Turbocharged vintage rockmachine
Interview I The Damned Few
Tekst: Harry Radstake
Band:
Dion Legebeke – zang
Piero Sestu – drums
Jaap Schrijver – bas
Michiel Jansen – gitaar
Lees hier ook de recensie van de EP ‘Black Blooded Woman’
In gesprek met: Dion Legebeke, Michiel Jansen en Jaap Schrijver
“The Damned Few is smerigheid in zijn meest pure vorm. De sound van rock, blues en psychedelica uit de sixties en seventies, maar dan op anabolen…”
Ontstaan van de band:
Michiel:
Piero is al mijn hele leven dat ik bij mijn ouders woonde, mijn buurman. Dus opgegroeid naast hem. En Jaap en ik zijn ons hele leven al vrienden. Met Piero nam ik liedjes op en zaten we in een coverband (Kapitein Høk).
Ik ben een bandje begonnen met Piero en had Jaap altijd op het oog als bassist, maar het kwam er nooit van. Onze toenmalige bassist Mark (ten Hove) stopte bij ons en Jaap had tijd en zin.
We repeteerden op vrijdagavond en Dion kwam daar vaak bier drinken. We hadden pas na een half jaar door dat ze ook kon zingen… Ze heeft daarna een demootje ingezongen en zo is het gelopen, het ontstaan van de band was een feit.
The Damned Few: smerigheid in zijn meest pure vorm:
Dion:
We zijn her er met z’n allen over eens dat we geen popmuziek (willen) maken, omdat dat niet ons ding is. We willen het zo echt mogelijk én zo luid mogelijk houden.
Het is gewoon hele dikke vette rock ’n roll. Tenminste, we hopen dat die term klopt.
Sities en Seventies:
Michiel:
Ik ben begonnen met het schrijven van liedjes en heb de muzieksmaak van de gemiddelde babyboomer, denk ik. Het was altijd mijn doel om een beetje bluesrock te maken. Maar ik ben een behoorlijk mislukte bluesgitarist.
En wat er uit komt is wat we doen. En dat begint dan een beetje zijn eigen ding te worden. En met dat resultaat zijn we erg tevreden.
Jaap:
Ik denk dat wat we met ons vieren gemeen hebben, is dat we alle vier van Black Sabbath houden en dat neem je toch onbewust mee. Dat is ook een inspiratie voor ons en onze sound.
Michiel:
Onze smaken liggen aardig ver uiteen en dat is ook een van de redenen dat Jaap in het begin niet is ingestapt, omdat onze muzieksmaken nog steeds wel uiteen liggen.
Ik ben zelf van de bluesrock en Dion meer van de grunge en Jaap meer van de stoner rock. Piero is een Toto fan. Een aardige cocktail..
Jaap:
Dan krijg je het geluid dat we maken.
Michiel:
We schrijven het democratisch en zodoende wordt het een organisch geheel. We zijn een band met vier muzikanten met elk hun eigen stijl. Ik denk dat die som der delen groter is dan wat we elk afzonderlijk (zouden) doen.
Toto:
Michiel:
Ja, Piero is een groot fan van Jeff Porcaro en ook van Simon Phillips. Heel veel drummers zullen die invloed niet ontkennen. Ik denk dat hij hier in zijn jeugd veel van heeft geleerd. Hij heeft ook altijd in grote coverbands gespeeld . Maar ik denk niet dat hij dit meeneemt in het schrijfproces, maar als je dat veel gespeeld hebt, net als gitarist zijnde, je neemt het toch over van je helden. En dat hoor je altijd terug in je muziek.
Ozzy Osbourne als voorbeeld van Dion:
Dion:
Ja, ik ben wel een Sabbath fan. Dat was toen superzwaar, een nieuw soort van revolutie. Steengoed. Als ik hier naar luister ben ik altijd een beetje jaloers dat ik het niet zelf heb gemaakt. Dus daar komr die invloed vandaan.
Michiel:
Het is wel bijzonder dat het nummer Into The Void in 1970 is gereleased. Maar als je dat nu hoort dan is dat best heavy, dat is die oerkracht. Een oerbrul.
Dit is de weg:
Dion:
Het is niet echt een weg, het gaat best vanzelf allemaal. We weten eigenlijk nooit wat er uit komt bij het schrijven van de nummers. Het moet alleen voor allen goed zijn, en hard…
Het komt gewoon of niet….Je moet er eigenlijk niet voor gaan zitten, dan komt het vanzelf bij mij. Zoals bij het nummer Black Blooded Woman, dat is in 10 minuten geschreven.
Michiel:
Het begint meestal met een riff en basgitaar. Dat nemen we dan mee naar onze oefenruimte en daar jammen we mee. En als Dion het goed vindt gaan we er mee verder, en anders niet.
Zo beginnen we, maar het resultaat is altijd anders dan je van tevoren gedacht hebt. We willen ons niet in één richting forceren. Soms zoek je je inspiratie wel wat gerichter, wat zwaardere riffs, zodat Jaap het als stoner liefhebber ook leuk gaat vinden. Maar je probeert een soort doel te stellen.
Je hoopt dan dat iedereen er mee aan de haal gaat. Het resultaat wordt dan vaak geheel anders dan je van tevoren gedacht had, maar ook onverwachter.
Wel leuk om te vermelden is dat Piero een multi-instrumentalist is. Hij speelt ook gitaar en bas. Piero is ook best wel sturend in het hele proces. Die “dwingt” ons ook wel vaak om “out of the box” te denken.
Jaap:
Ik denk dat dat het leuke is van The Damned Few. Want als je onze live set hoort, krijg je een doorsnee van alles wat we maken. Niet alleen de één stijl, wel een eigen sound. Er komt altijd een “The Damned Few sausje” overheen. We schrijven hele diverse nummers, er zit veel dynamiek in de set.
Michiel:
Dat is ook wel een beetje wat leidend is bij ons, we willen een goede live set neerzetten.
Jaap:
De eerste clip was Why. De tweede single Born To Die ( van de EP) is een ballad, puur om het feit dat de set live een ballad nodig had. Daarna komt de EP ‘Black Blooded Woman’ uit op 27 augustus. Releaseparty Hedon op 30 september in Hedon – Zwolle.
Waarom een EP:
Michiel:
Het gaat om het budget. Een cd is duurder. Het heeft nogal wat voeten in de aarde om een goede productie neer te zetten. We hebben geluk gehad. We konden dit tegen een vriendenprijs laten maken. Meer zat er (nog) niet in. We hebben door de corona het afgelopen jaar niet gespeeld. Maar we komen steeds dichter bij de kern en hopen dat we volgend jaar een geheel album kunnen uitbrengen.
Ook met de videoclips hebben we behoorlijk mazzel gehad. De videoproducer Ferry Alblas (https://www.lightmyferry.com/) heeft ons erg geholpen, want een goede clip maken is een kostbaar verhaal.
Ook Maaike Ronhaar – fotografie heeft erg geholpen (https://www.maaikeronhaar.com/).
Doel:
Dion:
Groot worden natuurlijk! Het is een uit de hand gelopen hobby, waar veel tijd in gaat zitten, maar we doen dit met zoveel plezier.
Michiel:
Ik heb een gezin en een baan, dus voorlopig zeker een hobby.
Jaap:
Ik heb ook een full-time baan, maar muziek is altijd al mijn grootste hobby geweest.
Wat is jullie toekomst:
Michiel:
Wat we willen en wat een reële ambitie is , is een verschil….
Dion:
Ik hoop, en zeker na deze tijd, wanneer het weer kan, dat we zoveel mogelijk kunnen spelen. Waar, is eigenlijk niet zo belangrijk. Natuurlijk het liefst grote(re) zalen en een festival zou helemaal mooi zijn. Er staan best wel leuke dingen op de agenda waarvan ik hoop dat ze allemaal door kunnen gaan.
Jaap:
We kunnen wel melden dat we in de aanloop naar de EP release in september een kleine tour wilden gaan doen (het is corona technisch allemaal wat lastig) in België en Duitsland.
Alleen Duitsland gaat (voorlopig) door:
11-12 september – Vollmershain Open Air (http://www.vollmershainopenair.de/)
Management:
Jaap:
Alles loopt via mij en Glory Box (https://www.glorybox.be/index.html), die een aantal geweldige artiesten onder hun hoede hebben (waaronder The Brew).
De promotie wordt gedaan door IDVI Agency (https://www.idvi-agency.com/)
Conclusie:
“Een grote bende, maar wel gezellig met prachtige muziek”….
Website: The Damned Few
Releaseparty EP ‘Black Blooded Woman’
30 september: Hedon – Zwolle
The Damned Few is een rock ‘n roll band van de zuiverste soort. No-nonsense en recht voor z’n raap. Hun tweede EP ‘Black Blooded Woman’ bevestigt dit eens te meer. Vijf rock ‘n roll tracks, gesmeed in het heetst van de strijd, werden opgenomen bij Hillroad Records onder leiding van producer Ruud Thijs. Op de EP hoor en voel je de rauwe energie die je van hun liveshows bent gewend. Hard, dynamisch, ronkend en groovend; The Damned Few windt er geen doekjes om.
