Bobby Rush – Rawer Than Raw
Format: CD – LP – Digital / Label: Deep Rush
Release: 2020
Tekst: Filip Heidinga
De intussen 86-jarige Bobby Rush heeft in de afgelopen 70 jaar zijn stempel op de bluesmuziek gedrukt. Hij heeft al twaalf Blues Music Awards gewonnen in is geïntroduceerd in het Blues Hall of Fame, Rhythm & Blues Music Hall of Fame en het Mississippi Musicians Hall of Fame. Alsof dat nog niet genoeg is won hij in 2017 ook nog een Grammy Award voor zijn album ‘Porcupine Meat’.
Het begon allemaal in het plaatsje Homer, Louisiana op 10 November 1933 toen Emmett Ellis Jr (Bobby Rush’s echte naam) werd geboren. Zijn vader, Emmett Ellis Sr, was pastoor en speelde gitaar en mondharmonica waardoor Emmett Jr al op zeer jonge leeftijd met muziek omringt werd. Toen Emmett Jr dertien was verhuisde de familie Ellis van Homer, Louisiana naar Pine Bluff, Arkansas waar zijn vader zijn werk als pastoor doorzette en daarnaast een boerderij had.
In Pine Bluff raakte Emmett Jr bevriend met een aantal muzikanten die zijn stijl erg zouden beïnvloeden, het zijn ook meteen niet de eerste de beste namen: Elmore James, Boyd Gilmore, Johnny “Big Moose” Walker en Ike Turner. Hier begon Emmett Jr ook zijn eigen muziekcarrière, ook al mocht hij (omdat hij nog geen achttien was) zelf eigenlijk de clubs niet in. Met een valse snor overtuigde Emmett de clubeigenaren dat hij toch echt achttien was en kon zo toch optreden in deze clubs.
Toen Emmett Jr negentien was, en dus eindelijk legaal in een club mocht optreden besloten zijn ouders om opnieuw te verhuizen. Het lijkt haast wel alsof zijn ouders elke keer verhuisden omdat dat beter was voor Emmett Jr’s muziekcarrière want met elke verhuizing kwam de familie in een grote blues scene terecht.
De blues scene in Homer was zeer klein, de blues scene in Pine Bluff was een stuk groter. Vanuit Pine Bluff verhuisden ze, in 1953, naar Chicago waar een zeer grote blues scene was en Muddy Waters zelfs dichtbij hun huis woonde. In Chicago speelde Bobby Rush onder andere in een club genaamd Skins waar hij vanaf achter een gordijn optrad voor een blank publiek. Rush kreeg in Chicago steeds meer werk en speelde in verschillende clubs waardoor hij vaak optrad op dezelfde avond als grootheden als Etta James, Jimmy Reed, Howlin’ Wolf en Muddy Waters.
Door veel te spelen kwam Rush niet alleen in contact met grote namen in de Chicago blues scene maar leerde ook veel van hun. Uiteraard kreeg hij door zijn optredens ook zelf steeds meer naamsbekendheid en begon eind jaren zestig met het uitbrengen van single’s. Een platencontract zat er toen nog niet voor hem in waardoor het bij single’s bleef.
Tot hij in 1971 het nummer Chicken Heads uitbracht, dit nummer werd goud en bereikte de vierendertigste plek in de R&B Billboard charts. Dertig jaar later zou het nummer weer in de hitparades terecht komen omdat het nummer werd gebruikt voor de film Black Snake Moan. Door het succes van Chicken Heads kreeg Rush een platencontract en brengt hij ongeveer om het jaar een nieuw album uit. Om deze albums te promoten tourt Rush de hele wereld over en is zelfs de eerste blues artiest die in China heeft opgetreden.
In 2007 bracht Rush het album ‘Raw’ uit, een solo album waarin hij zichzelf begeleidde op gitaar, mondharmonica en de maat aangaf door met zijn voet te stampen. Op het album ‘Raw’ staan elf nummers van Rush zelf en drie covers.
‘Rawer Than Raw’ is het vervolg op dit album maar dit keer staan er zes covers op en vijf nummers van Rush zelf. De opzet is echter hetzelfde: Rush zingt, speelt gitaar en mondharmonica en geeft de maat aan met zijn voet. Dit keer richt Rush zich echter op de bluesmuziek uit Mississippi waar hij, sinds de jaren tachtig, woont.
‘Rawer Than Raw’ begint met een eigen nummer, Down in Mississippi, en je krijgt meteen het gevoel dat Rush naast je zit te spelen en zet daarmee meteen de toon voor de rest van het album.
Het volgende nummer, Hard Times, is in 1931 uitgebracht door Skip James. Skip James nam één sessie op en deze werd meteen legendarisch. Helaas verdween James vervolgens en duurde het dertig jaar voordat we weer iets van hem hoorden. In die dertig jaar had een nieuwe generatie de opname van James opnieuw ontdekt en ging de man opeens weer optreden.
Rush heeft grote bewondering voor James die hij heeft ontmoet net voordat James in 1969 overleed. Na Skip James brengt Rush een ode aan Howlin’ Wolf met twee nummers. Howlin’ Wolf is de enige artiest waarvan er twee nummers op dit album staat, en dat zegt iets over hoeveel waardering Rush heeft voor hem.
Rush ontmoette Howlin’ Wolf in 1951 en kwam hem daarna nog vaak tegen. Het bekende Smokestack Lightning en het veel minder bekende Shake It For Me van Howlin’ Wolf krijgen beide een nieuwe uitvoering van Rush.
We zitten intussen ongeveer halverwege het album en Rush weet nog steeds het intieme sfeertje vast te houden en weet daarnaast de aandacht goed vast te houden. Alsof Rush naast je zit te spelen en alles om je heen verdwijnt, je kan alleen nog maar naar hem luisteren en dat is zeker geen straf.
Na Howlin’ Wolf brengt Rush een ode aan Sonny Boy Williamson II met het nummer Don’t Start Me Talkin’ één van Williamson’s meest bekende nummers.
Uiteraard brengt Rush ook een ode aan een oude vriend en buurtgenoot in Chicago: Muddy Waters met het nummer Honey Bee, Sail On. Tot slot brengt hij ook nog een ode aan Robert Johnson met het zeer vaak gecoverde Dust My Broom.
Dan is het opeens over, het album is vol en Rush is klaar. Rush wil hier zelf nog aan toevoegen dat hij niet alleen deze blues artiesten uit Mississippi goed vind maar er pasten gewoon niet meer nummers op het album. Hiermee hint Rush meteen op een mogelijk vervolg van deze serie.
Kortom: Een geweldige ode aan een aantal blues muzikanten uit Mississippi samen met wat eigen nummers van Rush. Opmerkelijk is dat het niet meteen opvalt dat hij ook eigen werk speelt, zo goed is het optreden en de song keuzes.
Tracklist:
01. Down in Mississippi
02. Hard Times
03. Let Me In Your House
04. Smokestack Lightning
05. Shake It For Me
06. Sometimes I Wonder
07. Don’t Start Me Talkin’
08. Let’s Make Love Again
09. Honey Bee, Sail On
10. Garbage Man
11. Dust My Broom
Website: Bobby Rush