Rockcolumn: Jimmy Nicol – 14 dagen Beatle
De columns zijn verhalen over ‘de mens achter de ‘popster’
Tekst: Tom Wouters
Jimmy Nicol – 14 dagen Beatle
Het is 14 juni 1964. In een lege vertrekhal van Melbourne Airport zit een eenzame man te wachten op zijn vlucht naar huis. Twee weken lang was hij wereldberoemd geweest, maar nu was hij weer gewoon een gemiddelde muzikant uit Londen, één onder duizenden.
Op 3 juni 1964, aan de vooravond van een tournee door Azië en Australië, die wordt voorafgegaan door twee Europese optredens, wordt Beatles-drummer Ringo Starr in het ziekenhuis opgenomen met ontstoken amandelen. Beatles-manager Brian Epstein en Beatles-producer George Martin moeten snel handelen. Afzeggen van de toer is geen optie, dus dan maar met een stand-in drummer aan de slag.
Een paar minuten later gaat de telefoon bij drummer Jimmy Nicol, of-ie maar even snel naar de Abbey Road Studios kan komen om te repeteren en meteen zijn koffers kan meenemen, want de volgende dag wordt er afgereisd. Vanaf dat moment is Jimmy Nicol een Beatle.
24 uur later vind Jimmy Nicol zich terug on stage achter de Beatles-drumkit in Kopenhagen. Hem is nog snel een Beatle-kapsel aangemeten, hij draagt Ringo’s pak en 4.500 Deense fans gaan voor hem uit hun dak. Nicol is volkomen overdonderd door de Beatle-mania: “The day before I was a Beatle, girls weren’t interested in me at all. The day after, with the suit and the Beatle cut, riding in the back of the limo with John and Paul, they were dying to get a touch of me. It was very strange and quite scary.” De volgende dag vliegt het Beatle-circus naar Nederland, waar, na een doldwaze rondvaart door de Amsterdamse grachten, wordt opgetreden in Blokker en John Lennon Jimmy Nicol trakteert op een nachtje hoerenlopen op de Wallen.
In totaal treedt Jimmy Nicol in 11 dagen tijd acht maal op met The Beatles, totdat Ringo, inmiddels min of meer hersteld, zich in Melbourne op 14 juni weer bij zijn bandmaten voegt. Dan gaat alles heel snel. Er is een vlucht geregeld naar Londen en Nicol heeft niet eens de tijd afscheid te nemen van de andere Beatles, die nog slapen als hij richting vliegveld vertrekt. Op Melbourne Airport overhandigt Brian Epstein hem een cheque van £ 500 en een gouden horloge met de inscriptie: “From The Beatles and Brian Epstein to Jimmy – with appreciation and gratitude.” Daarna laat hij Nicol moederziel alleen achter in de lege vertrekhal.
Een paar jaar en een paar desillusies later kijkt Jimmy Nicol terug op zijn plek in de spotlights als Fortnight Beatle: “Standing in for Ringo was the worst thing that ever happened to me. Until then I was quite happy earning £30 or £40 a week. After the headlines died, I began dying too.”
