. Softer Frame Of Mind
08. The Ride
09. Chasing The Wind
10. What I Know Now